γεια σας αγαπητοί φίλοι του blog
πήρα ένα email σήμερα που αφορούσε κάτι που έκανε μια δασκάλα σε πολύ δύσκολα, είναι αλήθεια, χρόνια. Η ιστορία είναι η εξής: "Μία ημέρα μετά τη δολοφονία του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ το 1968, η Jane Elliott πήγε να διδάξει στο δημοτικό της πόλης της στην Άιοβα, όπου κατοικούσαν μόνο λευκοί. Χώρισε τους μαθητές της σε δύο ομάδες, εκείνους με γαλάζια μάτια κι εκείνους με καφέ μάτια, και αποφάσισε να τους δώσει ένα γερό μάθημα κατά των φυλετικών διακρίσεων". Η συνέχεια επί της οθόνης...
Το ντοκιμαντέρ, που μπορείτε να δείτε στο http://www.tvxs.gr/v4361 παρουσιάζει την ιστορία εκείνου του μαθήματος και την επιρροή του στα παιδιά.
Σας το προτείνω να το δείτε ανεπιφύλακτα και ας αναρωτηθούμε τη δύναμη που έχουμε μέσα σε μια τάξη ή στην οικογένειά μας, μια δύναμη που συχνά την ξεχνάμε ή την 'παραχρησιμοποιούμε' ή την υποτιμούμε ή την χειριζόμαστε αλλοιώς...και είναι πολύ μεγάλης αξίας και ουσίας και η χρήση της και η αξιοποίησή της σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς που δυστυχώς ζούμε.
Αλλά για να μη μείνω στο αρνητικό σας λέω αυτό που μου έλεγαν οι δάσκαλοί μου στα σεμινάρια που πήγαινα: "ευτυχώς/δυστυχώς μπορείς να κάνεις τη διαφορά".
γεια σας και σας περιμένω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου