Μια φίλη μου προώθησε μια ανάρτηση σε ένα blog.
Ο τίτλος της ανάρτησης είναι "δεν ήμουν" δημοσιεύτηκε στις 13-9-2012 στο βυτίο και ξεκινά κάπως έτσι:
"Θα σε πετύχω τυχαία στο δρόμο. Καλησπέρα, τί κάνεις; Όλα καλά; Σκατά, τα ίδια, αντέχουμε. Θα περπατήσουμε μαζί.
Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις.
Δεν ήμουν φτιαγμένος να έρθω εδώ, να περπατήσω αυτούς τους δρόμους, να κοιτάξω αυτά τα πρόσωπα, να ζήσω αυτές τις μέρες....."
και τελειώνει έτσι:
"....Θα γυρίσεις με ένα θυμό, όλο χαμόγελο, και το τσιγάρο στο στόμα και θα μου πεις, μη φοβάσαι ρε. Από δω και πέρα, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μας παγώνει ο φόβος.
Από δω και πέρα είμαστε φτιαγμένοι για να ζήσουμε".
Μια αξιόλογη ανάρτηση και ένα κείμενο ιδεών, συναισθημάτων, λόγων, εικόνων, σκέψεων αλλά και μιας θετικής ενέργειας ή θετικής διάθεσης για τη Ζωή.
Ο τίτλος της ανάρτησης είναι "δεν ήμουν" δημοσιεύτηκε στις 13-9-2012 στο βυτίο και ξεκινά κάπως έτσι:
"Θα σε πετύχω τυχαία στο δρόμο. Καλησπέρα, τί κάνεις; Όλα καλά; Σκατά, τα ίδια, αντέχουμε. Θα περπατήσουμε μαζί.
Δεν ήμουν φτιαγμένος για αυτό, θα πεις.
Δεν ήμουν φτιαγμένος να έρθω εδώ, να περπατήσω αυτούς τους δρόμους, να κοιτάξω αυτά τα πρόσωπα, να ζήσω αυτές τις μέρες....."
και τελειώνει έτσι:
"....Θα γυρίσεις με ένα θυμό, όλο χαμόγελο, και το τσιγάρο στο στόμα και θα μου πεις, μη φοβάσαι ρε. Από δω και πέρα, δεν είμαστε φτιαγμένοι για να μας παγώνει ο φόβος.
Από δω και πέρα είμαστε φτιαγμένοι για να ζήσουμε".
Μια αξιόλογη ανάρτηση και ένα κείμενο ιδεών, συναισθημάτων, λόγων, εικόνων, σκέψεων αλλά και μιας θετικής ενέργειας ή θετικής διάθεσης για τη Ζωή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου