6 quarks γιατί απλά αποτελούν τα στοιχειώδη δομικά υλικά της ύλης: top-bottom-strange-charm-up-down! αλλά και από αυτά δεν είμαστε πλασμένοι και εμείς; ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο, με τα πάνω και τα κάτω μας, με τις γοητευτικές στιγμές μας αλλά και με τις παράξενες πλευρές μας!
Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, επόμενες εκδηλώσεις
Ολόκληρο το πρόγραμμα εδώ.
"Γραμμή και χρώμα", μια έκθεση
Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011
Αλλαγή ώρας; όχι για όλους
"Ο χρόνος στην τέχνη", αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας
Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας της 28ης Οκτωβρίου 2011 για το χρόνο και το πως αυτός ερμηνεύτηκε, παρουσιάστηκε, ενέπνευσε καλλιτέχνες από ποιητές έως σκηνοθέτες και από ζωγράφους έως επιστήμονες.
"Για τα ηλιακά ρολόγια στην Ελλάδα", ένα άρθρο
Μια συνέντευξη του Δ. Νανόπουλου για το χρόνο
"ο συμπαντικός χρόνος είναι ο αληθινός χρόνος". Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.
Νέα δουλειά της Νεφέλης!
http://nefeliwalkingundercover.bandcamp.com
κυκλοφορούν τα μολύβια - κομάντος!
Τα μολύβια - κομάντος είναι η πρώτη δουλειά της υπογράφουσας ως Nefeli Walking Undercover. Γράφτηκαν, ολοκληρώθηκαν και ηχογραφήθηκαν στο διάστημα Οκτώβριος του '09 - Ιούλιος του '11. Είναι διαθέσιμα για δωρεάν ακρόαση ή για ψηφιακή αγορά.
Στην περίπτωση της ψηφακής αγοράς δίνονται μαζί εξώφυλλα - εσώφυλλα και στίχοι σε ηλεκτρονική μορφή. Στην περίπτωση της δωρεάν ακρόασης μπορείτε και πάλι να βρείτε πληροφορίες για τα κομμάτια πατώντας στον τίτλο του καθενός.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες και στην ιστοσελίδα της Νεφέλης.
Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011
Οι δραστηριότητες του Ανοιχτού Σχολείου για τον Νοέμβριο
Για παιδιά 4-6
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο "Η Σοκολάτα".
Κυριακή 13/11, Ώρα 10:30-11:30, Κόστος Συμμετοχής: 8€ .
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο "Η Ζούγκλα".
Σάββατο 26/11, Ώρα 10:30-11:30, Κόστος Συμμετοχής: 8€.
Για παιδιά 6-12
*Παίζοντας με τα Μαθηματικά
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, Ώρα 17:30-19:30, Κόστος Συμμετοχής: 10€ .
Για παιδιά 8-11
*Ελάτε να πειραματιστούμε
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011, Ώρα 11:00-13:00, Κόστος Συμμετοχής: 10€
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο, "Το Ρύζι".
Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011 , Ώρα 17:30-19:30, Κόστος Συμμετοχής: 10€ .
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο, "Το Νερό".
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011 , 10:00-12:00, Κόστος Συμμετοχής: 10€.
Για γονείς
*Ομάδα Συμβουλευτικής Γονέων
Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011, 20:00-22:00, Κόστος Συμμετοχής: 10€.
*«Πώς φροντίζοντας τον εαυτό μας προσφέρουμε στα παιδιά μας;»
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011, 18:30-20:30, Κόστος Συμμετοχής: 20€.
Για Εκπαιδευτικούς
*Δουλεύοντας με τα Συναισθήματα στην Τάξη
Πότε: Δευτέρα 21 και 28 Νοεμβρίου 2011, ‘Ώρα 18:00-20:00, (2 Συναντήσεις)
Κόστος Συμμετοχής: 30€ (και οι 2 συναντήσεις)
*Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση: Βασικές Αρχές
Πότε: Σάββατο 5 και 12 Νοεμ. 2011, 3 και 17 Δεκεμ.2011 και 14 και 21 Ιαν. 2012 (6 Συναντήσεις)
Κόστος Συμμετοχής: 100€ (και οι 6 συναντήσεις)
anoixto@anoixto-sxoleio.gr
Τηλ: 2106640433
Ένα βίντεο για 3 αστρονόμους
Κοπέρνικο-Μπράχε-Κέπλερ. Μια παραγωγή του Ιδρύματος Ευγενίδου. Και αν θέλετε και περισσότερες πληροφορίες για το Ίδρυμα Ευγένίδου και το τι οργανώνει για τον επόμενο μήνα, μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα.
Κοπέρνικος, Μπράχε, Κέπλερ: Τρεις σπουδαίοι αστρονόμοι! from Eugenides Foundation on Vimeo.
Ο ιστότοπος του Bertrand
Και μια φωτογραφία από την Ελλάδα.
Ξεκινά το φεστιβάλ Κινηματογράφου
"αύξηση της θερμοκρασίας", ένα βίντεο
Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011
Ένα βίντεο για τον αστεροειδή Vesta από τη NASA
Και αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα απλά επισκεφτείτε το Dawn Mission.
"ολυμπιακά αγωνίσματα και φυσική" μια διαθεματική πρόταση
Μια πολύ καλή παρουσίαση και πολλές ιδέες για αξιοποίηση.
Φάρμακα στα σκουπίδια, τώρα χαπιend
Χαπιend, το όνομά του project και αφορά ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης του κοινού για τα φάρμακα αλλά και ένα πρόγραμμα απόρριψης φαρμάκων σε ειδικούς κάδους. Περισσότερα μπορείτε να μάθετε στο Χαπιend. Μπορείτε να βρείτε τα μέρη που βρίσκονται οι ειδικοί κάδοι αλλά και πληροφορίες και απαντήσεις σε ερωτήσεις σας.
Η Κρήτη από ψηλά
φωτογραφία από το Διάστημα -από τον δορυφόρο Envisat- που δείχνει ένα νησί της Ελλάδος, την Κρήτη. Μπορείτε να δείτε επίσης και μερικά νησιά μας των Κυκλάδων. Ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση εδώ.
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011
Δύο τραγούδια από τον Elvis Costello
Καλή σας διασκέδαση!
Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011
Μια γιορτή στου Νουριάν
Στο Θέατρο Πορεία μπορείτε να παρακολουθήσετε την θεατρική παράσταση: «Μια Γιορτή στου Νουριάν». Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία την οποία μπορούν να παρακολουθήσουν και παιδιά και έφηβοι και έχει για θέμα της τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών. Με μουσική από τους Active Member μιλά για θέματα που μάς αφορούν, μιλά για τον διπλανό μας, μιλά για μια πολιτισμική συμφιλίωση που την χρειαζόμαστε αν είναι να πάμε παραπέρα ως κοινωνία. Και φυσικά αφορά και τα σχολεία μας. Αν μπορούμε να δεχτούμε ότι όλοι μας είμαστε διαφορετικοί, αλλά και ότι όλοι μας χρειαζόμαστε να συνυπάρξουμε, να δημιουργήσουμε, να συναντηθούμε, να προχωρήσουμε τη ζωή μας υπηρετώντας αξίες ζωής τότε υπάρχει ελπίδα. Και τι καλύτερο να μας το διδάξει και το θέατρο! Καλή σας διασκέδαση!
Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011
Μια ξεχωριστή χορευτική παράσταση
Εδώ μπορείτε να την απολαύσετε σε 2 βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο.
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011
Μια τρισδιάστατη απεικόνιση της Γκουέρνικα
Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011
Ένα περιοδικό για την κληρονομιά
Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011
Βίντεο για τον περιοδικό πίνακα και για τα στοιχεία
και ένα άλλο για τα στοιχεία
Ένα τραγούδι για το σωματίδιο της φυσικής
ή το τραγούδι του σωματιδίου της φυσικής στο CERN
Μουσική από την ταινία "Μεσάνυχτα στο Παρίσι"
Let's do it
Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011
Μια ομιλία του Steve Jobs "μείνε πεινασμένος, κάνε την τρέλα σου"
Μια καταπληκτική ομιλία από τον Steve Jobs στο Πανεπιστήμιο του Stanford το 2005 στην αποφοίτηση.
"Μείνε πεινασμένος, κάνε την τρέλα σου". Έχει και τον τίτλο "απλά 3 ιστορίες". Μιλάει για όλα όσα μας ενδιαφέρουν πραγματικά στη ζωή, για την ουσία της ζωής μας, για τις σχέσεις, για το νόημα το να ζούμε αλλά και για το θάνατο.
Τη βρήκα στο άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη στην Ελευθεροτυπία την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011. Σάς την παρουσιάζω εδώ ολόκληρη.
Είναι τιμή μου που είμαι μαζί σας σήμερα στην τελετή αποφοίτησής σας από ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια στον κόσμο. Για να σας πω και την αλήθεια, αυτό είναι το πλησιέστερο που έχω φτάσει ποτέ σε τελετή αποφοίτησης. Σήμερα, θέλω να σας πω τρεις ιστορίες από τη ζωή μου. Αυτό, όλο κι όλο. Τίποτα σπουδαίο. Απλώς τρεις ιστορίες.
Η πρώτη έχει να κάνει με το πώς να ενώνεις σημεία.
Εγώ εγκατέλειψα τις σπουδές μου στο Κολέγιο Reed τους πρώτους 6 μήνες, αλλά παρέμεινα εκεί ως drop-in (σ.σ.: που είναι ο φοιτητής ο οποίος αντί για 4 χρόνια, επιλέγει να σπουδάσει μόνο για 2 χρόνια στο Πανεπιστήμιο) για άλλους 18 μήνες, οπότε και τα παράτησα οριστικά. Γιατί το έκανα αυτό, λοιπόν; Όλα άρχισαν προτού καν γεννηθώ. Η βιολογική μου μητέρα ήταν πολύ νέα, ανύπαντρη φοιτήτρια, και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία. Πίστευε πολύ βαθιά ότι θα έπρεπε να υιοθετηθώ από απόφοιτους Πανεπιστημίου, από μορφωμένους ανθρώπους δηλαδή, και έτσι όλα είχαν κανονιστεί ώστε μόλις γεννιόμουν να με υιοθετούσαν ένας δικηγόρος και η γυναίκα του. Μόνο που, μόλις βγήκα από τη κοιλιά της μητέρας μου, οι δύο αυτοί άνθρωποι αποφάσισαν την τελευταία στιγμή ότι ήθελαν κορίτσι. Έτσι, λοιπόν, οι σημερινοί μου γονείς, οι οποίοι ήσαν σε λίστα αναμονής τότε, έλαβαν ένα τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας και άκουσαν κάποιον να τους λέει: «Εχουμε, αναπάντεχα, ένα νεογέννητο αγόρι. Το θέλετε;». Και είπαν: «Βεβαίως».Η βιολογική μου μητέρα ανακάλυψε αργότερα ότι η θετή μου μητέρα ποτέ δεν είχε αποφοιτήσει από κανένα Πανεπιστήμιο, και ότι ο θετός μου πατέρας δεν είχε αποφοιτήσει καν από Γυμνάσιο. Έτσι, αρνήθηκε να υπογράψει τα έγγραφα στα οποία χρειαζόταν η συμφωνία της ώστε να οριστικοποιηθεί η υιοθεσία μου. Υποχώρησε, όμως, λίγους μήνες αργότερα, όταν οι θετοί μου γονείς υποσχέθηκαν ότι κάποια μέρα θα με έστελναν σε Πανεπιστήμιο. Να μορφωθώ. Πράγματι, 17 χρόνια μετά, πήγα για σπουδές σε Πανεπιστήμιο. Αλλά πολύ αφελώς, επέλεξα ένα Πανεπιστήμιο το οποίο ήταν σχεδόν όσο ακριβό είναι και το Στάνφορντ, και έτσι όλες οι οικονομίες των σκληρά εργαζομένων γονιών μου ξοδεύονταν για τα δίδακτρά μου. Έπειτα από 6 μήνες, όμως, δεν είχα ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα εάν άξιζε τον κόπο οι γονείς μου να ξοδεύουν τόσα χρήματα για να σπουδάζω εγώ. Δεν έβλεπα να είχε αξία αυτή η επένδυσή τους. Δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Και δεν είχα ιδέα εάν η πανεπιστημιακή ζωή θα με βοηθούσε να βρω την απάντηση. Κι όμως, ήμουν εκεί, και σπούδαζα, ξοδεύοντας όλα τα χρήματα που οι γονείς μου είχαν εξοικονομήσει ολόκληρη ζωή. Έτσι, λοιπόν, πήρα μια μέρα την απόφαση να εγκαταλείψω τις σπουδές, πιστεύοντας ειλικρινά ότι όλα θα τακτοποιηθούν και ότι θα βρω τελικά το δρόμο μου. Ήταν σχεδόν τρομακτικό, τότε, αυτό που έκανα, αλλά καθώς κοιτάζω πίσω τώρα, νομίζω πως ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ. Τη στιγμή που εγκατέλειψα το κανονικό πρόγραμμα σπουδών, σταμάτησα να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα που δεν με ενδιέφεραν και άρχισα να πηγαίνω σ' εκείνα που μου φαίνονταν πιο ενδιαφέροντα. Κατ' επιλογήν. Δεν ήταν όλα ωραία, εύκολα και ρομαντικά τότε. Δεν είχα δικό μου δωμάτιο στη φοιτητική εστία, κοιμόμουν στο πάτωμα των δωματίων μερικών φίλων μου, πήγαινα σε σουπερμάρκετ και τους επέστρεφα γυάλινες μπουκάλες Κόκα Κόλα και έπαιρνα 5 σεντς τη μία και αγόραζα κάτι να φάω, και περπατούσα 7 μίλια από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη κάθε Κυριακή βράδυ για να πάρω δωρεάν ένα πιάτο καλό φαγητό που μοίραζαν σε κάποιο ναό των Χάρε Κρίσνα. Κι όμως, τα λάτρευα όλ' αυτά. Και όσα πράγματα ανακάλυψα τυχαία,ακολουθώντας την περιέργεια και τη διαίσθησή μου, αργότερα αποδείχτηκαν ανεκτίμητα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Το Κολέγιο Reed, εκείνον τον καιρό, διέθετε την πιο καλή σχολή καλλιγραφίας σε όλη τη χώρα. Σε όλη τη πανεπιστημιούπολη, κάθε αφίσα, κάθε ταμπέλα σε κάθε ντουλάπα ή συρτάρι καθηγητή, λέκτορα ή φοιτητή ήταν γραμμένη στο χέρι με την πιο όμορφη καλλιγραφία. Εγώ, επειδή είχα παραιτηθεί από το κανονικό πρόγραμμα σπουδών και έτσι δεν ήμουν αναγκασμένος να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα, αποφάσισα να πάρω το μάθημα της καλλιγραφίας και να μάθω και εγώ να γράφω έτσι ωραία. Έμαθα, λοιπόν, για τις γραμματοσειρές serif και san serif, έμαθα να τροποποιώ το διάστημα μεταξύ διαφόρων συνδυασμών γραμμάτων και έμαθα τι είναι εκείνο που κάνει τη σπουδαία τυπογραφία πραγματικά σπουδαία. Ήταν υπέροχο, ήταν ιστορικό, ήταν καλλιτεχνικά διακριτικό με τρόπο που καμιά επιστήμη δεν μπορεί να συλλάβει, και εγώ το έβρισκα τόσο, μα τόσο συναρπαστικό. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είχαν βέβαια καμία ελπίδα πρακτικής εφαρμογής στη ζωή μου. Αλλά δέκα χρόνια αργότερα, όταν σχεδιάζαμε τον πρώτο υπολογιστή Macintosh, όλα όσα έμαθα στο μάθημα της καλλιγραφίας μού ξανάρθαν πάλι. Και τα ενσωματώσαμε όλα στο Mac. Ήταν το πρώτο κομπιούτερ με πραγματικά υπέροχη τυπογραφία. Ετσι, εάν δεν είχα παρατήσει εκείνον τον κύκλο υποχρεωτικών μαθημάτων στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου, το Mac δεν θα είχε ποτέ ούτε τις πολλαπλές γραμματοσειρές ούτε και τα fonts με αναλογικά διαστήματα. Και μιας και τα Windows απλώς αντέγραψαν το Mac, είναι πολύ πιθανό, σήμερα που σας μιλάω, κανένα PC να μην είχε αυτές τις εφαρμογές. Εάν δεν είχα παρατήσει τότε τα υποχρεωτικά μαθήματα, δεν θα πήγαινα ποτέ σ' αυτές τις τάξεις καλλιγραφίας και οι προσωπικοί υπολογιστές μπορεί να μην είχαν την υπέροχη τυπογραφία που έχουν σήμερα. Βεβαίως, ήταν αδύνατον να δω τόσο πολύ μακριά όταν σπούδαζα τότε στο Πανεπιστήμιο και να συνδέσω τα σημεία. Αλλά δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας πίσω, ήταν πλέον πολύ σαφές. Πάλι, δεν μπορείς να συνδέσεις τα σημεία κοιτώντας εμπρός. Μπορείς να το κάνεις μόνο εάν κοιτάξεις πίσω εκ των υστέρων. Έτσι, πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη ότι τα σημεία αυτά (ή, τα σημάδια, αν θέλετε), με κάποιον τρόπο, στο μέλλον θα ενωθούν. Πρέπει σε κάτι να έχεις πίστη. Στη διαίσθησή σου, στη μοίρα σου, στη ζωή, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση δεν με πρόδωσε ποτέ, και έχει κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή μου.
Η δεύτερή μου ιστορία είναι για την αγάπη και την απώλεια.
Ήμουν τυχερός - πολύ νωρίς ανακάλυψα τι ήθελα να κάνω στη ζωή. Ο Woz κι εγώ ξεκινήσαμε την Apple στο γκαράζ του σπιτιού των δικών μου, όταν εγώ ήμουν 20 χρόνων. Δουλέψαμε σκληρά και σε 10 χρόνια η Apple είχε αναπτυχθεί από μια δουλειά που την κάνανε δύο άνθρωποι μέσα σε ένα γκαράζ σπιτιού σε μια εταιρεία αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με περισσότερους από 4.000 υπαλλήλους. Είχαμε μόλις βγάλει στην αγορά την καλύτερή μας δημιουργία - το Macintosh - έναν χρόνο νωρίτερα, κι εγώ μόλις είχα γίνει 30 ετών.Και τότε, με απέλυσαν. Πώς μπορείς να απολυθείς από μία εταιρεία που ξεκίνησες και έστησες εσύ; Ε, καθώς η Apple μεγάλωνε, προσλάβαμε κάποιον που εγώ νόμιζα ότι ήταν ταλαντούχος για να διοικεί την εταιρεία μαζί μου. Και για τον πρώτο σχεδόν χρόνο, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Αλλά τότε, τα οράματα και τα σχέδιά μας για το μέλλον άρχισαν να αποκλίνουν, και τελικά είχαμε μία «έκρηξη», έναν μεγάλο καβγά μεταξύ μας. Όταν συνέβη αυτό, το διοικητικό συμβούλιο τάχθηκε με το μέρος αυτού του ανθρώπου που εμείς είχαμε προσλάβει για να μας ξαλαφρώσει στη διοίκηση της εταιρείας. Ετσι λοιπόν, στα 30 μου χρόνια, με πέταξαν έξω. Και μάλιστα με τον πιο «δημόσιο», πιο ταπεινωτικό τρόπο. Ό,τι ήταν έως τότε το επίκεντρο της ενήλικης ζωής μου, γκρεμίστηκε. Και αυτό για μένα ήταν ολέθριο, καταστροφικό. Για μερικούς μήνες μετά δεν ήξερα τι να κάνω. Πίστευα πως είχα απογοητεύσει φοβερά όλη την προηγούμενη γενιά των επιχειρηματιών - ότι μου έπεσε η σκυτάλη τη στιγμή που μου την έδιναν για να συνεχίσω. Συναντήθηκα με τον David Packard και τον Bob Noyce και προσπάθησα να απολογηθώ και να τους εξηγήσω γιατί τα είχα κάνει τόσο σκατά. Σκέφτηκα ακόμα να φύγω εντελώς από την Σίλικον Βάλεϊ και να εξαφανιστώ από προσώπου γης. Αλλά κάτι άρχισε σιγά-σιγά να ρίχνει λίγο φως στη ζωή μου. Αυτό το «κάτι» ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα. Όσα είχαν συμβεί στην Apple, δεν είχαν καν αγγίξει, για μένα, αυτό το «κάτι». Είχα γευτεί την απόρριψη, αλλά ήμουν ακόμα ερωτευμένος. Και έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω πάλι από την αρχή. Δεν το έβλεπα τότε, αλλά αποδείχτηκε ότι η απόλυσή μου από την Apple ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου είχε συμβεί. Το βάρος τού να είσαι επιτυχημένος αντικαταστάθηκε από την ελαφράδα τού να μπορείς και πάλι να είσαι πρωτάρης και να έχεις για όλα λιγότερη σιγουριά. Η απόλυσή μου με απελευθέρωσε και με βοήθησε να περάσω σε μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου. Στα επόμενα πέντε χρόνια, ίδρυσα μια νέα εταιρεία, την NeXT, και ακόμα μία, την Pixar, και ερωτεύτηκα μια καταπληκτική γυναίκα που έμελλε να γίνει και σύζυγός μου. Η Pixar παρήγαγε την πρώτη στον κόσμο ταινία κινουμένων σχεδίων «φτιαγμένων» εξ ολοκλήρου στο κομπιούτερ, το «Toy Story», και είναι σήμερα το πιο επιτυχημένο στούντιο για παραγωγή τέτοιων ταινιών στον κόσμο. Επίσης, σε μια συγκλονιστική ανατροπή των πραγμάτων, ή Apple εξαγόρασε την NeXT, εγώ επέστρεψα στην Apple και η τεχνολογία που αναπτύξαμε στην NeXT είναι σήμερα στην καρδιά της αναγέννησης της Apple. Και, μαζί με όλα αυτά, η Leurene και εγώ έχουμε μαζί μια θαυμάσια οικογένεια. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί εάν δεν είχα απολυθεί από την Apple. Ήταν ένα φάρμακο με απαίσια γεύση, αλλά νομίζω πως τελικά ο ασθενής το χρειαζότανε. Μερικές φορές η ζωή σε χτυπάει στο κεφάλι με ένα τούβλο. Μη χάνετε την πίστη σας. Είμαι πεπεισμένος ότι το μόνο πράγμα που με κράτησε όρθιο ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα. Πρέπει λοιπόν και εσείς να ανακαλύψετε τι πραγματικά σας αρέσει. Και αυτό αφορά και τη δουλειά που θα κάνετε, και τον σύντροφο που θα επιλέξετε στη ζωή σας. Η εργασία θα γεμίσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας, και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι είναι μια σπουδαία δουλειά. Και ο μόνος τρόπος για να κάνει κάποιος μια σπουδαία δουλειά είναι να την αγαπήσει. Εάν δεν την έχετε ανακαλύψει ακόμα, μην απογοητευθείτε. Συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαυτείτε. Μην συμβιβαστείτε. Όπως όλα τα «θέματα της καρδιάς», όταν το ανακαλύψετε, θα το αισθανθείτε, θα καταλάβετε ότι «αυτό είναι». Και θα δείτε τότε ότι, όπως κάθε σπουδαία σχέση, έτσι και αυτή, όσο θα περνούν τα χρόνια, θα γίνεται όλο και καλύτερη. Έτσι λοιπόν, συνεχίστε να ψάχνετε έως ότου βρείτε αυτό το «κάτι» που θα ξέρετε ότι είναι το «δικό σας». Μην επαναπαυτείτε.
Η Τρίτη ιστορία μου έχει να κάνει με το θάνατο.
Όταν ήμουν 17 ετών, διάβασα μια ρήση που έλεγε: «Εάν ζήσεις κάθε μέρα ωσάν να ήταν η τελευταία σου, κάποια μέρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δικαιωθείς». Μου έκανε εντύπωση αυτή η ρήση, και έκτοτε, για τα τελευταία 33 χρόνια, κάθε πρωί κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ρωτώ τον εαυτό μου: «Εάν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταία της ζωής σου, θα ήθελα να κάνω αυτό που ετοιμάζομαι να κάνω σήμερα;». Και όποτε η απάντηση ήταν «όχι» για σειρά ημερών, ήξερα αμέσως ότι κάτι έπρεπε να αλλάξω. Υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου ότι «σύντομα θα πεθάνεις», βρήκα το πιο χρήσιμο εργαλείο ώστε να παίρνω τις σημαντικότερες αποφάσεις στη ζωή μου. Διότι σχεδόν όλα τα πράγματα -όλες οι εξωτερικές προσδοκίες, όλες οι υπερηφάνειες, όλοι οι φόβοι και οι όλες οι ντροπές για πιθανή αποτυχία- όλα αυτά απλώς γκρεμίζονται, εξαφανίζονται όταν βλέπεις μπροστά σου το θάνατο και μένουν μόνο εκείνα που είναι στ' αλήθεια σημαντικά. Υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου ότι μια μέρα θα πεθάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις την παγίδα τού να σκέφτεσαι συνεχώς αυτά που θα χάσεις εάν πάρεις την «άλφα» ή «βήτα» απόφαση. Θυμήσου ότι είσαι ήδη γυμνός. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, λοιπόν, να μην ακολουθήσεις αυτό που σου ζητάει η καρδιά σου. Πριν από περίπου έναν χρόνο, μου ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι έχω καρκίνο. Έκανα MRI (μαγνητική τομογραφία) στις 7.30 το πρωί και έδειξε ξεκάθαρα ότι είχα καρκίνο στο πάγκρεας. Τότε δεν ήξερα κάν τι είναι το πάγκρεας. Οι γιατροί μού είπαν ότι ο καρκίνος που είχα εγώ εκεί ήταν σχεδόν αθεράπευτος και ότι θα έπρεπε να αρχίσω να συνηθίζω στην ιδέα ότι δεν μου έμενε περισσότερη ζωή από τριών έως εννέα μηνών. Ο προσωπικός μου γιατρός με συμβούλευσε να επιστρέψω στο σπίτι και να αρχίσω αμέσως να τακτοποιώ τις «προσωπικές» μου υποθέσεις, μία φράση που χρησιμοποιούν ως κλισέ οι γιατροί αντί να σου πουν «προετοιμάσου να πεθάνεις». Η «τακτοποίηση προσωπικών υποθέσεων» είναι να προσπαθήσεις να πεις, σε ελάχιστους μήνες, στα παιδιά σου όσα νόμιζες ότι είχες άλλα τουλάχιστον δέκα χρόνια για να τους τα πεις. Είναι, επίσης, να μην αφήσεις πίσω σου, πεθαίνοντας, εκκρεμότητες που θα ταλαιπωρήσουν τους δικούς σου ανθρώπους που θα μείνουν πίσω. Σημαίνει, τέλος, αυτό το «τακτοποίηση προσωπικών υποθέσεων», να βρεις τον κατάλληλο χρόνο και τρόπο για να αποχαιρετίσεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Ζούσα με αυτήν την καταραμένη διάγνωση κάθε μέρα της ζωής μου. Το ίδιο βράδυ που ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι είχα καρκίνο, μου έκαναν και βιοψία ενδοσκοπικά, μέσω του λαιμού μου, στο στομάχι και από εκεί στα έντερα, πέρασαν μία βελόνα στο πάγκρεας και πήραν μερικά κύτταρα από τον καρκίνο. Εγώ ήμουν σε καταστολή, αλλά η γυναίκα μου, που ήταν παρούσα, μου είπε ότι όταν είδα οι γιατροί τα κύτταρα κάτω από ένα μικροσκόπιο, άρχισαν να κλαίνε, διότι αποδείχτηκε ότι είχα μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος που είναι θεραπεύσιμη με εγχείρηση. Σχεδόν όλες οι άλλες μορφές τέτοιου καρκίνου είναι καταδικασμένες. Ετσι, λοιπόν, με βάλανε στο χειρουργείο, και σήμερα είμαι μια χαρά. Αυτό ήταν το κοντινότερο που έχω φτάσει στο θάνατο. Και ελπίζω να είναι το κοντινότερο που θα φτάσω σε αυτόν για τις επόμενες δεκαετίες. Έχοντας ζήσει, λοιπόν, αυτήν την εμπειρία, νομίζω πως μπορώ, με μεγαλύτερη σιγουριά απ' ό,τι όταν ο θάνατος ήταν για μένα απλώς μία «φιλοσοφική ιδέα», να πω ότι: Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Ακόμα και οι άνθρωποι που θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, δεν θέλουν να πεθάνουν για να φτάσουν εκεί. Και όμως, ο θάνατος είναι ο προορισμός που όλοι μοιραζόμαστε. Κανείς, ποτέ, δεν έχει γλιτώσει από αυτόν. Ο Θάνατος είναι, ίσως, η καλύτερη ανακάλυψη της Ζωής. Και έτσι, μάλλον, πρέπει να είναι. Ο Θάνατος είναι ο ατζέντης, ο μεσίτης, που σε βοηθά να αλλάξεις τη Ζωή σου, προτού έρθει αυτός να σε πάρει. Ξεκαθαρίζει το παλιό, προετοιμάζοντας το έδαφος για να 'ρθει το καινούργιο. Αυτή την στιγμή που σας μιλάω, το καινούργιο είστε εσείς. Αλλά κάποια μέρα, όχι πολύ μακρινή από τώρα, και εσείς θα εξελιχθείτε σιγά σιγά σε «παλιό», και θα... ξεκαθαριστείτε. Συγχωρήστε με που γίνομαι τόσο δραματικός, αλλά αυτή είναι η απλή αλήθεια. Ο χρόνος σας είναι περιορισμένος. Μην τον σπαταλάτε, λοιπόν, ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου ανθρώπου. Μην παγιδευτείτε από το δόγμα τού να ζείτε από τα αγαθά της σκέψης ενός άλλου. Μην αφήστε το θόρυβο από την άποψη άλλων ανθρώπων να πνίξει την δική σας, εσωτερική φωνή. Και, το πιο σημαντικό απ' όλα, να έχετε πάντα το θάρρος να ακολουθείτε την καρδιά και το ένστικτό σας. Αυτά τα δύο, κάπως, πάντοτε, γνωρίζουν ήδη τι εσύ θέλεις πραγματικά να γίνεις. Είναι δευτερεύοντα. Όταν ήμουν νέος, υπήρχε ένα καταπληκτικό δημοσίευμα που είχε τίτλο «The Whole Earth Catalog» («Ο κατάλογος όλου του κόσμου»), που ήταν μία από τις βίβλους της δικής μου γενιάς. Τον είχε συντάξει ένας τύπος ονόματι Stewart Brand, που ζούσε όχι μακριά από εδώ, στο Menlo Park, και το ζωντάνεψε με το ποιητικό του άγγιγμα. Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του '60, πριν από τους προσωπικούς υπολογιστές (personal computers) και το desktop publishing. Όλα τυπώνονταν με τη χρήση γραφομηχανών, ψαλιδιού, και φωτογραφιών από μηχανές Polaroid. Ήταν, ας πούμε, σαν να 'χαμε το Google σε έντυπη μορφή, 35 χρόνια πριν έρθει αυτό που ξέρουμε σήμερα σε ηλεκτρονική: ήταν ιδεαλιστικό και ξεχείλιζε από υπέροχες εφαρμογές και ιδέες. Ο Στιούαρτ και η ομάδα του έβγαλαν πολλές εκδόσεις του «The Whole Earth Catalog», και τότε, όταν είχε κάνει τον κύκλο του, έβγαλαν και μία τελευταία έκδοση. Αυτό συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του '70, και είχα τη δική σας ηλικία. Στο οπισθόφυλλο της τελευταίας αυτής έκδοσης υπήρχε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το ξημέρωμα σε έναν επαρχιακό δρόμο, ένα δρόμο στον οποίο θα μπορούσατε να βρεθείτε και εσείς κάποια στιγμή, εάν είστε περιπετειώδεις τύποι, να κάνετε οτοστόπ. Κάτω από αυτήν τη φωτογραφία, υπήρχε μια λεζάντα με τα λόγια: «Stay hungry. Stay foolish». Δηλαδή, «Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου». Ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της ομάδας του Στιούαρτ, καθώς υπέγραφαν την τελευταία τους έκδοση. Μείνε πεινασμένος. Μείνε ανόητος. Αυτό ευχόμουν και εγώ πάντοτε για τον εαυτό μου. Και τώρα, καθώς αποφοιτάτε για να αρχίσετε μια καινούρια ζωή, εύχομαι και για σας το ίδιο, ακριβώς, πράγμα: «Stay Hungry. Stay Foolish. Thank you all very much».
ΥΓ.: Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε και στα αγγλικά.
Ένα τραγούδι: "sunshine of your love"
Το ροκ δεν πεθαίνει!
Πέμπτη 13 Οκτωβρίου 2011
"εγώ δεν είμαι ποιητής"
Καλή σας ακρόαση.
"Αχαρνής/ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια"
"Αχαρνής/ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια". Με καλλιτέχνες και δημιουργούς που τόσο τους χρειαζόμαστε σήμερα.
Καλή σας ακρόαση.
Ένα ποίημα "καθώς πλησιάζει η ώρα"
Καμμιά φορά διαβάζεις ένα κείμενο ή ένα ποίημα και λες εντάξει, ωραίο είναι και κλείνεις το βιβλίο ή τον υπολογιστή σου και προχωράς παρακάτω. Ώσπου έρχεται εκείνη η στιγμή που όταν θα ξαναδιαβάσεις το ποίημα ή το κείμενο το 'βλέπεις αλλιώς', σου φαίνεται διαφορετικό, σου μοιάζει ότι κάτι σου λέει, το διαβάζεις και λες 'εδώ για κάτι μιλάει ο ποιητής'. Ένα τέτοιο ποίημα σάς έχω εδώ σήμερα. Μην ανησυχείτε ακόμη και αν δεν σας 'μίλησε' αφήστε το να υπάρχει μέσα σας, απλά διαβάστε το.
Καθώς πλησιάζει η ώρα
(Γ. Βαρβέρης, 'ο άνθρωπος μόνος", Εκδ. Κέδρος 2009)
Λένε πως πλησιάζει η ώρα
κι ίσως να ‘ναι αλήθεια.
Ποιος όμως πρέπει να κριθεί;
Μήπως κι εμείς που ζήσαμε
μόνο με το άκουσμα των πρώτων Σου θαυμάτων;
Εκείνους μόνο γιάτρεψες
για να πιστέψει τώρα ο κόσμος
των υγειών σε Σένα.
Εκείνους μόνο
γιατί εμείς που ακολουθήσαμε
στρατιές στρατιών
ανάπηροι της Ιστορίας
ζήσαμε
άλλοι μέσα στις μάταιες προσευχές
κι άλλοι μέσα στον πόνο απεγνωσμένοι.
Ουδέτερος ελεήμων σαν ελπίδα ωχρή
μας άφησες να σε αντικαταστήσουμε:
Είμαστε προ της κρίσεως υπερήφανοι
γιατί το θαύμα ήταν πως ζήσαμε
χωρίς το θαύμα.
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011
Για τους Atenistas
Μπορείτε να τους βρείτε σε διάφορα μέρη και σε διάφορες δράσεις και να είστε εκεί δραστήριοι και ενεργοί.
Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας για το 2011
The Nobel Prize in Literature 2011 was awarded to Tomas Tranströmer "because, through his condensed, translucent images, he gives us fresh access to reality".
(δηλαδή ότι μέσα από τις συνοπτικές, ημιδιαφανές εικόνες του, μας δίνει νέα πρόσβαση στην πραγματικότητα).
Μπορείτε να δείτε όλα τα Νόμπελ λογοτεχνίας.
Κυριακή 9 Οκτωβρίου 2011
Παράσταση: "far side of the moon"
Ανιχνευτής ηλεκτρικών εκκενώσεων
Βραβείο Νόμπελ για τη Χημεία 2011
The Nobel Prize in Chemistry 2011 was awarded to Dan Shechtman "for the discovery of quasicrystals".
Δείτε όλα τα βραβεία Νόμπελ για τη Χημεία.
Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης για το 2011
από την επίσημη ιστοσελίδα
The Nobel Peace Prize 2011 was awarded jointly to Ellen Johnson Sirleaf, Leymah Gbowee and Tawakkul Karman "for their non-violent struggle for the safety of women and for women’s rights to full participation in peace-building work".
Δείτε: όλα τα βραβεία Νόμπελ Ειρήνης.
Βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική 2011
Από την επίσημη ιστοσελίδα του βραβείου:
The Nobel Prize in Physics 2011 was divided,
one half awarded to Saul Perlmutter,
the other half jointly to Brian P. Schmidt and Adam G. Riess
"for the discovery of the accelerating expansion of the Universe through observations of distant supernovae".
...δηλαδή για την ανακάλυψή τους ότι το Σύμπαν διαστέλλεται επιταχυνόμενο παρατηρώντας και μελετώντας απομακρυσμένες σουπερνόβα...
Μπορείτε να διαβάσετε και ένα σχετικό άρθρο στο Scientific American.
Δείτε: Όλα τα βραβεία Νόμπελ για τη Φυσική.
Σάββατο 8 Οκτωβρίου 2011
Βροχή από διάττοντες αστέρες στην Ελλάδα
10 Οκτωβρίου, παγκόσμια μέρα κατά της θανατικής ποινής
Η Διεθνής Αμνηστία προβάλει το ντοκιμαντέρ "ατέλειωτη θλίψη, η ζωή μετά τη θανατική καταδίκη" στο αμφιθέατρο του Γαλλικού Ινστιτούτου στις 20:00. Στη συζήτηση που θα ακολουθήσει θα παρευρίσκεται και ο σκηνοθέτης της ταινίας.
Πέμπτη 6 Οκτωβρίου 2011
Οι Past Perfect Genes στο Κύτταρο
Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011
4 Οκτωβρίου, παγκόσμια μέρα ζώων
Κυριακή 2 Οκτωβρίου 2011
Οι Past Perfect Genes ξεκινούν τη νέα χρονιά
ΑΝΟΙΓΟΥΝ ΤΗ ΝΕΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΜΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΤΟ ΚΥΤΤΑΡΟ
ΤΗΝ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 21 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2011 ΣΤΙΣ 22:30.
ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ ΟΙ BOMBING THE AVENUE ΣΤΙΣ 21:30.
[Οι Past Perfect Genes στηρίζουν το
Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011
Ανάγκες για είδη
*στον παπαΣτρατή Δήμου στην Καλλονή Λέσβου
*στο Χαμόγελο του παιδιού στον Καρέα Αττικής
*στο Κατάστημα κράτησης γυναικών στον Ελεώνα στη Θήβα
*στο Κατάστημα κράτησης ανδρών στο Ναύπλιο
*στο Ειδικό κατάστημα κράτησης νέων στον Αυλώνα Αττικής
*στο Ψυχιατρείο κρατουμένων στον Κορυδαλλό Αττικής
*στο Κέντρο οικογένειας και παιδιού της Μυρτούς Λαιμού στο Μεταξουργείο στην Αθήνα
…έτσι και φέτος υπάρχει ανάγκη για:
*ρούχα [ανδρικά, γυναικεία, παιδικά]
*παπούτσια [ανδρικά, γυναικεία, παιδικά]
*παιχνίδια
*βιβλία
*είδη ατομικής υγιεινής
*τηλεκάρτες
*χρήματα
Όποια βοήθεια δεκτή. Πληροφορίες και τηλέφωνα έχουν αναφερθεί κατά καιρούς εδώ.
7 μέρες ζωής στην Τοσίτσα
ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΩΝ
ΕΝΙΑΙΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΥΠΠΟΤ (ΑΤΤΙΚΗΣ-ΣΤΕΡΕΑΣ & ΝΗΣΩΝ)
Συμμετέχουν: Πολιτιστικός Οργανισμός Δήμου Αθηναίων, Εθνικό Θέατρο, Εθνική Λυρική Σκηνή, Αρχιτεκτονική Σχολή ΕΜΠ
Σάββατο 1/10
Από τις 11.00 τραπεζάκια έξω για καφέ και αναψυχή
12.00 Δραστηριότητες για παιδιά
Θέατρο δρόμου από την Εύα Τσούρου και τη Βίκυ Κουσουμή
12.00, 12.45, 13.30 Εκπαιδευτικό πρόγραμμα «Δείξε μου ένα κτίριο της Τοσίτσα να σου πω τι έχει μέσα» (από τις αρχαιολόγους Εβίτα Τσιώλη, Βιβή Βαμβακοπούλου και τη σχεδιάστρια Γιωργία Δαλακούρα)
12.00 Προβολή αρχαιολογικού ντοκιμαντέρ για παιδιά από το φεστιβάλ ΑΓΩΝ TO.RA.KE. του Φ. Κουτσαφτή, με θέμα την πανοπλία των Δενδρών
14.00 Ανοιχτό μάθημα κρουστών από τον Νίκο Τουλιάτο
16.00 Παράσταση μαριονέτας από την ομάδα κούκλας-μαριονέτας του 18 ΑΝΩ
17.00 ΣΥΝΑΥΛΙΑ
Κυριακή 2/10
Από τις 10.00 τραπεζάκια έξω
11.00 Ο Μάγος Ατούκα μαγεύει τα παιδιά!
11.00 Προβολή αρχαιολογικού ντοκιμαντέρ για παιδιά από το φεστιβάλ ΑΓΩΝ TO.RA.KE. του Φ. Κουτσαφτή, με θέμα την πανοπλία των Δενδρών
12.00 Παιδική παράσταση «Το μικρό μαύρο ψαράκι» από τη θεατρική ομάδα Αστροναύτες
13.00 Προβολή της ταινίας του Ντίνου Δημόπουλου «Στουρνάρα 288»
13.30 Χορευτικός αυτοσχεδιασμός από την Εύα Τσούρου, βασισμένος στην ποιητική συλλογή «Η Κούνια» της συναδέλφου Σιαρίτας Κουκά (εκδ. Σοκκόλη-Κουλεδάκη), σε μουσική επιμέλεια Melroman-Αντώνης Χανιωτάκης.
14.00 Συλλογική κουζίνα
15.00 Milonga (χορευτές tango)
17.00 Εκδήλωση-συζήτηση: Ναρκωτικά και δομές απεξάρτησης: τα πρώτα θύματα της κρίσης; (με θεραπευτές και θεραπευόμενους του 18 ΑΝΩ)
18.30 Η θεατρική ομάδα ΟΜΜΑ ΣΤΟΥΝΤΙΟ (Ηράκλειο Κρήτης) παρουσιάζει την παράσταση «LARCO PROJECT ή Η Εργατική τάξη πάει στο Παράδεισο;»
Δευτέρα 3/10
10.00 «Κάτι μου θυμίζουν αυτά τα παιχνίδια», εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε μαθητές από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
11.00 «Λίθοι φθεγγόμενοι: η ιστορία της γραφής» εκπαιδευτικό πρόγραμμα από το Επιγραφικό Μουσείο
14.00-18.00 Προβολή αρχαιολογικών ταινιών από το φεστιβάλ ΑΓΩΝ "Αποκρυπτογραφώντας τους Μάγια", του David Lebrun
"... μια σειρά από ιστορίες...", του Ευάγγελου Χριστοδούλου
"Λιθοξόοι μαΐστορες", παραγωγή του Πολιτιστικού Ιδρύματος της Τράπεζας Πειραιώς
"Το κύκλωμα", Ανδρέας Αποστολίδης, Νικόλας Ζηργάνος
18.00 Το Εθνικό Θέατρο παρουσιάζει την παράσταση «Αντιγόνη» στο πλαίσιο των «Καλλιτεχνικών Δράσεων στην Αθήνα»
Τρίτη 4/10
10.00 «Κάτι μου θυμίζουν αυτά τα παιχνίδια», εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε μαθητές σχολείων από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
10.30 Περίπατος της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων
11.00 «Λίθοι φθεγγόμενοι: η ιστορία της γραφής» εκπαιδευτικό πρόγραμμα από το Επιγραφικό Μουσείο
14.00 Εκδήλωση-συζήτηση: Ο πολιτισμός δεν μπαίνει σε «εφεδρεία»: συζήτηση για τα εργασιακά ζητήματα των εργαζόμενων στον πολιτισμό (με συμμετοχή εργαζομένων από τον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, τον Ενιαίο Σύλλογο Υπαλλήλων ΥΠΠΟΤ, το Εθνικό Θέατρο, την Εθνική Λυρική Σκηνή, το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης)
17.00-20.00 Σκακιστικοί αγώνες με σκάκι δαπέδου (3Χ3) και τη συμμετοχή διεθνών μετρ από την ΑΕΚ (ερασιτεχνική)
18:00 H ομάδα θεάτρου Minus[two] παρουσιάζει το θεατρικό «Ο Άμλετ αυτοκτόνησε» (σκηνοθεσία: Στέλλα Μαρή παίζουν: Κ. Αγιαννόπουλο, Α. Ανδρεάδη, Α. Ζήλου, Χ. Κονταξάκη, Α. Μπίνη, Σ. Μαρή)
19.00 Μικτή χορωδία Μουσικών Συνόλων Δήμου Αθηναίων
Πέμπτη 6/10
10.00 «Κάτι μου θυμίζουν αυτά τα παιχνίδια», εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε μαθητές σχολείων από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
10.30 Περίπατος της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων
11.00 «Τοσίτσα: Πάρκο παιδικών κατασκευών» Καλλιτεχνικό εργαστήρι για παιδιά από την Πινακοθήκη του Δήμου Αθηναίων.
15.00-19.00: Ανεξάρτητος ελληνικός κινηματογράφος: ταινίες για την πόλη και τους κατοίκους της
17.00-20.00 Σκακιστικοί αγώνες με σκάκι δαπέδου (3Χ3) και τη συμμετοχή διεθνών μετρ από την ΑΕΚ (ερασιτεχνική)
17.00 Εκδήλωση-συζήτηση: Μετασχηματισμοί, αναπλάσεις, εγκατάλειψη: συζήτηση για το ιστορικό κέντρο (με συμμετοχή αρχιτεκτόνων, φοιτητών αρχιτεκτονικής)
19.00 Εθνική Λυρική Σκηνή
Παρασκευή 7/10
10.00 «Κάτι μου θυμίζουν αυτά τα παιχνίδια», εκπαιδευτικό πρόγραμμα σε μαθητές σχολείων από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο
11.00 Εκπαιδευτικό πρόγραμμα από το Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης
15:30 Ρεμπέτικα και συλλογικές κουζίνες
17.00 Εκδήλωση-συζήτηση με τίτλο «Οδός Τοσίτσα: Η ιστορία ενός δρόμου» μέσα από τις προσωπικές αφηγήσεις εργαζόμενων και κατοίκων
19.00 Συναυλία της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων
ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ από 10.00-20.00 θα λειτουργούν: καφενείο, ενημερωτικό υλικό από δομές απεξάρτησης για τα ναρκωτικά, έκθεση φωτογραφίας, εκθέσεις έργων τέχνης.
Καθημερινά θα υπάρχουν δωρεάν ξεναγήσεις στις συλλογές του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου από τις διαπιστευμένες ξεναγούς του Μουσείου.
Στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο λειτουργεί επίσης η μικρή περιοδική έκθεση «Μεταβατικές περίοδοι στην ιστορία και αρχαιολογία».
Για συμμετοχή στα εκπαιδευτικά προγράμματα: τηλ. 210- 8217724, 210-821771
Συμμετέχουν με δικές τους δράσεις: φοιτητές και μεταπτυχιακοί της αρχιτεκτονικής, Πρωτοβουλίες κατοίκων από τα Εξάρχεια, συλλογικές κουζίνες
Εκτίθενται έργα της Ιφιγένειας Ζαχαριάδου (έκθεση γλυπτών)