Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

Οι μαθητές λένε...

Σε ένα πολύ ενδιαφέρον blog ενός συναδέλφου βρήκα και είδα τι έγραψαν οι μαθητές για το σχολείο τους, για τους καθηγητές τους, για όλα όσα βιώνουν ζώντας για μέρες και βδομάδες το σχολικό πρόγραμμα: τις παραδόσεις, τις εξετάσεις, τα τρίμηνα, τους καθηγητές τους, για το κτίριο, για το κλίμα.
Ο συνάδελφος είναι ο φυσικός Μάνος Ριτσατάκης, το σχολείο είναι το 3ο Γυμνάσιο Παλλήνης και τα λόγια των παιδιών είναι γραμμένα στους δύο πίνακες.
Άραγε οι δικοί μας μαθητές τι θα έγραφαν στο δικό τους πίνακα;





Ελεύθερη πρόσβαση στα ψηφιοποιημένα έργα του Νεύτωνα

Το Πανεπιστήμιο Cambridge έχει 'ανεβάσει' και επιτρέπει την διαδικτυακή πρόσβαση οποιουδήποτε στα έγγραφα, στα χειρόγραφα και στα τυπωμένα έργα του μεγάλου επιστήμονα,του Ισαάκ Νεύτωνα, τα οποία έχουν ψηφιοποιηθεί.
Για να μπείτε στον μαγευτικό κόσμο του Νεύτωνα πατήστε εδώ.
Μπορείτε να ξεφυλίσσετε και το μνημειώδες έργο του "Philosophiae Naruralis Principia Mathematica".

Ταινία από μαθητές: "Μη φοβάσαι μίλα"

Στα μέσα Δεκεμβρίου του 2011 έγινε στην Ολυμπία για άλλη μια φορά το Διεθνές Φεστιβάλ Ολυμπίας για παιδιά και νέους. Ο Συνήγορος του Παιδιού ήταν εκεί για πέμπτη χρονιά. Συμμετέχει στην κριτική επιτροπή του ελληνικού τμήματος της Camera Zizanio και βράβευσε μια ταινία που έγινε από παιδιά. Τα παιδιά του 132ου Δημοτικού Σχολείου της Αθήνας. Η ταινία τους έχει τίτλο: "Μη φοβάσαι μίλα". Στην ταινία τα παιδιά μιλούν για τους φόβους τους για τα οικονομικά, την εργασία, το Γυμνάσιο, την απέλαση αλλά και για τρόπους στήριξης του διπλανού τους και τρόπους αντιμετώπισης των φόβων τους.
Δείτε την ταινία.
Όταν ευχόμαστε χρόνια πολλά αυτές τις μέρες και λέμε για μια καλύτερη χρονιά νομίζω ότι τέτοιες ενέργειες παιδιών και μεγάλων μαζί στο σχολείο μάς δείχνουν το δρόμο για να αντιμετωπίσουμε τα δύσκολα, μάς θυμίζουν το τι και το ποιοι είμαστε, το πόσο ικανοί και δημιουργικοί μπορούμε να γίνουμε,μάς ενθαρρύνουν να μην τα παρατάμε και μάς τονίζουν τις βασικές αξίες που προσωρινά φαίνεται ότι ξεχάσαμε στην άκρη. Η Εκπαίδευση, η Τέχνη, η Δημιουργία, ο Πολιτισμός είναι το αντίδοτο στις δύσκολες μέρες και στις κρίσεις.



Κυριακή 18 Δεκεμβρίου 2011

Προβολή ταινίας για τον Nick Cave: 'The road to God knows where'

Στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος γίνεται μια προβολή μιας ιδιαίτερης ταινίας. Ένα μουσικό ντοκιμαντέρ που παρακολουθεί τους Nick Cave & the Bad Seeds σε μια τουρνέ τους το 1989. Λέγεται: "The road to God knows where". Από τις 15/12 έως τις 20/12.

Παγκόσμια Ημέρα για τους μετανάστες

Παγκόσμια ημέρα για τους μετανάστες. Έχουμε γράψει και συνεχίζουμε να γράφουμε πολλά. Πολλές εκδηλώσεις σήμερα, ίσως και ομιλίες, ίσως και αφιερώματα. Εγώ σας αναφέρω την γιορτούλα που γίνεται αυτή την ώρα που γράφονται οι γραμμές στην ξενώνα των προσφύγων στα κάτω Πατήσια που στηρίζει με νύχια και δόντια μια ομάδα λίγων ανθρώπων εθελοντών από την Εθελοντική Εργασία Αθήνας.
Και σας αφιερώνω 3 τραγούδια με ξεχωριστό νόημα και εξαιρετικές ερμηνείες.
"το παράπονο" και "σαν τον μετανάστη".





Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Σαν σήμερα 17-12-2011 'Έφυγε' η Cesaria Evora

Για την Cesaria Evora που έφυγε...





Για περισσότερες πληροφορίες για την Cesaria Evora εδώ.

Για να μοιραζόμαστε

Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού (Σύνθεση)


Σήμερα 17 Δεκεμβρίου 2011 στις 8.00μμ θα πραγματοποιηθούν οι αγώνες δημιουργίας ελληνικού τραγουδιού -στη σύνθεση- στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών. Τα ονόματα των συνθετών που θα διαγωνισθούν με 3 τραγούδιά τους είναι:

•Άγγελος Αγγέλου
•Λεωνίδας Κιούσης
•Ιφιγένεια Κορολόγου
•Παναγιώτης Κοσμίδης
•Θεόδωρος Κοτονιάς
•Νεφέλη Λιούτα
•Kωνσταντίνος Μάκρας
•Δημήτρης Μαραμής
•Παναγιώτης Μαρίνος
•Βασίλης Ρακόπουλος
•Κατερίνα Φωτεινάκη


Οι 1οι Αγώνες Δημιουργίας Ελληνικού Τραγουδιού (με επίκεντρο την Σύνθεση) είναι μια πρωτοβουλία του Ελληνικού Σχεδίου, της Αστικής Μη Κερδοσκοπικής Εταιρείας που ιδρύθηκε από τον συνθέτη Δημήτρη Παπαδημητρίου με στόχο τη διάδοση του ελληνικού πολιτισμού και την αναγέννηση του χαμένου Κέντρου του Ελληνικού τραγουδιού.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2011

Έκθεση φωτογραφίας του Παύλου Φυσάκη

Στο Μουσείο Μπενάκη ξεκινά μια έκθεση φωτογραφίας του Παύλου Φυσάκη. Ο καλλιτέχνης-φωτογράφος επισκέφτηκε το 2006 τα τέσσερα γεωγραφικά άκρα της Ευρώπης (Ελλάδα-Νορβηγία-Ρωσία-Πορτογαλία), επιχειρώντας να ανακαλύψει «τι είναι το όριο και τι αυτό τελικά ορίζει». Τα αποτελέσματα παρουσιάζονται στην έκθεση Land Ends στο Μουσείο Μπενάκη (Κτίριο Οδού Πειραιώς).
Οι φωτογραφίες παρουσιάζουν τους «ανθρώπους των άκρων» μέσα στην καθημερινότητά τους «παράξενους» Ρώσους επιστήμονες και καλλιτέχνες, ένα σύγχρονο εργάτη σε πρώην γκουλάγκ, έναν ψαρά στη Βόρεια Θάλασσα και άλλους.
Η σειρά φωτογραφιών βραβεύτηκε το 2008 από 24 επιμελητές από όλον τον κόσμο στη PhotoBiennale της Θεσσαλονίκης και το 2010, η ομώνυμη δίγλωσση έκδοση Land Ends. Pavlos Fysakis βραβεύτηκε ως το καλύτερο ελληνικό φωτογραφικό λεύκωμα.

Tango Notturno



και μια συνέντευξη της Βίκυς Παπαδοπούλου στο in.gr.

Για μια ταινία του Γιάννη Ξανθούλη, "Το τανγκό των Χριστουγέννων".

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2011

Μια παράσταση "Ο Μαρξ στο Σόχο"

Θα ήθελα να σας συστήσω ένα πολύ ωραίο θεατρικό έργο. Ένα έργο στο οποίο πήγε η κόρη μου με άλλες συμμαθήτριες μαζί με τη φιλόλογό τους από το Λύκειο, μια Τρίτη καθημερινή. Το έργο λέγεται "Ο Μαρξ στο Σόχο". Ένας εξαιρετικός Άγγελος Αντωνόπουλος σε ένα θεατρικό μονόλογο για 90΄ του Χάουαρντ Ζιν. Να μιλάει ως ένας ονειροπόλος Μαρξ , ένας θυμωμένος Μαρξ, ένας Μαρξ που υπερασπίζεται με πάθος και πίστη το έργο του και την κριτική του, που είναι ορθή έως σήμερα και να μιλάει για τον τρόπο που κατανοήθηκε το έργο του ή διαστρεβλώθηκε η θεωρία του ή ακόμη ακόμη για τον πολύ λάθος τρόπο που υιοθετήθηκε σε διάφορες χώρες.

"Πατρίδα" του Αλκίνοου

Ένα εξαιρετικό τραγούδι του Αλκίνοου, για το οποίο έιπε ότι: 'ό,τι ακούγεται είναι δικά μου προσωπικά βιώματα, όλα'. "Πατρίδα" και καλή σας ακρόαση.



...και ένας στίχος: 'με τρομάζεις ακόμη οπαδέ της ομάδας'

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011

"Στο παιδί μου" του Μανώλη Αναγνωστάκη



Να λέμε την αλήθεια στα παιδιά!

Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2011

"Αντισταθείτε"

Ἡ διαθήκη μου


Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει: καλὰ εἶμαι ἐδῶ.

Ἀντισταθεῖτε σ᾿ αὐτὸν ποὺ γύρισε πάλι στὸ σπίτι
καὶ λέει: Δόξα σοι ὁ Θεός.

Ἀντισταθεῖτε
στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πoλυκατοικιῶν
στὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ- ἐξαγωγαί
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση
στὸ φόρο
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε
σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετάει ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα ὦρες
ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις
σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει
ἔντυπα ἁγίων λίβανον καὶ σμύρναν
σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ.

Ἀντισταθεῖτε πάλι σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται
μεγάλοι
στὸν πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε
στὶς μουσικὲς τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες
σ᾿ ὅλα τ᾿ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι

σ᾿ ὅλους ποὺ γράφουν λόγους γιὰ τὴν ἐποχὴ
δίπλα στὴ χειμωνιάτικη θερμάστρα

στὶς κολακεῖες τὶς εὐχὲς τὶς τόσες ὑποκλίσεις
ἀπὸ γραφιάδες καὶ δειλοὺς γιὰ τὸ σοφὸ
ἀρχηγό τους.

Ἀντισταθεῖτε στὶς ὑπηρεσίες τῶν ἀλλοδαπῶν
καὶ διαβατηρίων
στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ
διπλωματία
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια
στὰ θούρια
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους
στοὺς θεατὲς
στὸν ἄνεμο
σ᾿ ὅλους τοὺς ἀδιάφορους καὶ τοὺς σοφοὺς
στοὺς ἄλλους ποὺ κάνουνε τὸ φίλο σας

ὡς καὶ σὲ μένα, σὲ μένα ἀκόμα ποὺ σᾶς ἱστορῶ
ἀντισταθεῖτε.

Τότε μπορεῖ βέβαιοι νὰ περάσουμε πρὸς τὴν
Ἐλευθερία.


Ένα ποίημα, "Θα σας περιμένω"

Θὰ σᾶς περιμένω

Θὰ σᾶς περιμένω μέχρι τὰ φοβερὰ μεσάνυχτα ἀδιάφορος-
Δὲν ἔχω πιὰ τί ἄλλο νὰ πιστοποιήσω.
Οἱ φύλακες κακεντρεχεῖς παραμονεύουν τὸ τέλος μου
ἀνάμεσα σὲ θρυμματισμένα πουκάμισα καὶ λεγεῶνες.
Θὰ περιμένω τὴ νύχτα σας ἀδιάφορος
χαμογελώντας μὲ ψυχρότητα γιὰ τὶς ἔνδοξες μέρες.

Πίσω ἀπὸ τὸ χάρτινο κῆπο σας
πίσω ἀπὸ τὸ χάρτινο πρόσωπό σας
ἐγὼ θὰ ξαφνιάζω τὰ πλήθη
ὁ ἄνεμος δικός μου
μάταιοι θόρυβοι καὶ τυμπανοκρουσίες ἐπίσημες
μάταιοι λόγοι.

Μὴν ἀμελήσετε.
Πάρτε μαζί σας νερό.
Τὸ μέλλον μας θὰ ἔχει πολὺ ξηρασία.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Έκθεση κούκλας από τις γυναίκες των φυλακών

Για 8η συνεχή χρονιά, στο "Εργαστήρι Μαιρηβή" από τις 16-19 Δεκεμβρίου 2011 θα πραγματοποιηθεί έκθεση με κούκλες ραμμένες από τις κρατούμενες των Γυναικείων Φυλακών Θήβας. Από τότε που μεταφέρθηκαν στον Ελαιώνα της Θήβας, η πρόσβαση είναι δύσκολη αλλά οι κρατούμενες στέλνουν τις κούκλες που έχουν φτιάξει, στο "Εργαστήρι Μαιρηβή" όπου είναι εύκολη η πρόσβαση. Τα έσοδα από τις πωλήσεις των έργων θα κατατεθούν στο λογιστήριο των φυλακών, ξεχωριστά για την κάθε κρατούμενη.
Εργαστήρι Μαιρηβή: Δεληγιώργη 33, Μεταξουργείο, τηλ. 210-52.22.181 (Σάββατο έως Δευτέρα 11.00-20.00).

Ένα sms για την Action Aid








Στείλε SMS με τη λέξη ΑΑ κενό ονοματεπώνυμο στο 54574
Δηλώνουμε έμπρακτα την αλληλεγγύη μας και συνεισφέρουμε ουσιαστικά στέλνοντας sms για να αλλάξουμε τη ζωή των παιδιών του αναπτυσσόμενου κόσμου. Μέρος των εσόδων θα διατεθεί για την κατασκευή ενός δημοτικού σχολείου στη Ρουάντα.
Ταυτόχρονα, κάθε sms είναι και μία δήλωση συμμετοχής στο διαγωνισμό που θα αναδείξει τους 2 υποστηρικτές που θα ταξιδέψουν ως τη Ρουάντα για να δουν από κοντά τα εγκαίνια του σχολείου που χτίστηκε χάρη σε εσάς.
Μετά την αποστολή sms θα λάβετε απαντητικό sms με έναν κωδικό. Με αυτόν τον κωδικό μπείτε στο www.resolutionofpoverty.gr
και ανεβάστε στον «τοίχο αλληλεγγύης» τη φωτογραφία σας. Στο τέλος της ενέργειας όλες οι φωτογραφίες του τοίχου θα εκτυπωθούν σε ένα μεγάλο πανό που θα ταξιδέψει με τους 2 συμμετέχοντες ως το σχολείο στη Ρουάντα για να αναρτηθεί εκεί σε ένδειξη αλληλεγγύης.
Ζητήστε από τους φίλους σας να στείλουν SMS και να προωθήσουν κι εκείνοι αυτό το μήνυμα ελπίδας και αλληλεγγύης (Κόστος SMS: 2.46€, συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ)
Action Aid

Οι Past Perfect Genes στο club Oka Kope!

Οι Past Perfect Genes εμφανίζονται στο club Oκa Κope, στον πεζόδρομο στην πλατεία Αναβύσσου την Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2011 το βράδυ. Μια εμφάνιση στα νότια προάστια που θα ανεβάσει την ένταση. Επισκεφτείτε την επίσημη ιστοσελίδα της μπάντας, έχει νέα, καινούργιες φωτογραφίες και νέα βίντεο!

Κυριακή 4 Δεκεμβρίου 2011

"πρέπει να συνεχίσεις"

"Είναι οι τελευταίες λέξεις, αληθινά οι τελευταίες. Ή οι ψίθυροι. Έρχονται οι ψίθυροι, το ξέρω καλά αυτό. Όχι, ούτε καν αυτό. Μιλάς για ψιθύρους, για μακρινές φωνές, για όσο μπορείς να μιλάς. Μιλάς για αυτά πριν και μιλάς για αυτά μετά. Κι άλλα ψέμματα. Θα είναι η σιωπή (αυτή που δεν κρατά) που θα ξοδέψω ακούγοντας, που θα ξοδέψω περιμένοντας (για να σπάσει, για να την σπάσει η φωνή). Ίσως δεν υπάρχει άλλη, δεν ξέρω. Δεν αξίζει τον κόπο, αυτό μόνο ξέρω. (Δεν είναι εγώ, αυτό μόνο ξέρω). Δεν είναι δική μου. Είναι η μόνη που είχα ποτέ; Ψέμματα. Πρέπει να είχα την άλλη, αυτήν που διαρκεί - αλλά δεν διάρκεσε. (Δεν καταλαβαίνω). Δηλαδή, διάρκεσε. Ακόμα διαρκεί. Ακόμα μέσα της είμαι. Άφησα τον εαυτό μου πίσω στα χέρια της. Με περιμένει εκεί. (Όχι, εκεί δεν περιμένεις, εκεί δεν ακούς).

Δεν ξέρω. Ίσως είναι όλα ένα όνειρο. (Θα με εξέπληττε αυτό). Θα ξυπνήσω, στη σιωπή, και δεν θα ξανακοιμηθώ ποτέ. (Θα είναι εγώ;) Ή θα ονειρευτώ (πάλι θα ονειρευτώ), θα ονειρευτώ μια σιωπή, μια ονειροσιωπή γεμάτη ψιθύρους (δεν ξέρω, όλα αυτά είναι λέξεις), και δεν θα ξυπνήσω ποτέ (όλα λέξεις, τίποτε άλλο δεν υπάρχει).

Πρέπει να συνεχίσεις, αυτό μόνο ξέρω.

Θα σταματήσουν, το ξέρω καλά. Το νιώθω. Θα με εγκαταλείψουν. Θα είναι η σιωπή (λίγες καλές στιγμές). Ή θα ναι δική μου; Αυτή που κρατάει, που δεν κράτησε, που κρατά ακόμα; Θα είναι εγώ;

Πρέπει να συνεχίσεις.

Δεν μπορώ να συνεχίσω.

Πρέπει να συνεχίσεις.

Θα συνεχίσω. Πρέπει να λες λέξεις, για όσο υπάρχουν λέξεις - ώσπου να με βρουν, ώσπου να με πουν. (Παράξενος πόνος, παράξενη αμαρτία!) Πρέπει να συνεχίσεις. Ίσως έχει ήδη γίνει. Ίσως με έχουν ήδη πει. Ίσως με κουβάλησαν στο κατώφλι της ιστορίας μου, πριν απ' την πόρτα που ανοίγει στην ιστορία μου. (Θα με εξέπληττε, αν άνοιγε).

Θα είναι εγώ; Θα είναι η σιωπή, εκεί που είμαι; Δεν ξέρω, ποτέ δεν θα ξέρω. Στη σιωπή δεν ξέρεις.

Πρέπει να συνεχίσεις.

Δεν μπορώ να συνεχίσω.

Θα συνεχίσω"
.

Samuel Beckett, Ο ακατανόμαστος, 1953.
[ευχαριστώ τη φίλη για το κείμενο]

Παζάρι από "ΔΡΟΜΟΙ ΖΩΗΣ"

Οι Δρόμοι Ζωής, μια οργάνωση για τα αποκλεισμένα παιδιά και οικογένειες οργανώνουν ένα παζάρι στις 10 και 11 Δεκεμβρίου 2011 στο 87ο Δημοτικό Σχολείο Αθηνών, Ορφέως 58 στο Γκάζι. Το πλήρες πρόγραμμα εδώ.

Παζάρι για τις γυναίκες στο κατάστημα κράτησης στον Ελεώνα

Έγινε αυτό το Σαββατοκύριακο ένα χριστουγεννιάτικο παζάρι για τις μητέρες και τα βρέφη που ζουν στο Κατάστημα Κράτησης Γυναικών στον Ελεώνα στη Θήβα. Οργανωτές μια παρέα ανθρώπων που διατηρούν ένα ωραίο και ανθρώπινο blog το ξεblogαρισμα.

Το Κατάστημα Κράτησης (υπάρχει η ιστοσελίδα του στο blog) έχει ανάγκη για:
*Πάνες, παιδικά αφρόλουτρα, κρέμες περιποίησης, μωρομάντηλα
*Σετ φαγητού, μπιμπερό, θερμός, θηλές, πιπίλες
*Σαμπουάν, αφρόλουτρα, οδοντόκρεμες, οδοντόβουρτσες, σερβιέτες, χαρτί υγείας, απορρυπαντικό για πλύσιμο ρούχων, υγρό καθαρισμού χώρου και σαπούνια
*Πετσέτες και σεντόνια
*Καροτσάκια για μωρά, ριλάξ, βραστήρες, μπανάκια και γιογιό
*Τηλεκάρτες ΟΤΕ και τσιγάρα
*Εκπαιδευτικά παιχνίδια εσωτερικού και εξωτερικού χώρου και άμμο θαλάσσης για τον εξωτερικό παιδότοπο
*Ξενόγλωσσα λεξικά και βιβλία βαλκανικών γλωσσών
*Βιβλία σύγχρονης λογοτεχνίας -κυρίως νέοι τίτλοι- και ψυχολογίας
*Βιβλιοθήκες μελαμίνης τοίχου και ντέξιον για τα βιβλία
* Σόμπες αλογόνου, καλοριφέρ, μικρά αερόθερμα, ανεμιστήρες.
*Ηλεκτρικά σίδερα και σιδερώστρες
*Εκτυπωτές και Η/Υ
*Ψυγεία και καταψύκτες
*Πλαστικά τραπέζια και καρέκλες
*Χαρτί Α4, στυλό, blanco, είδη ζωγραφικής, υγρή κόλλα, σελοτέιπ, συρραπτικά
*Επιτραπέζια παιχνίδια

Κάθε βοήθεια ευπρόσδεκτη.

Σάββατο 3 Δεκεμβρίου 2011

Ένα βίντεο για τους μετανάστες από μαθητές Λυκείου

Ένα βίντεο για τους μετανάστες από τους μαθητές και τις μαθήτριες του 1ου ΕΠΑΛ Άργους.Μια πολύ καλή προσπάθεια υπενθυμίζοντάς μας και τους δικούς μας προγόνους που πήγαν μετανάστες στη Γερμανία, στην Αμερική,στην Αυστραλία. Το βρήκα στο Ελληνικό Μουσείο Μετανάστευσης. Το οποίο έχει υπότιτλο: "πολιτισμένος είναι εκείνος που αναγνωρίζει το δικαίωμα στον άλλον να είναι διαφορετικός".

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

"Η ζωοφόρος του Παρθενώνα", ένα βίντεο γνωριμία

Για όποιον ή όποια θέλει να μάθει περισσότερα για τη Ζωοφόρο του Παρθενώνα, να γνωρίσει τα τμήματά της, να τα δει να φτιάχνονται ή να αποδομούνται σας παρουσιάζω το βίντεο-γνωριμία "Η ζωοφόρος του Παρθενώνα".

Η ζωντανή βιβλιοθήκη στο Μαρούσι

Από δελτίο τύπου:
Ζωντανή Βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε πριν από δύο χρόνια από μια ομάδα εθελοντών και εθελοντριών, ως ένα μέσο εκπαίδευσης στα ανθρώπινα δικαιώματα. Από τότε η ομάδα μεγάλωσε και εμπλουτίστηκε, για να φτάσει σήμερα να αποτελείται από 50 και πλέον άτομα με διαφορετικές εμπειρίες.
Την Κυριακή 4 Δεκεμβρίου η Ζωντανή Βιβλιοθήκη θα φιλοξενηθεί από τον Δήμο Αμαρουσίου στο Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού (Βασ. Σοφίας 85, Μαρούσι) από τις 12:00 ως τις 17:00. Μια γυναίκα με νανισμό, ένας οροθετικός, ένας αντιρρησίας συνείδησης, άνθρωποι που έχουν αντιμετωπίσει χρόνιο θεσμικό και κοινωνικό ρατσισμό, θα είναι εκεί για να επικοινωνήσουν με τους αναγνώστες τους μέσα από μια προσωπική συζήτηση. Οι επισκέπτες της Ζωντανής Βιβλιοθήκης θα έχουν τη δυνατότητα να κάνουν ερωτήσεις, να μάθουν από πρώτο χέρι για την καθημερινότητα ενός χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου, να ακούσουν για τον ρατσισμό που δέχεται μια γυναίκα που γεννήθηκε αγόρι, να ανακαλύψουν αν όλα όσα πίστευαν για τους κωφούς ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και να έρθουν, τελικά, αντιμέτωποι με τις προκαταλήψεις τους".

Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2011

Για την πρωτοβουλία u4energy

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ U4ENERGY
«Εκπαιδευτικοί και μαθητές Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης απ’ όλη την Ευρώπη προσκαλούνται να λάβουν μέρος στον μεγαλύτερο Πανευρωπαϊκό διαγωνισμό Εξοικονόμησης Ενέργειας»
Τι είναι η εκπαίδευση για την ενέργεια; Είναι αλήθεια ότι πολλοί εκπαιδευτικοί στην Ευρώπη θα δυσκολεύονταν να απαντήσουν στην ερώτηση αυτή. Η ενσωμάτωση της εξοικονόμησης της ενέργειας στην εκπαίδευση παραμένει σε πρώιμα στάδια. Σε ένα κόσμο όμως αντιμέτωπο με την κλιματική αλλαγή, η γνώση για την εξοικονόμηση και την έξυπνη χρήση της ενέργειας θα έπρεπε ξεκάθαρα να αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της μαθητικής ζωής.
Για το λόγο αυτό ακριβώς ο Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης για θέματα ενέργειας κ. Ottinger ξεκίνησε τον 1ο Πανευρωπαϊκό Διαγωνισμό για την ενεργειακή αποδοτικότητα το 2010 με την ονομασία: U4energy. Μετά από μια επιτυχημένη πρώτη χρονιά με τη συμμετοχή εκατοντάδων σχολείων από 30 χώρες και τελετές βράβευσης σε όλη την Ευρώπη, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για την Ανταγωνιστικότητα και την Καινοτομία (EACI) είναι στην ευχάριστη θέση να κηρύξει την έναρξη της 2ης χρονιάς του Διαγωνισμού. Το Ευρωπαϊκό Σχολικό Δίκτυο – το δίκτυο των Υπουργείων Παιδείας 30 χωρών - διενεργεί τον διαγωνισμό εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.
Για την σχολική χρονιά 2011-2012, ο διαγωνισμός ανανεώθηκε ώστε να εξυπηρετηθούν καλύτερα τα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί σε όλη την Ευρώπη. Αυτή τη χρονιά, οι εκπαιδευτικοί έχουν την επιλογή να διαγωνιστούν στις παρακάτω 3 κατηγορίες:

Κατηγορία Α: Καλύτερα μέτρα ενεργειακής εξοικονόμησης στο σχολείο
Μια πρόκληση για τη σχολική διαχείριση, το προσωπικό, τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές να χρησιμοποιήσουν πιο αποδοτικά την ενέργεια κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς.
Κατηγορία Β: Καλύτερες Διδακτικές Πρακτικές για την χρήση εξοικονομούμενης ενέργειας
Στην κατηγορία αυτή θα βραβευτούν οι εκπαιδευτικοί με τις καλύτερες διδακτικές δραστηριότητες για την διδασκαλία της ενεργειακής εξοικονόμησης.
Κατηγορία Γ: Καλύτερη σχολική καμπάνια για την εξοικονόμηση ενέργειας
Σκοπός της κατηγορίας αυτής είναι η δημιουργία μιας καμπάνιας που θα αναπτυχθεί από τους μαθητές με σκοπό να αφυπνίσει την κοινότητα ή την πόλη στην οποία ζουν για την χρήση εξοικονομούμενης ενέργειας.
Ειδική κατηγορία βράβευσης: Καλύτερη πρακτική πίσω από το U4energy
Αυτή η νέα κατηγορία στοχεύει σε νικητές και σε συντονιστές εθνικών πρωτοβουλιών για την εξοικονόμηση της ενέργειας που χρηματοδοτούνται μόνο από δημόσιους πόρους.

Γιατί τα σχολεία πρέπει να λάβουν μέρος στον διαγωνισμό;
Είναι μια μοναδική ευκαιρία για τα σχολεία και τους εκπαιδευτικούς να πρωτοπορήσουν σε ένα νέο εκπαιδευτικό πεδίο το οποίο είναι ζωτικής σημασίας για τις επόμενες γενεές. Σπουδαία βραβεία χρηματικής αξίας 3000 ευρώ θα απονεμηθούν στους νικητές σε ευρωπαϊκό επίπεδο, οι οποίοι θα ταξιδέψουν στις Βρυξέλλες με όλα τα έξοδα πληρωμένα ώστε να παραλάβουν το βραβείο τους.
Για περισσότερες πληροφορίες για τον U4energy διαγωνισμό επικοινωνήστε με το Εθνικό Σημείο Επικοινωνίας (National Contact Point) της χώρας σας που θα βρείτε μαζί με έναν «Οδηγό για τους συμμετέχοντες» στον διαδικτυακό τόπο του διαγωνισμού. Για την Ελλάδα το Εθνικό Σημείο Επικοινωνίας (NCP) είναι το Πανεπιστήμιο Πατρών.
Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να λάβετε επικοινωνώντας ηλεκτρονικά με τα μέλη της ομάδας του Εθνικού Σημείου Επικοινωνίας. Μπορείτε επίσης να επικοινωνείτε με τα μέλη της ομάδας U4energy μέσω του δικτυακού τόπου http://energyineducation.blogspot.com.

Μέλη της ομάδας U4energy:
*Δημήτρης Κολιόπουλος, Αναπληρωτής Καθηγητής ΤΕΕΑΠΗ Παν/μου Πατρών στη Διδακτική και Μουσειολογία Φυσικών Επιστημών, υπεύθυνος NCP, dko-liop@upatras.gr
*Ειρήνη Γκούσκου, εκπαιδευτικός προσχολικής εκπαίδευσης, gouskou@upatras.gr
*Νίκη Σισσαμπέρη, εκπαιδευτικός πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, nsissam@upatras.gr
*Καλλιόπη Ζαφειροπούλου, εκπαιδευτικός δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, kzafeirop@upatras.gr

Το 2ο low budget festival συνεχίζεται

Συνεχίζεται και σήμερα το 2ο low budget festival με ένα γοτθικό παραμύθι "ένα κόμης στον Άδη" στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακκογιάννης. Το παραμύθι αναφέρεται στην διαφορετικότητα και πως από κατάρα μπορεί να μετατραπεί σε ευλογία.

Έκθεση αφίσας για το AIDS

Από δελτίο τύπου:
"Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα κατά του AIDS (1η Δεκεμβρίου) , είκοσι οκτώ φοιτητές της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών υπό την επίβλεψη της καθηγήτριάς τους, κας Λεώνης Βιδάλη, εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν 55 έργα που παρουσιάζονται σε έκθεση στο Φουαγιέ Ισογείου του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης από 25/11 έως 1/12/2011। (Ελεύθερη είσοδος, επίσημες ώρες επίσκεψης 18।00 – 22।00).
Παράλληλα με την έκθεση στο χώρο του κινηματογράφου του Ιδρύματος παρουσιάζεται η σπονδυλωτή ταινία μεγάλου μήκους «Θετικές Ιστορίες», και πάλι με θέμα τον ιό HIV".

Σαν σήμερα 28-11-2011 Φεύγει από τη ζωή ο Ντίνος Κατσουρίδης

Σήμερα έφυγε από τη ζωή ο σκηνοθέτης Ντίνος Κατσουρίδης. Έχει σκηνοθετήσει πολλές ταινίες, έχει κάνει το μοντάζ, τη φωτογραφία σε πολλές άλλες. Διαβάστε και ένα αφιέρωμα στο TVXS. Σας αφιερώνω μια αγαπημένη μου ταινία με έναν αγαπημένο μου ηθοποιό. Εδώ με τον Θανάση Βέγγο στην ταινία: "Τι έκανες στον πόλεμο Θανάση;"

Παρασκευή 25 Νοεμβρίου 2011

2η έκθεση έργων τέχνης κρατουμένων γυναικών

Βίντεο από την 2η έκθεση έργων τέχνης κρατουμένων γυναικών στο κατάστημα κράτησης στον Ελεώνα στη Θήβα.

Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

50 χρόνια Διεθνής Αμνηστία

50 χρόνια αφίσες για τη Διεθνή Αμνηστία. Μια έκθεση με αφίσες από τα 50 χρόνια δράσης της οργάνωσης στην "Τεχνόπολι" στο Γκάζι. 50 αφίσες από όλο τον κόσμο στέλνουν το μήνυμα ενάντια στα βασανιστήρια, ενάντια στην προσβολή του ανθρώπου και υπέρ των δικαιωμάτων της κάθε ανθρώπινης ύπαρξης. Από 24 Νοεμβρίου έως 4 Δεκεμβρίου και με ελεύθερη είσοδο.

Μια ταινία: "οι άνδρες που κολυμπάνε"

"Οι άνδρες που κολυμπάνε".
Μια χιουμοριστική ταινία από την Στοκχόλμη για μια παρέα-μιας κάποιας ηλικίας- ανδρών που ξεκινάνε το κολύμπι για διασκέδαση, για να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους και ξαφνικά βάζουν ένα στοίχημα: τη συγχρονική κολύμβηση! Και γιατί όχι; Πόσοι από μας έχουν καταπιέσει το όποιο χόμπι τους ή κάτι που τους άρεσε κυνηγώντας την καθημερινότητα;
Αύριο Πέμπτη στις 8.00 το βράδυ στο Γαλλικό Ινστιτούτο.

Ένα θεατρικό: "Μαμά: η ζωή είναι αγρίως απίθανη"

Ένα ενδιαφέρον θεατρικό έργο και κείμενο παρουσιάζεται από σήμερα 23 Νοεμβρίου έως τις πρώτες μέρες του Δεκεμβρίου στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.

Από δελτίο τύπου:

"Τα ημερολόγια" της Μαργαρίτας Καραπάνου, που εκδόθηκαν με τον τίτλο "Η ζωή είναι αγρίως απίθανη", μαζί με το τελευταίο της μυθιστόρημα "Μαμά" που απευθυνόταν στη μητέρα της, Μαργαρίτα Λυμπεράκη, ενέπνευσαν τη νέα δουλειά της Άντζελας Μπρούσκου "μαμά: η ζωή είναι αγρίως απίθανη". Μητέρα και κόρη, και οι δύο συγγραφείς, ξεδιπλώνουν το νήμα της ζωής τους μέσα σ’ έναν ίλιγγο συνεχών μεταμορφώσεων στα όρια μυθοπλασίας και πραγματικότητας. Μια σχέση λατρείας και μίσους, ταύτισης, ανταγωνισμού και υπέρβασης. Οι δύο γυναίκες θα βιώσουν την αγωνία για την ύπαρξη, την τέχνη, το φύλο, τη μητρότητα, τον έρωτα, το θάνατο. Στην παράσταση συμβάλλει καθοριστικά η δημιουργική χρήση του βίντεο, ενώ την πρωτότυπη μουσική υπογράφει η Μόνικα.
«Δυο πράγματα έχω σταθερά στη ζωή, τη θάλασσα και την κόρη μου» έλεγε η Μαργαρίτα Λυμπεράκη. Λίγες μέρες μετά το θάνατό της, η κόρη της, Μαργαρίτα Καραπάνου, έγραφε: «Η μητέρα μου κι εγώ γνωριζόμαστε από παλιά. Όταν ήμουν παιδί, μου έδειχνε τα άστρα. "Είναι δικά μου", μου έλεγε. Όταν ήμουν δώδεκα χρόνων, περπατούσαμε μ' έναν άντρα στο δρόμο. "Είναι δικός μου", μου έλεγε».
Τους δύο ρόλους ερμηνεύουν η Άντζελα Μπρούσκου και η Παρθενόπη Μπουζούρη.

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Τι Σχολείο θέλουμε στις μέρες μας; Ένα άρθρο για το αειφόρο σχολείο

Από μήνυμα του υπευθύνου του Βραβείου του Αειφόρου Σχολείου Δημήτρη Καλαϊτζίδη:

"Να μην αφήσουμε το έξω μαύρο να μαυρίσει την ψυχή μας. Να κάνουμε την φρικτή συγκυρία ευκαιρία να ξαναβρεθούμε, να δημιουργήσουμε και να ξανασυστήσουμε τις συλλογικότητές μας, να έλθουμε εγγύτερα ο ένας με τον άλλον, να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη μας, να στοχαστούμε και να αναστοχαστούμε πάνω στην πρόσφατη ιστορία μας και να δώσουμε συλλογικές και αισιόδοξες απαντήσεις στην απαισιοδοξία και στην παραίτηση. Μέσα από το αειφόρο σχολείο να ξαναενώσουμε το διασπασμένο σχολείο, να ξανακολλήσουμε τα κομμάτια του θρυμματισμένου από τον ατομικισμό και τον σκληρό ανταγωνισμό σχολείου, να δώσουμε ένα εσωτερικό αγώνα να γίνουμε ένα όλον, ένας οργανισμός μάθησης, εμπειρίας, αισθήματος και αποτελέσματος.
Ξαναστήνοντας στα πόδια του ένα μοντέλο αλληλεγγύης και συλλογικής προσπάθειας, να αλλάξουμε το σχολείο σε κάτι που θα το μισούμε λιγότερο και θα το δεχόμαστε περισσότερο, να το αλλάξουμε σε χώρο συνδιαλλαγής, σε χώρο διαλόγου, σε χώρο-πεδίο ανάδειξης ιδεών μέσα από την επιχειρηματολογία και τη συμμετοχική συζήτηση-διαλεκτική.
Το αειφόρο σχολείο δεν μας καλεί για επενδύσεις σε νέα και καινοτόμα τεχνολογικά προϊόντα «πράσινης» τεχνολογίας. Ασφαλώς και αυτά έχουν θέση στο σχολείο μας.
Ωστόσο, το αειφόρο σχολείο μας καλεί να δούμε τη ζωή μας στο σχολείο ως τη ζωή μας μέσα στη μικροκοινωνία, να δούμε τις σχέσεις μας, τα παράγωγά τους, τη συμπεριφορά μας και τις επιπτώσεις της, την κατανάλωσή μας και το αποτύπωμά της πάνω στο σώμα του περιβάλλοντος και της κοινωνίας. Δεν αφηνόμαστε να μας παρασύρει η παραίτηση, η λευκή σημαία, η πετσέτα στο καναβάτσο! Θέλουμε να αγωνιστούμε συλλογικά για να κάνουμε το σχολείο μας χώρο όπου θα ανθίσουν όλα τα άνθη των ιδεών και δεν θα ανθίσουν μάταια. Από την δική μας προσπάθεια θα προκύψει το καινούργιο, το νέο, το πιο φωτεινό και πιο ελπιδοφόρο. Συμμετέχουμε όλοι και όλες με όλες μας τις δυνάμεις. Δίνουμε και παίρνουμε σ’ αυτό το κοινό των ιδεών, καινοτομιών, προσπαθειών. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο και πολλοί μαζί κάνουμε νέα και όμορφα πράγματα. Λέμε όχι στο έξω μαύρο σκοτάδι, λέμε ναι στο μέσα φως. Λέμε ναι στο αειφόρο σχολείο, λέμε ναι στο πυρφόρο σχολείο των ιδεών, της συνεργασίας. Σχηματίζουμε μια μεγάλη ελληνική κοινότητα σχολείων της χαράς, της συνομιλίας, της συνεργασίας, της ανταλλαγής καλών ιδεών και ωραίων δράσεων. Είμαστε όλοι μαζί μια μεγάλη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα από μέσα προς τα έξω με μια μεγάλη χρωματιστή έκρηξη που θα βάψει με χρώματα χαράς τη μαυρίλα και την απόγνωση. Είμαστε πολλοί και θα γίνουμε όλοι γι αυτό πρέπει να είμαστε κοντά. "

Παρασκευή 18 Νοεμβρίου 2011

1ο πανόραμα κινηματογραφικών ταινιών για τη βία κατά των γυναικών

Από δελτίο τύπου αφιέρωμα σε ένα 'καυτό' θέμα και κοινωνικό που μας αφορά όλους και όλες.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
«1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών»
Η Γενική Γραμματεία Ισότητας των Φύλων και η Ταινιοθήκη της Ελλάδος σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα και με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα για την Εξάλειψη της Βίας κατά των Γυναικών στις 25 Νοεμβρίου, διοργανώνουν ένα 4ήμερο αφιέρωμα ταινιών που θα διαρκέσει από τις 25 έως τις 28 Νοεμβρίου με τίτλο:

1ο Πανόραμα ταινιών για τη Βία κατά των Γυναικών.
Το αφιέρωμα έχει ελεύθερη είσοδο για το κοινό και εντάσσεται στην καμπάνια ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για τη καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών της Γενικής Γραμματείας Ισότητας των Φύλων.
Το αφιέρωμα περιλαμβάνει 16 ταινίες μυθοπλασίας:

10 ταινίες ξένων σκηνοθετών/σκηνοθέτιδων,
4 ταινίες Ελλήνων/Ελληνίδων καθώς και
2 ταινίες τεκμηρίωσης Ελλήνων σκηνοθετών.
Οι ταινίες "Τσιγγάνικη ψυχή" και "Ο αγώνας του Κρίπαν" προβάλλονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα σε συνεργασία με την Πρεσβεία της Ισπανίας στην Αθήνα, ενώ ο κλασικός "Ταξιτζής" του Σκορσέζε θα προβληθεί στην ψηφιακή αποκατάστασή του.
Την Παρασκευή 25 Νοεμβρίου στις 20.00 η προσκεκλημένη Ισπανίδα σκηνοθέτιδα Τσους Γκουτιέρεζ (Chus Gutiérrez) θα προλογίσει την ταινία της "Τσιγγάνικη ψυχή" (Alma gitana, 1996), αλλά και την ταινία "Μέσα απ’ τα μάτια σου" (Te doy mis ojos, 2003) της Ιθιάρ Μπογέιν, στην οποία συμμετέχει ως ηθοποιός. Μετά την προβολή θα ακολουθήσει συζήτηση με το κοινό.
Τις προβολές των ταινιών θα πλαισιώσει μια συζήτηση το Σάββατο 26 Νοεμβρίου στις 20.00 με βασική ομιλήτρια την ακαδημαϊκό Prof. Joanna Bourke. Στη συζήτηση συμμετέχουν οι:
* Prof. Joanna Bourke, Καθηγήτρια στο Birkbeck College του Λονδίνου, συγγραφέας του βιβλίου Rape: Sex, Violence, History, αλλά και του βιβλίου "Φόβος, Στιγμιότυπα από τον πολιτισμό του 19ου και του 20ου αιώνα" που κυκλοφορεί στα ελληνικά.
* Chus Gutiérrez, Ισπανίδα σκηνοθέτιδα
* Κυριάκος Κατζουράκης, Σκηνοθέτης και σεναριογράφος της ταινίας "Ο δρόμος προς τη δύση"
*Μαρία Στρατηγάκη, Γενική Γραμματέας Ισότητας των Φύλων και Επίκουρη καθηγήτρια στο τμήμα Κοινωνικής Πολιτικής του Παντείου Πανεπιστήμιου.

Οι ταινίες:

Ο Ταξιτζής, Taxi Driver
Μυθοπλασία, ΗΠΑ, 1976, 113΄, DCP, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Martin Scorsese Σενάριο: Paul Schrader
Θέλμα και Λουίζ, Thelma and Louise
Μυθοπλασία, ΗΠΑ/ Γαλλία, 1991, 130΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Ridley Scott Σενάριο: Callie Khouri
Ζωή (Μια ωραία πεταλούδα)
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1995, 102΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Γιώργος Κατακουζηνός Σενάριο: Γιώργος Διαλεγμένος, Γιώργος Κατακουζηνός

Τσιγγάνικη ψυχή, Alma gitana
Μυθοπλασία, Ισπανία, 1996, 95΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Chus Gutiérrez Σενάριο: Joaquín Jorde, Chus Gutiérrez, Antonio Conesa, Juan Vicente Córdoba

Λουλούδια από έναν άλλον κόσμο, Flores de otro mundo
Μυθοπλασία, Ισπανία, 1999, 108΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín Σενάριο: Icíar Bollaín, Julio Llamazares
Ο κύκλος, Dayereh
Μυθοπλασία, Ιράν/ Ιταλία/ Ελβετία, 2000, 90΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Jafar Panahi Σενάριο: Kambuzia Partovi, Jafar Panahi
O γάμος των μουσώνων, Monsoon Wedding
Μυθοπλασία, Ινδία/ ΗΠΑ/ Ιταλία/ Γερμανία/ Γαλλία, 2001, 114΄ 35mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Mira Nair Σενάριο: Sabrina Dhawan

Ο δρόμος προς τη δύση
Δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2002, 80΄, BETA SP, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Κυριάκος Κατζουράκης

Μέσα απ' τα μάτια σου, Te doy mis ojos
Μυθοπλασία, Ισπανία, 2003, 109΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Icíar Bollaín Σενάριο: Icíar Bollaín, Alicia Luna
Νύφες
Μυθοπλασία, Ελλάδα/ΗΠΑ/Γαλλία, 2004, 123΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Παντελής Βούλγαρης Σενάριο: Ιωάννα Καρυστιάνη
Χουάρες - Η πόλη των νεκρών γυναικών
Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 2004-5, 60΄, BETA SP, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο-Παρουσίαση: Γιώργος Αυγερόπουλος

Λιούμπη
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2005, 96΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Λάγια Γιούργου

Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή, Buda as sharm foru rikht
Μυθοπλασία, Ιράν/ Γαλλία, 2007, 81΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία: Hana Makhmalbaf Σενάριο: Marzieh Makhmalbaf
Το γάλα της θλίψης,La teta asustada
Μυθοπλασία, Ισπανία/ Περού, 2009, 95΄, 35 mm, έγχρ.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Claudia Llosa

Ο αγώνας του Κρίπαν, La causa de Kripan
Μυθοπλασία, Ισπανία, 2009, 87΄, 35 mm, έγχρ.
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Omer Oke

13 ½
Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2010, 21΄, 35 mm, έγχρ.
Σκηνοθεσία-Σενάριο: Χάρης Βαφειάδης


Το πρόγραμμα των προβολών είναι το ακόλουθο.

Παρασκευή 25/11
Αίθουσα Α
18.00 Ο Βούδας λιποθύμησε από ντροπή, 81΄
20.00 Τσιγγάνικη ψυχή, 95΄ (παρουσία της σκηνοθέτιδας)
22.00 Μέσα από τα μάτια σου, 109΄
(θα προλογίσει η Chus Gutiérrez που συμμετέχει ως ηθοποιός στην ταινία)

Αίθουσα Β
20.00 Νύφες, 123΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)

Σάββατο 26/11
Αίθουσα Α
17.30 Θέλμα και Λουίζ, 130΄
20.00 Συζήτηση «Βία κατά των Γυναικών – Κινηματογραφικές Αναπαραστάσεις»
22.00 Ο Ταξιτζής, 113΄

Αίθουσα Β
20.00 Λιούμπη, 96΄

Κυριακή 27/11
Αίθουσα Α
18.00 Λουλούδια από έναν άλλο κόσμο, 108΄
20.00 Ο κύκλος, 90΄
22.00 Το γάλα της θλίψης, 95΄

Αίθουσα Β
20.00 Ζωή, 102΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)

Δευτέρα 28/11
Αίθουσα Α
18.00 Ο γάμος των μουσώνων, 114΄
20.00 Χουάρες- Η πόλη των νεκρών γυναικών, 60΄ (παρουσία του σκηνοθέτη)
22.00 Ο αγώνας του Κρίπαν, 87΄

Αίθουσα Β
20.00 13½, 21΄
Ο δρόμος προς τη Δύση, 80΄
(παρουσία των σκηνοθετών)

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

2η έκθεση έργων τέχνης κρατουμένων γυναικών

Μετά από μέρες, λόγω τεχνικού προβλήματος, πάλι εδώ με νέα. Και τι καλύτερο να ξεκινήσουμε με κοινωνικά νέα. Από δελτίο τύπου:
ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ ΚΡΑΤΗΣΗΣ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΕΛΕΩΝΑ ΘΗΒΑΣ


Π ρ ό σ κ λ η σ η
Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στα εγκαίνια της 2ης ΕΚΘΕΣΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ Καταστήματος Κράτησης Γυναικών Ελεώνα Θήβας, τη Δευτέρα21 Νοεμβρίου 2011, ώρα 13.00,στοΣΥΝΕΔΡΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΘΗΒΑΣ, Λουκά Μπέλλου 1.

Η Έκθεση θα περιλαμβάνει πίνακες ζωγραφικής, ακουαρέλες, δημιουργικά χρηστικά αντικείμενα από ξύλο και μέταλλο και πολλά άλλα που φιλοτεχνήθηκαν και δημιουργήθηκαν από τις έγκλειστες γυναίκες του Καταστήματός μας.
Όλα τα έργα θα διατίθενται προς πώληση, σε χαμηλές τιμές και τα έσοδα από κάθε έργο θα κατατεθούν στον ατομικό λογαριασμό της κρατούμενης που το δημιούργησε.

Η Έκθεση θα διαρκέσει από 21 Νοεμβρίου έως 8 Δεκεμβρίου και υλοποιείται με την ευγενική συνδρομή της ΧΕΝ Θήβας και του Δήμου Θηβαίων.


Η Διεύθυνση και το Προσωπικό του Κ.Κ.Γ. Ελεώνα

Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2011

"Βραβεία αναγνωστών 2011"

Τα βραβεία αναγνωστών για το 2011 ξεκίνησαν!
Το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ), σε συνεργασία με την ΕΡΤ, ξεκινά τη διαδικασία ψηφοφορίας για το Βραβείο Αναγνωστών 2011. Το ΕΚΕΒΙ απέστειλε σε όλες τις Λέσχες Ανάγνωσης της Ελλάδας τον κατάλογο όλων των μυθιστορημάτων που κυκλοφόρησαν την περίοδο 1/10/2010 – 30/9/2011 (δηλαδή 399 τίτλοι, σύμφωνα με τη βάση δεδομένων της Βιβλιονέτ) και οι Λέσχες ξεχώρισαν 123 πρωτότυπα ελληνικά μυθιστορήματα.
Τα 15 βιβλία που πήραν τις περισσότερες ψήφους από τις Λέσχες Ανάγνωσης, όπως καταγράφηκαν στο βιβλίο πρωτοκόλλου του ΕΚΕΒΙ, απαρτίζουν τη «βραχεία λίστα» του Βραβείου Αναγνωστών 2011.
[Η ψηφοφορία των Λεσχών ανέδειξε φέτος 16 βιβλία, λόγω ισοψηφίας στην 15η θέση. Παρέμειναν όμως 15 λόγω της επιθυμίας της συγγραφέως Μάρως Δούκα να εξαιρεθεί από την τελική ψηφοφορία κοινού το βιβλίο της «Το δίκιο είναι ζόρικο πολύ»]

Τα βιβλία με αλφαβητική σειρά το επώνυμο του συγγραφέα:
Ο ερωτευμένος Πολωνός της Μάρως Βαμβουνάκη,
Εκδόσεις Ψυχογιός
Πρίγκιπες και δολοφόνοι του Μιχάλη Γεννάρη,
Εκδόσεις Ινδικτος
Ο παλαιστής και ο δερβίσης του Θεόδωρου Γρηγοριάδη,
Εκδόσεις Πατάκη
Πριν απ' το ηλιοβασίλεμα του Μάνου Ελευθερίου,
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Ανεμώλια του Ισίδωρου Ζουργού,
Εκδόσεις Πατάκη
Η συμφωνία των ονείρων του Νίκου Θέμελη,
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Τα σακιά της Ιωάννας Καρυστιάνη,
Εκδόσεις Καστανιώτη
Ο γύρος του θανάτου του Θωμά Κοροβίνη,
Εκδόσεις Αγρα
Η άλωση της Κωσταντίας του Γιάννη Μακριδάκη,
Εκδόσεις της Εστίας
Ληξιπρόθεσμα δάνεια του Πέτρου Μάρκαρη,
Εκδόσεις Γαβριηλίδης
Πώς να κρυφτείς της Αμάντας Μιχαλοπούλου,
Εκδόσεις Καστανιώτη
Η ενοχή της αθωότητας της Ιωάννας Μπουραζοπούλου,
Εκδόσεις Καστανιώτη
Για μια χούφτα βινύλια της Χίλντας Παπαδημητρίου,
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Κι όμως ανθίζει... της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη,
Εκδόσεις Μεταίχμιο
Η έρημος έρχεται του Μιχάλη Φακίνου,
Εκδόσεις Καστανιώτη


Για να ψηφίσετε στέλνετε με sms (χρέωση απλού μηνύματος) από 9 Νοεμβρίου έως 5 Δεκεμβρίου τον κωδικό που αντιστοιχεί στο βιβλίο της επιλογής σας, στο 54160 για:
'Ο ερωτευμένος Πολωνός' της Μάρως Βαμβουνάκη (ΒΑ 1)
'Πρίγκιπες και δολοφόνοι' του Μιχάλη Γεννάρη (ΒΑ 2)
'Ο παλαιστής και ο δερβίσης' του Θεόδωρου Γρηγοριάδη (ΒΑ 3)
'Πριν απ' το ηλιοβασίλεμα' του Μάνου Ελευθερίου (ΒΑ 5)
'Ανεμώλια' του Ισίδωρου Ζουργού (ΒΑ 6)
'Η συμφωνία των ονείρων' του Νίκου Θέμελη (ΒΑ 7)
'Τα σακιά' της Ιωάννας Καρυστιάνη (ΒΑ 8)
'Ο γύρος του θανάτου' του Θωμά Κοροβίνη (ΒΑ 9)
'Η άλωση της Κωσταντίας' του Γιάννη Μακριδάκη (ΒΑ 10)
'Ληξιπρόθεσμα δάνεια' του Πέτρου Μάρκαρη (ΒΑ 11)
'Πώς να κρυφτείς' της Αμάντας Μιχαλοπούλου (ΒΑ 12)
'Η ενοχή της αθωότητας' της Ιωάννας Μπουραζοπούλου (ΒΑ 13)
'Για μια χούφτα βινύλια' της Χίλντας Παπαδημητρίου (ΒΑ 14)
'Κι όμως ανθίζει...' της Λίας Μεγάλου-Σεφεριάδη (ΒΑ 15)
'Η έρημος έρχεται' του Μιχάλη Φακίνου (ΒΑ 16)

Το τελικό αποτέλεσμα της ψηφοφορίας προκύπτει κατά το ήμισυ (50%) από την ψήφο των αναγνωστών ενώ το υπόλοιπο 50% βγαίνει από τις ψήφους που έχουν ήδη δώσει οι Λέσχες Ανάγνωσης (από τις οποίες προέκυψε η βραχεία λίστα). Ο νικητής θα ανακοινωθεί στις 7 Δεκεμβρίου 2011. Να θυμίσουμε ότι τα τρια τελευταία βιβλία ήταν:
2010 - «Όπως ήθελα να ζήσω» της Ελένης Πριοβόλου
2009 - «Ιμαρέτ» του Γιάννη Καλπούζου
2008 - «Όλα σου τα ‘μαθα μα ξέχασα μια λέξη» του Δημήτρη Μπουραντά

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Για το νεφέλωμα του Ωρίωνα

Τις προάλλες επισκεφτήκαμε το Αστεροσκοπείο στην Πεντέλη όπου ο εξαίρετος αστρονόμος κ. Ν. Ματσόπουλος μας μύησε στα μυστήρια του Σύμπαντος. Κατά τη διάρκεια της ξενάγησης είδαμε καί μέσα από το μικρό τηλεσκόπιο του σταθμού. Και ανακαλύψαμε έναν άλλο κόσμο, έναν κόσμο που υπάρχει εκεί έξω, αδιάφορος για μας εδώ, βίαιος, όμοροφος αλλά και μυστηριώδης. Σήμερα θα σας παρουσιάσω το Νεφέλωμα του Ωρίωνα. Ένα λαμπρό νέφος από άστρα 1600 έτη φωτός μακριά μας και με διάμετρο 30 έτη φωτός. Το Astrovox το περιλαμβάνει στα 10 πιο ενδιαφέροντα αντικείμενα του νυχτερινού ουρανού. Το physics4u το παρουσιάζει ως ένα έγχρωμο αριστούργημα. Το τηλεσκόπιο Hubble της NASA έχει τραβήξει πανέμορφες φωτογραφίες του νεφελώματος του Ωρίωνα. Στην ιστοσελίδα του Hubble της ESA θα βρείτε πολλές φωτογραφίες και πληροφορίες. Εδώ μπορείτε να θαυμάσετε και μια φωτογραφία.


Αλλά μπορείτε να μάθετε για το νεφέλωμα και από τις παρατηρήσεις από το Αστεροσκοπείο Gemini. Το ταξίδι στο Σύμπαν δεν τελειώνει εδώ.

"Ήταν ανάγκη;", ένα τραγούδι από τον Αλκίνοο

Ένα τραγούδι από τον Αλκίνοο Ιωαννίδη για τον χρόνο που τρέχει αμείλικτος. "Ήταν ανάγκη;". Ακούστε το, διασκεδάστο το, καυτηριάστε το, σατυρίστε το και να το έχετε στο μυαλό σας καθώς ο χρόνος περνάει. Συμβαίνει σε όλους.
Καλή σας ακρόαση.

Έκθεση για το CERN στην Αθήνα

"Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας". Αυτός είναι ο τίτλος μιας πολύ επίκαιρης έκθεσης που αφορά το CERN και γίνεται στην Ελληνογερμανική Αγωγή από τις 10 έως τις 27 Νοεμβρίου. Ο επισκέπτης ξεναγείται στα 4 πειράματα που γίνονται στο CERN, τη λειτουργία του και την συμμετοχή της Ελλάδος. Γίνεται βέβαια και εκτενής αναφορά στο Μεγάλο Επιταχυντή Αδρονίων (LHC). Υπάρχει βέβαια και η ελληνική σελίδα για το CERN για περισσότερες πληροφορίες αλλά και η wikipedia.

40 χρόνια από το "Stairway to Heaven"

Νοέμβριος 2011-Νοέμβριος 1971
40 χρόνια από την εποχή που πρωτοκυκλοφόρησε ένα θρυλικό ροκ τραγούδι. Ένα τραγούδι που έχει αφήσει τα σημάδιά του στην ιστορία της ροκ μουσικής. Πόσοι το έχουν ακούσει; πόσοι το έχουν χορέψει; Σε πόσους σημαίνει κάτι; Τους έχει στιγματίσει; Το τραγούδι είναι το "Stairway to Heaven" των Led Zeppelin (ενός πολύ αγαπημένου συγκροτήματος).
Καλή σας ακρόαση!

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Σαν σήμερα 7-11-1867 γεννιέται η Μαρία Κιουρί

Σαν σήμερα 7 Νοεμβρίου 1867 γεννιέται μια γυναίκα η οποία θα κάνει μια μεγάλη καριέρα στη Φυσική και στη Χημεία. Από τα ελάχιστα άτομα στις Φυσικές Επιστήμες με 2 βραβεία Νόμπελ, στη Χημεία (1911) και στη Φυσική (1903).
Το όνομά της: Μαρία Κιουρί.
Μπορείτε να βρείτε πολλές πληροφορίες για τη ζωή της και την πορεία της στις φυσικές επιστήμες εδώ. Και εδώ μπορείτε να δείτε μια αναλυτική πορεία της ζωής της.

3 νέα στοιχεία για τον περιοδικό πίνακα

Η Διεθνής Ένωση Καθαρής και Εφαρμοσμένης Φυσικής ανακοίνωσε ότι ο γνωστός σε όλους μας περιοδικός πίνακας αυξήθηκε κατά 3 στοιχεία. Τα ονόματά τους:
ατομικός αριθμός 110 (νταρμστάντιο-Ds),
ατομικός αριθμός 111 (ρεντγκένιο-Rg) και
ατομικός αριθμός 112 (κοπερνίκιο-Cn).

Και τα τρία στοιχεία ανακαλύφθηκαν από γερμανούς ερευνητές και μπορούν να δημιουργηθούν μόνο σε συνθήκες εργαστηρίου.

Το κοπερνίκιο (στοιχείο 112) πήρε το όνομα του αστρονόμου Νικολάου Κοπέρνικου (1473-1543).
Το ρεντγκένιο (στοιχείο 111) πήρε το όνομα του γερμανού φυσικού Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν (1845-1923), του «πατέρα» των ακτίνων-Χ, τις οποίες ανακάλυψε το 1895 και γι' αυτό κέρδισε το Νόμπελ Φυσικής το 1905.
Το νταρμστάντιο (στοιχείο 110) δημιουργήθηκε για πρώτη φορά το 1994 στο ίδιο γερμανικό ερευνητικό κέντρο που δημιουργήθηκαν και τα υπόλοιπα, στις εγκαταστάσεις του κοντά στην πόλη Ντάρμσταντ, από όπου πήρε και το όνομά του.
Πηγή: Καθημερινή, Physics4u, Ελευθεροτυπία

Για την Άννα Φρανκ

Για την Άννα Φρανκ.
Πριν λίγες μέρες πήγα θέατρο. Είδα την παράσταση "το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ". Το καταπληκτικό στο θέατρο είναι ότι βλέπεις τους ηθοποιούς εκεί μπροστά στα μάτια σου να γελάνε, να φλερτάρουν, να τσακώνονται, να κλαίνε, να πονάνε, να υποφέρουν. Μετά όμως, όταν πλέον έχεις φύγει, σε ακολουθούν οι ήρωες, οι χαρακτήρες, η ζωή τους. Σε μένα συμβαίνει πάντα αυτό μετά από μια θεατρική παράσταση. Και για αυτό θα σας πω ότι είναι μια καλή παράσταση, που αν και δεν είναι ούτε πρωτοποριακό το έργο ως κείμενο, ούτε αποτελεί μια νέα πρόταση για το ανέβασμά του, εντούτοις είναι καλή για άλλο λόγο. Βλέπεις μια γεμάτη ζωντάνια και όρεξη Άννα με τα πειράγματά της, με τα σκέρτσα της, με τη φρεσκάδα της και παράλληλα ζεις, νιώθεις, καταλαβαίνεις την κλειστοφοβική κατάσταση να συζείς με άλλους 7 ανθρώπους σε μια σοφίτα, να πέφτεις συνεχώς πάνω τους, να μην έχεις καθόλου τον ιδιωτικό σου χώρο, να εξαρτάσαι από άλλους για το φαγητό, την είδηση, τα ρούχα, τα φάρμακα, να μη μπορείς να βγεις, να μυρίσεις τον αέρα, να δεις, να γευτείς σοκολάτα ή καφέ, να γελάσεις δυνατά...Και όμως μέσα από αυτό νιώθεις και μια αισιοδοξία για το πως μπορείς να ζήσεις τη ζωή σου, για το πως μπορείς να πορευτείς, για το πως μπορείς να είσαι άνθρωπος ακόμη σε δύσκολες συνθήκες, να στέκεσαι δίπλα του και να τον στηρίζεις ακόμη και λίγο πριν το τέλος, ακόμη και δώρα να του φτιάχνεις με ό,τι έχεις βρει σε μια σοφίτα, να του προσφέρεις όταν οι άλλοι σε κυνηγούν. Αλλά και για το κουράγιο και την δύναμη αυτών που σε έκρυψαν, σε έντυσαν, σε τάισαν, σου συμπαραστάθηκαν, σου έφεραν και ένα ζευγάρι κόκκινα γοβάκια μέσα στην κατοχή, που δεν φοβήθηκαν τις μαύρες εκείνες μέρες να είναι Άνθρωποι. Πώς άραγε θα ήμασταν εμείς αν βρισκόμασταν σε μια παρόμοια κατάσταση; Θα τους κρύβαμε; Θα τους φροντίζαμε; Θα τους συμπαραστεκόμασταν; Και αν ήμασταν σε μια σοφίτα τι θα κάναμε; Πώς θα ζόύσαμε; Ερωτήματα βέβαια χωρίς απαντήσεις αλλά αν τα φέρουμε στις δικές μας συνθήκες και καταστάσεις, πώς τα απαντάει ο καθένας μας τώρα;

Ψάχνοντας λοιπόν στο διαδίκτυο βρήκα την επίσημη ιστοσελίδα της Άννας Φρανκ όπου μπορείς να βρεις πληροφορίες για όλη την οικογένεια και τη ζωή τους. Βρήκα επίσης την ιστοσελίδα της κρυφής σοφίτας όπου μπορείς να δεις το όλο σπίτι, να δεις τρισδιάστατα όλα τα δωμάτια, να καταλάβεις πως ήταν ο χώρος και πόσο δύσκολη η ζωή 8 ανθρώπων εκεί, σου παρουσιάζουν επίσης ένα προς ένα και τα 8 πρόσωπα που έζησαν εκεί για 2 χρόνια (παρουσιάζεται και ο πατέρας να μιλάει εκ των υστέρων μιας μόνο αυτός σώθηκε από την καταστροφή), αυτούς που τους βοήθησαν (παρουσιάζεται το κεντρικό ζευγάρι που τους βοήθησε) και τον τραγικό επίλογο. Όλα με βίντεο, φωτογραφίες, άρθρα και αρχειακό υλικό.

Βρήκα επίσης και ένα βίντεο διάρκειας 20 δευτερολέπτων που δείχνει την γειτόνισσά τους να παντρεύεται στις 22 Ιουλίου του 41 (ένα χρόνο πριν κρυφτεί η οικογένεια) και από το παράθυρο να ξεπροβάλλει η Άννα για να δει τη νύφη και το γαμπρό.



Εδώ μιλάει η κυρία Miep Gies, που τους έκρυβε και φρόντιζε για αυτούς (πέθανε το 2010).


Και εδώ δύο βίντεο σχετικά με τα τελευταία στρατόπεδα συγκέντρωσης και την τύχη της Άννας και της Μάργκο Φρανκ.




Στην ιστοσελίδα της Άννας Φρανκ έχει και για κάθε μέρα ένα αντίστοιχο σχόλιο της από το ημερολόγιό της. Για την 8η Νοεμβρίου έχει: “I simply can't imagine the world will ever be normal again for us. I do talk about "after the war," but it's as if I'm talking about a castle in the air, something that can never come true. ” (δηλαδή, δεν μπορώ απλά να φανταστώ ότι ο κόσμος θα ξαναγίνει ποτέ κανονικός για μας. Μιλάω για 'το μετά τον πόλεμο' αλλά είναι σαν να μιλάω για ένα κάστρο που είναι στον αέρα, σαν να μιλάω για κάτι που δεν θα βγει ποτέ αληθινό)
Πηγή: 8 Νοεμβρίου http://www.annefrank.org/en/Subsites/Home/

Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011

Για τον πατέρα

Ένας καλός φίλος μου έστειλε το παρακάτω κείμενο. Το κείμενο αφορά τον πατέρα. Το δημοσιεύω με κάθε επιφύλαξη για τις πηγές, με προσοχή και χωρίς να θέλω να θεωρηθεί ότι 'ανεβάζω ιδέες άλλων ως δικές μου ή χωρίς την άδειά τους'. Το κάνω μόνο και μόνο γιατί το θέμα του, ο πατέρας, έχει για μένα μια ιδιαίτερη σημασία πια. Σας το αφιερώνω με σεβασμό σε αυτό το πρόσωπο που είναι-για τον καθένα και τη καθεμιά μας- ο γεννήτοράς του/της.


1. Ο πατέρας μου συνήθιζε να παίζει με τον αδελφό μου και μένα στον κήπο. Η μάνα μας έβγαινε έξω και φώναζε: «θα χαλάσετε το γκαζόν!». Κι εκείνος της απαντούσε: «Δεν μεγαλώνουμε γκαζόν, αγόρια μεγαλώνουμε!»
(Harmon Killebrew)

2. Υπάρχουν τρία στάδια στη ζωή ενός άνδρα:
Πρώτο στάδιο: να πιστεύει στον Αη-Βασίλη.
Δεύτερο στάδιο: να μην πιστεύει στον Αη-Βασίλη.
Τρίτο στάδιο: να είναι ο ίδιος Αη-Βασίλης.
(Ανώνυμος)

3. Το πιο σημαντικό έργο που ένας πατέρας μπορεί να κάνει για τα παιδιά του είναι ν΄ αγαπάει τη μάνα τους!
(Theodore M. Hesburgh)

4. Oταν έλθει η εποχή που ένας άντρας αντιλαμβάνεται πως μάλλον ο πατέρας του είχε δίκιο για χιλιάδες πράγματα, συνήθως έχει ο ίδιος ένα γιο που τον θεωρεί λάθος!
(Charles Wadsworth)

5. Υποτίθεται πως κάθε άντρας μπορεί να γίνει πατέρας. Χρειάζεται όμως κάτι παραπάνω για να γίνει «μπαμπάς»
(Ανώνυμος)

6. Οταν ήμουν έφηβος 14 ετών, ο πατέρας μου ήταν τόσο αλαζόνας που δεν τον άντεχα λεπτό. Περιέργως, όταν έφτασα τα 21 ένιωσα μεγάλη έκπληξη από το πόσο πολλά κατάφερε να μάθει μέσα σε επτά μόλις χρόνια!
(Μαρκ Τουαίν)

7. Πραγματικά πλούσιος είναι ο άντρας που έχει παιδιά που τρέχουν να χωθούν στην αγκαλιά του, ακόμα κι όταν τα χέρια του είναι άδεια.
(Ανώνυμος)

8. Δεν έχει τόση σημασία ποιος ήταν αληθινά ο πατέρας μου, αλλά ποιος θυμάμαι εγώ πώς ήταν.
(Anne Sexton)

9. Eίναι όντως αξιέπαινο να πάει ένας πατέρας τον γιο του για ψάρεμα. Υπάρχει όμως ένα ιδιαίτερο μέρος στον παράδεισο για τον πατέρα που θα πάει την κόρη του για ψώνια.
(John Sinor)

10. Οι καλοί μπαμπάδες δίνουν στα παιδιά τους ρίζες και φτερά. Ρίζες για να νιώθουν πού είναι το σπίτι τους και φτερά για να πετάξουν μακριά ελεύθερα.
(Jonas Salk)

11. Mπαμπάδες, αγαπήστε κι αποδεχτείτε τα μέλη της οικογένειάς σας γι΄ αυτό που πραγματικά είναι, ακόμα κι αν η προσωπικότητά τους είναι πολύ διαφορετική από τη δική σας. Τα κουνέλια δεν πετούν, οι αετοί δεν κολυμπούν, οι γάτες δεν έχουν φτερά. Σταματήστε τώρα τις συγκρίσεις. Υπάρχει άφθονος χώρος για όλους στο δάσος!
(Chuck Swindoll)

12. Τα στάδια στη ζωή ενός ανθρώπου:

4 ετών: Ο μπαμπάς μου μπορεί να κάνει τα πάντα!
7 ετών: Ο μπαμπάς ξέρει τόοοσα πολλά!
8 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τελικά και τόσα πολλά.
12 ετών: Ο μπαμπάς μου δεν ξέρει τι του γίνεται.
14 ετών: Ο πατέρας μου? Ασε καλύτερα!
21 ετών: Ωχ πάλι αυτός μπροστά μου!
25 ετών: Κάτι ξέρει για το θέμα ο πατέρας μου αλλά όχι και πολλά πράγματα.
30 ετών: Θα πρέπει να μάθω τι ξέρει ο πατέρας μου για το θέμα.
35 ετών: Πριν αποφασίσουμε ας ζητήσουμε και τη γνώμη του μπαμπά.
50 ετών: Τι άραγε να πίστευε ο πατέρας γι΄ αυτό?
60 ετών: Τελικά ο πατέρας μου είχε τεράστια εμπειρία!
65+ετών: Α, ρε πατέρα! Μακάρι να ζούσες και να μιλούσαμε σήμερα οι δυο μας! - Ανώνυμος

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

"Εδώ είναι Βαλκάνια, δεν είναι παίξε γέλασε" του Νιόνιου

Ένα τραγούδι από τον Διονύση Σαββόπουλο για να σας συντροφεύει τις μέρες που περνάμε: "Μπάλος". Και για να μη ξεχνάμε την επωδό του τραγουδιού "...εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε γέλασε..."

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Ένα άρθρο "αφήστε τα παιδιά να βαρεθούν"

Ένα ωραίο άρθρο για την εκπαίδευση, τους γονείς, τους μαθητές, τα παιδιά μου έστειλε φίλος από το e-paideia.net την 1η Νοεμβρίου 2011. Τίτλος του: "αφήστε τα παιδιά να βαρεθούν, μην τα φορτώνετε με ασχολίες" αρθρογράφος ο δημοσιογράφος Κάρλ Ονορέ. Ολόκληρο το άρθρο εδώ. Δύο σημεία: "...έχουμε μετατρέψει την παιδική ηλικία σε έναν αγώνα δρόμου για την τελειότητα...η πίεση που ασκούμε στα παιδιά αποβαίνει σε βάρος της δημιουργικότητάς τους...ίσως η οικονομική κρίση μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τα σημαντικά πράγματα στη ζωή..."

Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, επόμενες εκδηλώσεις

Το Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών οργανώνει για το Νοέμβριο και το Δεκέμβριο σειρά εκδηλώσεων με θέμα "επιστήμη και κοινωνία". Από ομιλίες για τον καρκίνο του μαστού έως τα τρόφιμα και από τα αιθέρια έλαια έως τα φάρμακα και το ρόλο της χημείας. Και πάντα έχει και τα κυριακάτικα πρωινά με εντυπωσιακά πειράματα. Αλλά δεν τελειώνει εδώ, έχει και έκθεση για τους υπολογιστές στην Ελλάδα και φιλοξενεί και το φεστιβάλ επιστήμης και τεχνολογίας μαζί με το Βρετανικό Συμβούλιο.
Ολόκληρο το πρόγραμμα εδώ.

"Γραμμή και χρώμα", μια έκθεση



Το Μουσείο Ηρακλειδών φιλοξενεί έως τον Ιανουάριο του 2012 μια έκθεση έργων τέχνης του Αμερικανού καλλιτέχνη Sol LeWitt. Τίτλος της έκθεσης: "Γραμμή και χρώμα". Όλα τα έργα είναι προσφορά του καλλιτέχνη και προέρχονται από το New Britain Museum of American Art. Μια ενδιαφέρουσα έκθεση που αγγίζει και τους γεωμέτρες και τους μαθηματικούς με τα γεωμετρικά σχήματα και τα έντονα χρώματα. Πληροφορίες εδώ.

Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Αλλαγή ώρας; όχι για όλους

Είναι γνωστό ότι χθες το βράδυ αλλάξαμε την ώρα και από θερινή πήγαμε στη χειμερινή. Όχι όλοι όμως. Η Ρωσία διατήρησε τη θερινή της ώρα για πάντα. Αν διαβάσετε το παλαιότερο άρθρο στην Ημερησία στις 27-3-2011 θα δείτε ότι είχαν λόγους οι Ρώσοι για να το κάνουν αυτό (άχγος, συνέπειες στη ζωή τους κα). Στο ίδιο θέμα και η Ελευθεροτυπία στις 30-10-2011 αναφέρει ότι έγινε ύστερα από έρευνες. Δεν είναι όμως όλοι χαρούμενοι καθώς ορισμένοι υποστηρίζουν ότι το πρωί θα είναι ακόμη στο σκοτάδι που σημαίνει ρεύμα, ενέργεια κα.

"Ο χρόνος στην τέχνη", αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας

"Ο χρόνος στην τέχνη".
Ένα εξαιρετικό αφιέρωμα της Ελευθεροτυπίας της 28ης Οκτωβρίου 2011 για το χρόνο και το πως αυτός ερμηνεύτηκε, παρουσιάστηκε, ενέπνευσε καλλιτέχνες από ποιητές έως σκηνοθέτες και από ζωγράφους έως επιστήμονες.

"Για τα ηλιακά ρολόγια στην Ελλάδα", ένα άρθρο

Στην Ελευθεροτυπία της 28ης Οκτωβρίου 2011 διαβάζουμε και ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τα ρολόγια της Αρχαίας Ελλάδος, για τα ηλιακά ρολόγια στην Αθήνα και αλλού και μαθαίνουμε πως υπολόγιζαν το χρόνο παλαιότερα.

Μια συνέντευξη του Δ. Νανόπουλου για το χρόνο

Μια ωραία συνέντευξη έδωσε ο γνωστός καθηγητής της φυσικής κος Δ. Νανόπουλος στο δημοσιογράφο Δ. Καλαμαρά στην Ελευθεροτυπία της 28ης Οκτωβρίου 2011. Τίτλος της:
"ο συμπαντικός χρόνος είναι ο αληθινός χρόνος". Ολόκληρη η συνέντευξη εδώ.

Νέα δουλειά της Νεφέλης!

Από σήμερα, Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011, στην ακόλουθη διεύθυνση:
http://nefeliwalkingundercover.bandcamp.com
κυκλοφορούν τα μολύβια - κομάντος!
Τα μολύβια - κομάντος είναι η πρώτη δουλειά της υπογράφουσας ως Nefeli Walking Undercover. Γράφτηκαν, ολοκληρώθηκαν και ηχογραφήθηκαν στο διάστημα Οκτώβριος του '09 - Ιούλιος του '11. Είναι διαθέσιμα για δωρεάν ακρόαση ή για ψηφιακή αγορά.
Στην περίπτωση της ψηφακής αγοράς δίνονται μαζί εξώφυλλα - εσώφυλλα και στίχοι σε ηλεκτρονική μορφή. Στην περίπτωση της δωρεάν ακρόασης μπορείτε και πάλι να βρείτε πληροφορίες για τα κομμάτια πατώντας στον τίτλο του καθενός.
Μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες και στην ιστοσελίδα της Νεφέλης.

Παρασκευή 28 Οκτωβρίου 2011

Οι δραστηριότητες του Ανοιχτού Σχολείου για τον Νοέμβριο

Το Ανοιχτό Σχολείο οργανώνει τις εξής δραστηριότητες για τον Νοέμβριο:


Για παιδιά 4-6
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο "Η Σοκολάτα".
Κυριακή 13/11, Ώρα 10:30-11:30, Κόστος Συμμετοχής: 8€ .
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο "Η Ζούγκλα".
Σάββατο 26/11, Ώρα 10:30-11:30, Κόστος Συμμετοχής: 8€.

Για παιδιά 6-12
*Παίζοντας με τα Μαθηματικά
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου, Ώρα 17:30-19:30, Κόστος Συμμετοχής: 10€ .

Για παιδιά 8-11
*Ελάτε να πειραματιστούμε
Κυριακή 6 Νοεμβρίου 2011, Ώρα 11:00-13:00, Κόστος Συμμετοχής: 10€
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο, "Το Ρύζι".
Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2011 , Ώρα 17:30-19:30, Κόστος Συμμετοχής: 10€ .
*Ανακαλύπτοντας τον κόσμο... με το δικό μας τρόπο, "Το Νερό".
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011 , 10:00-12:00, Κόστος Συμμετοχής: 10€.


Για γονείς
*Ομάδα Συμβουλευτικής Γονέων
Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011, 20:00-22:00, Κόστος Συμμετοχής: 10€.
*«Πώς φροντίζοντας τον εαυτό μας προσφέρουμε στα παιδιά μας;»
Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011, 18:30-20:30, Κόστος Συμμετοχής: 20€.

Για Εκπαιδευτικούς
*Δουλεύοντας με τα Συναισθήματα στην Τάξη
Πότε: Δευτέρα 21 και 28 Νοεμβρίου 2011, ‘Ώρα 18:00-20:00, (2 Συναντήσεις)
Κόστος Συμμετοχής: 30€ (και οι 2 συναντήσεις)
*Η Δραματική Τέχνη στην Εκπαίδευση: Βασικές Αρχές
Πότε: Σάββατο 5 και 12 Νοεμ. 2011, 3 και 17 Δεκεμ.2011 και 14 και 21 Ιαν. 2012 (6 Συναντήσεις)
Κόστος Συμμετοχής: 100€ (και οι 6 συναντήσεις)



anoixto@anoixto-sxoleio.gr
Τηλ: 2106640433


Ένα βίντεο για 3 αστρονόμους

Ένα μικρό βίντεο για 3 σπουδαίους επιστήμονες και αστρονόμους, τους:
Κοπέρνικο-Μπράχε-Κέπλερ. Μια παραγωγή του Ιδρύματος Ευγενίδου. Και αν θέλετε και περισσότερες πληροφορίες για το Ίδρυμα Ευγένίδου και το τι οργανώνει για τον επόμενο μήνα, μπορείτε να δείτε το πρόγραμμα.

Κοπέρνικος, Μπράχε, Κέπλερ: Τρεις σπουδαίοι αστρονόμοι! from Eugenides Foundation on Vimeo.

Ο ιστότοπος του Bertrand

Ένας καταπληκτικός ιστότοπος από έναν εξαιρετικό φωτογράφο, ο ιστότοπος του Yann Arthus Bertrand. Με ωραίες φωτογραφίες και πολλές ενότητες. Να έχετε χρόνο να τις δείτε, είτε ανά χώρα, είτε ανά θέμα (ο πλανήτης, η Γη από ψηλά κα).
Και μια φωτογραφία από την Ελλάδα.

Ξεκινά το φεστιβάλ Κινηματογράφου

Ξεκινά το 52ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη στις 4 Νοεμβρίου. Ταινίες, αφιερώματα, προβολές, φωτογραφικές εκθέσεις, ανοιχτοί ορίζοντες, ελληνικές ταινίες, διεθνείς ταινίες και άλλα. Ένα αξιόλογο φεστιβάλ με ιστορία για τους λάτρεις της 7ης τέχνης.

"αύξηση της θερμοκρασίας", ένα βίντεο

Ένα βίντεο για την αύξηση της θερκοκρασίας του πλανήτη από το National Geographic.

Πέμπτη 27 Οκτωβρίου 2011

Ένα βίντεο για τον αστεροειδή Vesta από τη NASA

Ένα βίντεο από τη NASA για τον μεγάλο αστεροειδή VESTA. Μιλάει για όλη την προσπάθεια, το πρόγραμμα και τον αστεροειδή. Δείτε το.
Και αν θέλετε περισσότερες πληροφορίες για το πρόγραμμα απλά επισκεφτείτε το Dawn Mission.

"ολυμπιακά αγωνίσματα και φυσική" μια διαθεματική πρόταση

Από το συνάδελφο Χρήστο Γκοτζαρίδη και από τον ιστότοπο "Διδάσκουμε Φυσικές Επιστήμες στα σχολεία της Θράκης" μια παρουσίαση με θέμα:"Αρχαία ολυμπιακά αγωνίσματα και φυσική: μια διαθεματική προσέγγιση".
Μια πολύ καλή παρουσίαση και πολλές ιδέες για αξιοποίηση.

Φάρμακα στα σκουπίδια, τώρα χαπιend

Αλήθεια τι τα κάνετε τα φάρμακά σας όταν έχουν λήξει; Τα πετάτε στα σκουπίδια, σωστά; Σωστά. Το ξέρετε όμως ότι αυτή η κίνηση είναι λάθος και δεν επιτρέπεται; Τα φάρμακα δεν είναι για τα σκουπίδια και άρα για το χώμα και άρα για το υπέδαφος και ό,τι σημαίνει αυτό. Εδώ και λίγους μήνες υπάρχει happyend για το 'χάπι'.
Χαπιend, το όνομά του project και αφορά ένα πρόγραμμα ευαισθητοποίησης του κοινού για τα φάρμακα αλλά και ένα πρόγραμμα απόρριψης φαρμάκων σε ειδικούς κάδους. Περισσότερα μπορείτε να μάθετε στο Χαπιend. Μπορείτε να βρείτε τα μέρη που βρίσκονται οι ειδικοί κάδοι αλλά και πληροφορίες και απαντήσεις σε ερωτήσεις σας.

Η Κρήτη από ψηλά

Στις 21 Οκτωβρίου 2011 η Ευρωπαϊκή Εταιρεία του Διαστήματος δημοσίευσε μια
φωτογραφία από το Διάστημα -από τον δορυφόρο Envisat- που δείχνει ένα νησί της Ελλάδος, την Κρήτη. Μπορείτε να δείτε επίσης και μερικά νησιά μας των Κυκλάδων. Ολόκληρη η σχετική ανακοίνωση εδώ.

Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2011

Δύο τραγούδια από τον Elvis Costello

Για τον Elvis Costello που εμφανίζεται σήμερα στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών δύο τραγούδιά του, από τα παλιά που χορεύαμε.





Καλή σας διασκέδαση!

Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2011

Μια γιορτή στου Νουριάν







Στο Θέατρο Πορεία μπορείτε να παρακολουθήσετε την θεατρική παράσταση: «Μια Γιορτή στου Νουριάν». Πρόκειται για μια ανατρεπτική κωμωδία την οποία μπορούν να παρακολουθήσουν και παιδιά και έφηβοι και έχει για θέμα της τις σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών. Με μουσική από τους Active Member μιλά για θέματα που μάς αφορούν, μιλά για τον διπλανό μας, μιλά για μια πολιτισμική συμφιλίωση που την χρειαζόμαστε αν είναι να πάμε παραπέρα ως κοινωνία. Και φυσικά αφορά και τα σχολεία μας. Αν μπορούμε να δεχτούμε ότι όλοι μας είμαστε διαφορετικοί, αλλά και ότι όλοι μας χρειαζόμαστε να συνυπάρξουμε, να δημιουργήσουμε, να συναντηθούμε, να προχωρήσουμε τη ζωή μας υπηρετώντας αξίες ζωής τότε υπάρχει ελπίδα. Και τι καλύτερο να μας το διδάξει και το θέατρο! Καλή σας διασκέδαση!

Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

Μια ξεχωριστή χορευτική παράσταση

Το Ίδρυμα Ευγενίδου παρουσιάζει μια ξεχωριστή παράσταση την Παρασκευή, το Σάββατο και την Κυριακή 21,22 και 23 Οκτωβρίου 2011 στις 9.00μμ. Ο τίτλος της: «Confrontational epidemic» και πρόκειται για μια παράσταση από μια χορευτές με κινητική αναπηρία και μη. Η ομάδα τους ονομάζεται ΔΑΓΙΠΟΛΗ. Είναι μια ιδιαίτερη παράσταση και όλες οι πληροφορίες για όποιον ή όποια ενδιαφέρεται εδώ.

Εδώ μπορείτε να την απολαύσετε σε 2 βίντεο που βρήκα στο διαδίκτυο.



Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2011

Μια τρισδιάστατη απεικόνιση της Γκουέρνικα



Όλοι γνωρίζετε την Γκουέρνικα του Πάμπλο Πικάσσο. Εδώ μπορείτε να την απολαύσετε σε μια μοναδική τρισδιάστατη αναπαράσταση. Αν θέλετε μια ανάλυση από εκπαιδευτικούς εικαστικών μαθημάτων μπορείτε να διαβάσετε εδώ τις πληροφορίες.

Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Ένα περιοδικό για την κληρονομιά

Ήρθε στα χέρια μου ένα ενδιαφέρον περιοδικό, το Monumenta. Ένα περιοδικό για την προστασία της φυσικής και της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς της Ελλάδος. Με πολλά αξιόλογα άρθρα και μια καμπάνια για να κηρυχθεί διατηρητέος ο κινηματογράφος Άστρον επί της Κηφισίας (έτος ανέγερσης το 1957). Ξεφυλίστε το, λέει πολλά.

ένα βίντεο για τους αυτοκρατορικούς πιγκουίνους

Αφιερωμένο σε όλες και όλους σας, χωρίς λόγια



Από την nature movie

Κυριακή 16 Οκτωβρίου 2011

Ένα τραγούδι για το άτομο

Και μιας έχουμε κολλήσει στη χημεία, ένα άλλο τραγούδι για το άτομο

Βίντεο για τον περιοδικό πίνακα και για τα στοιχεία

Ένα ωραίο βιντεάκι για τον περιοδικό πίνακα



και ένα άλλο για τα στοιχεία

Διεθνές έτος χημείας το 2011

Διεθνές Έτος χημείας το 2011


Ένα τραγούδι για το σωματίδιο της φυσικής

The Particle Physics song



ή το τραγούδι του σωματιδίου της φυσικής στο CERN

Μουσική από την ταινία "Μεσάνυχτα στο Παρίσι"

Για τη σημερινή κρύα μέρα και τις δύσκολες μέρες της εβδομάδας που έρχονται μερικά τραγούδια για συντροφιά από την ταινία του Γούντυ Άλλεν "Μεσάνυχτα στο Παρίσι".

Let's do it






Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Μια ομιλία του Steve Jobs "μείνε πεινασμένος, κάνε την τρέλα σου"



Μια καταπληκτική ομιλία από τον Steve Jobs στο Πανεπιστήμιο του Stanford το 2005 στην αποφοίτηση.
"Μείνε πεινασμένος, κάνε την τρέλα σου". Έχει και τον τίτλο "απλά 3 ιστορίες". Μιλάει για όλα όσα μας ενδιαφέρουν πραγματικά στη ζωή, για την ουσία της ζωής μας, για τις σχέσεις, για το νόημα το να ζούμε αλλά και για το θάνατο.
Τη βρήκα στο άρθρο του Χρήστου Μιχαηλίδη στην Ελευθεροτυπία την Κυριακή 18 Σεπτεμβρίου 2011. Σάς την παρουσιάζω εδώ ολόκληρη.


Είναι τιμή μου που είμαι μαζί σας σήμερα στην τελετή αποφοίτησής σας από ένα από τα καλύτερα Πανεπιστήμια στον κόσμο. Για να σας πω και την αλήθεια, αυτό είναι το πλησιέστερο που έχω φτάσει ποτέ σε τελετή αποφοίτησης. Σήμερα, θέλω να σας πω τρεις ιστορίες από τη ζωή μου. Αυτό, όλο κι όλο. Τίποτα σπουδαίο. Απλώς τρεις ιστορίες.
Η πρώτη έχει να κάνει με το πώς να ενώνεις σημεία.
Εγώ εγκατέλειψα τις σπουδές μου στο Κολέγιο Reed τους πρώτους 6 μήνες, αλλά παρέμεινα εκεί ως drop-in (σ.σ.: που είναι ο φοιτητής ο οποίος αντί για 4 χρόνια, επιλέγει να σπουδάσει μόνο για 2 χρόνια στο Πανεπιστήμιο) για άλλους 18 μήνες, οπότε και τα παράτησα οριστικά. Γιατί το έκανα αυτό, λοιπόν; Όλα άρχισαν προτού καν γεννηθώ. Η βιολογική μου μητέρα ήταν πολύ νέα, ανύπαντρη φοιτήτρια, και αποφάσισε να με δώσει για υιοθεσία. Πίστευε πολύ βαθιά ότι θα έπρεπε να υιοθετηθώ από απόφοιτους Πανεπιστημίου, από μορφωμένους ανθρώπους δηλαδή, και έτσι όλα είχαν κανονιστεί ώστε μόλις γεννιόμουν να με υιοθετούσαν ένας δικηγόρος και η γυναίκα του. Μόνο που, μόλις βγήκα από τη κοιλιά της μητέρας μου, οι δύο αυτοί άνθρωποι αποφάσισαν την τελευταία στιγμή ότι ήθελαν κορίτσι. Έτσι, λοιπόν, οι σημερινοί μου γονείς, οι οποίοι ήσαν σε λίστα αναμονής τότε, έλαβαν ένα τηλεφώνημα στη μέση της νύχτας και άκουσαν κάποιον να τους λέει: «Εχουμε, αναπάντεχα, ένα νεογέννητο αγόρι. Το θέλετε;». Και είπαν: «Βεβαίως».Η βιολογική μου μητέρα ανακάλυψε αργότερα ότι η θετή μου μητέρα ποτέ δεν είχε αποφοιτήσει από κανένα Πανεπιστήμιο, και ότι ο θετός μου πατέρας δεν είχε αποφοιτήσει καν από Γυμνάσιο. Έτσι, αρνήθηκε να υπογράψει τα έγγραφα στα οποία χρειαζόταν η συμφωνία της ώστε να οριστικοποιηθεί η υιοθεσία μου. Υποχώρησε, όμως, λίγους μήνες αργότερα, όταν οι θετοί μου γονείς υποσχέθηκαν ότι κάποια μέρα θα με έστελναν σε Πανεπιστήμιο. Να μορφωθώ. Πράγματι, 17 χρόνια μετά, πήγα για σπουδές σε Πανεπιστήμιο. Αλλά πολύ αφελώς, επέλεξα ένα Πανεπιστήμιο το οποίο ήταν σχεδόν όσο ακριβό είναι και το Στάνφορντ, και έτσι όλες οι οικονομίες των σκληρά εργαζομένων γονιών μου ξοδεύονταν για τα δίδακτρά μου. Έπειτα από 6 μήνες, όμως, δεν είχα ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα εάν άξιζε τον κόπο οι γονείς μου να ξοδεύουν τόσα χρήματα για να σπουδάζω εγώ. Δεν έβλεπα να είχε αξία αυτή η επένδυσή τους. Δεν είχα ιδέα τι ήθελα να κάνω στη ζωή μου. Και δεν είχα ιδέα εάν η πανεπιστημιακή ζωή θα με βοηθούσε να βρω την απάντηση. Κι όμως, ήμουν εκεί, και σπούδαζα, ξοδεύοντας όλα τα χρήματα που οι γονείς μου είχαν εξοικονομήσει ολόκληρη ζωή. Έτσι, λοιπόν, πήρα μια μέρα την απόφαση να εγκαταλείψω τις σπουδές, πιστεύοντας ειλικρινά ότι όλα θα τακτοποιηθούν και ότι θα βρω τελικά το δρόμο μου. Ήταν σχεδόν τρομακτικό, τότε, αυτό που έκανα, αλλά καθώς κοιτάζω πίσω τώρα, νομίζω πως ήταν μία από τις καλύτερες αποφάσεις που πήρα ποτέ. Τη στιγμή που εγκατέλειψα το κανονικό πρόγραμμα σπουδών, σταμάτησα να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα που δεν με ενδιέφεραν και άρχισα να πηγαίνω σ' εκείνα που μου φαίνονταν πιο ενδιαφέροντα. Κατ' επιλογήν. Δεν ήταν όλα ωραία, εύκολα και ρομαντικά τότε. Δεν είχα δικό μου δωμάτιο στη φοιτητική εστία, κοιμόμουν στο πάτωμα των δωματίων μερικών φίλων μου, πήγαινα σε σουπερμάρκετ και τους επέστρεφα γυάλινες μπουκάλες Κόκα Κόλα και έπαιρνα 5 σεντς τη μία και αγόραζα κάτι να φάω, και περπατούσα 7 μίλια από τη μία άκρη της πόλης στην άλλη κάθε Κυριακή βράδυ για να πάρω δωρεάν ένα πιάτο καλό φαγητό που μοίραζαν σε κάποιο ναό των Χάρε Κρίσνα. Κι όμως, τα λάτρευα όλ' αυτά. Και όσα πράγματα ανακάλυψα τυχαία,ακολουθώντας την περιέργεια και τη διαίσθησή μου, αργότερα αποδείχτηκαν ανεκτίμητα. Θα σας δώσω ένα παράδειγμα: Το Κολέγιο Reed, εκείνον τον καιρό, διέθετε την πιο καλή σχολή καλλιγραφίας σε όλη τη χώρα. Σε όλη τη πανεπιστημιούπολη, κάθε αφίσα, κάθε ταμπέλα σε κάθε ντουλάπα ή συρτάρι καθηγητή, λέκτορα ή φοιτητή ήταν γραμμένη στο χέρι με την πιο όμορφη καλλιγραφία. Εγώ, επειδή είχα παραιτηθεί από το κανονικό πρόγραμμα σπουδών και έτσι δεν ήμουν αναγκασμένος να παρακολουθώ τα υποχρεωτικά μαθήματα, αποφάσισα να πάρω το μάθημα της καλλιγραφίας και να μάθω και εγώ να γράφω έτσι ωραία. Έμαθα, λοιπόν, για τις γραμματοσειρές serif και san serif, έμαθα να τροποποιώ το διάστημα μεταξύ διαφόρων συνδυασμών γραμμάτων και έμαθα τι είναι εκείνο που κάνει τη σπουδαία τυπογραφία πραγματικά σπουδαία. Ήταν υπέροχο, ήταν ιστορικό, ήταν καλλιτεχνικά διακριτικό με τρόπο που καμιά επιστήμη δεν μπορεί να συλλάβει, και εγώ το έβρισκα τόσο, μα τόσο συναρπαστικό. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν είχαν βέβαια καμία ελπίδα πρακτικής εφαρμογής στη ζωή μου. Αλλά δέκα χρόνια αργότερα, όταν σχεδιάζαμε τον πρώτο υπολογιστή Macintosh, όλα όσα έμαθα στο μάθημα της καλλιγραφίας μού ξανάρθαν πάλι. Και τα ενσωματώσαμε όλα στο Mac. Ήταν το πρώτο κομπιούτερ με πραγματικά υπέροχη τυπογραφία. Ετσι, εάν δεν είχα παρατήσει εκείνον τον κύκλο υποχρεωτικών μαθημάτων στο πρώτο έτος του πανεπιστημίου, το Mac δεν θα είχε ποτέ ούτε τις πολλαπλές γραμματοσειρές ούτε και τα fonts με αναλογικά διαστήματα. Και μιας και τα Windows απλώς αντέγραψαν το Mac, είναι πολύ πιθανό, σήμερα που σας μιλάω, κανένα PC να μην είχε αυτές τις εφαρμογές. Εάν δεν είχα παρατήσει τότε τα υποχρεωτικά μαθήματα, δεν θα πήγαινα ποτέ σ' αυτές τις τάξεις καλλιγραφίας και οι προσωπικοί υπολογιστές μπορεί να μην είχαν την υπέροχη τυπογραφία που έχουν σήμερα. Βεβαίως, ήταν αδύνατον να δω τόσο πολύ μακριά όταν σπούδαζα τότε στο Πανεπιστήμιο και να συνδέσω τα σημεία. Αλλά δέκα χρόνια μετά, κοιτώντας πίσω, ήταν πλέον πολύ σαφές. Πάλι, δεν μπορείς να συνδέσεις τα σημεία κοιτώντας εμπρός. Μπορείς να το κάνεις μόνο εάν κοιτάξεις πίσω εκ των υστέρων. Έτσι, πρέπει να έχεις εμπιστοσύνη ότι τα σημεία αυτά (ή, τα σημάδια, αν θέλετε), με κάποιον τρόπο, στο μέλλον θα ενωθούν. Πρέπει σε κάτι να έχεις πίστη. Στη διαίσθησή σου, στη μοίρα σου, στη ζωή, στο κάρμα, σε οτιδήποτε. Αυτή η προσέγγιση δεν με πρόδωσε ποτέ, και έχει κάνει όλη τη διαφορά στη ζωή μου.
Η δεύτερή μου ιστορία είναι για την αγάπη και την απώλεια.
Ήμουν τυχερός - πολύ νωρίς ανακάλυψα τι ήθελα να κάνω στη ζωή. Ο Woz κι εγώ ξεκινήσαμε την Apple στο γκαράζ του σπιτιού των δικών μου, όταν εγώ ήμουν 20 χρόνων. Δουλέψαμε σκληρά και σε 10 χρόνια η Apple είχε αναπτυχθεί από μια δουλειά που την κάνανε δύο άνθρωποι μέσα σε ένα γκαράζ σπιτιού σε μια εταιρεία αξίας 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων με περισσότερους από 4.000 υπαλλήλους. Είχαμε μόλις βγάλει στην αγορά την καλύτερή μας δημιουργία - το Macintosh - έναν χρόνο νωρίτερα, κι εγώ μόλις είχα γίνει 30 ετών.Και τότε, με απέλυσαν. Πώς μπορείς να απολυθείς από μία εταιρεία που ξεκίνησες και έστησες εσύ; Ε, καθώς η Apple μεγάλωνε, προσλάβαμε κάποιον που εγώ νόμιζα ότι ήταν ταλαντούχος για να διοικεί την εταιρεία μαζί μου. Και για τον πρώτο σχεδόν χρόνο, τα πράγματα πήγαιναν καλά. Αλλά τότε, τα οράματα και τα σχέδιά μας για το μέλλον άρχισαν να αποκλίνουν, και τελικά είχαμε μία «έκρηξη», έναν μεγάλο καβγά μεταξύ μας. Όταν συνέβη αυτό, το διοικητικό συμβούλιο τάχθηκε με το μέρος αυτού του ανθρώπου που εμείς είχαμε προσλάβει για να μας ξαλαφρώσει στη διοίκηση της εταιρείας. Ετσι λοιπόν, στα 30 μου χρόνια, με πέταξαν έξω. Και μάλιστα με τον πιο «δημόσιο», πιο ταπεινωτικό τρόπο. Ό,τι ήταν έως τότε το επίκεντρο της ενήλικης ζωής μου, γκρεμίστηκε. Και αυτό για μένα ήταν ολέθριο, καταστροφικό. Για μερικούς μήνες μετά δεν ήξερα τι να κάνω. Πίστευα πως είχα απογοητεύσει φοβερά όλη την προηγούμενη γενιά των επιχειρηματιών - ότι μου έπεσε η σκυτάλη τη στιγμή που μου την έδιναν για να συνεχίσω. Συναντήθηκα με τον David Packard και τον Bob Noyce και προσπάθησα να απολογηθώ και να τους εξηγήσω γιατί τα είχα κάνει τόσο σκατά. Σκέφτηκα ακόμα να φύγω εντελώς από την Σίλικον Βάλεϊ και να εξαφανιστώ από προσώπου γης. Αλλά κάτι άρχισε σιγά-σιγά να ρίχνει λίγο φως στη ζωή μου. Αυτό το «κάτι» ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα. Όσα είχαν συμβεί στην Apple, δεν είχαν καν αγγίξει, για μένα, αυτό το «κάτι». Είχα γευτεί την απόρριψη, αλλά ήμουν ακόμα ερωτευμένος. Και έτσι, αποφάσισα να ξεκινήσω πάλι από την αρχή. Δεν το έβλεπα τότε, αλλά αποδείχτηκε ότι η απόλυσή μου από την Apple ήταν ό,τι καλύτερο μπορούσε να μου είχε συμβεί. Το βάρος τού να είσαι επιτυχημένος αντικαταστάθηκε από την ελαφράδα τού να μπορείς και πάλι να είσαι πρωτάρης και να έχεις για όλα λιγότερη σιγουριά. Η απόλυσή μου με απελευθέρωσε και με βοήθησε να περάσω σε μία από τις πιο δημιουργικές περιόδους της ζωής μου. Στα επόμενα πέντε χρόνια, ίδρυσα μια νέα εταιρεία, την NeXT, και ακόμα μία, την Pixar, και ερωτεύτηκα μια καταπληκτική γυναίκα που έμελλε να γίνει και σύζυγός μου. Η Pixar παρήγαγε την πρώτη στον κόσμο ταινία κινουμένων σχεδίων «φτιαγμένων» εξ ολοκλήρου στο κομπιούτερ, το «Toy Story», και είναι σήμερα το πιο επιτυχημένο στούντιο για παραγωγή τέτοιων ταινιών στον κόσμο. Επίσης, σε μια συγκλονιστική ανατροπή των πραγμάτων, ή Apple εξαγόρασε την NeXT, εγώ επέστρεψα στην Apple και η τεχνολογία που αναπτύξαμε στην NeXT είναι σήμερα στην καρδιά της αναγέννησης της Apple. Και, μαζί με όλα αυτά, η Leurene και εγώ έχουμε μαζί μια θαυμάσια οικογένεια. Είμαι σχεδόν σίγουρος ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί εάν δεν είχα απολυθεί από την Apple. Ήταν ένα φάρμακο με απαίσια γεύση, αλλά νομίζω πως τελικά ο ασθενής το χρειαζότανε. Μερικές φορές η ζωή σε χτυπάει στο κεφάλι με ένα τούβλο. Μη χάνετε την πίστη σας. Είμαι πεπεισμένος ότι το μόνο πράγμα που με κράτησε όρθιο ήταν ότι αγαπούσα πολύ αυτό που έκανα. Πρέπει λοιπόν και εσείς να ανακαλύψετε τι πραγματικά σας αρέσει. Και αυτό αφορά και τη δουλειά που θα κάνετε, και τον σύντροφο που θα επιλέξετε στη ζωή σας. Η εργασία θα γεμίσει ένα μεγάλο μέρος της ζωής σας, και ο μόνος τρόπος για να είστε πραγματικά ικανοποιημένοι είναι να κάνετε αυτό που εσείς πιστεύετε ότι είναι μια σπουδαία δουλειά. Και ο μόνος τρόπος για να κάνει κάποιος μια σπουδαία δουλειά είναι να την αγαπήσει. Εάν δεν την έχετε ανακαλύψει ακόμα, μην απογοητευθείτε. Συνεχίστε να ψάχνετε. Μην επαναπαυτείτε. Μην συμβιβαστείτε. Όπως όλα τα «θέματα της καρδιάς», όταν το ανακαλύψετε, θα το αισθανθείτε, θα καταλάβετε ότι «αυτό είναι». Και θα δείτε τότε ότι, όπως κάθε σπουδαία σχέση, έτσι και αυτή, όσο θα περνούν τα χρόνια, θα γίνεται όλο και καλύτερη. Έτσι λοιπόν, συνεχίστε να ψάχνετε έως ότου βρείτε αυτό το «κάτι» που θα ξέρετε ότι είναι το «δικό σας». Μην επαναπαυτείτε.
Η Τρίτη ιστορία μου έχει να κάνει με το θάνατο.
Όταν ήμουν 17 ετών, διάβασα μια ρήση που έλεγε: «Εάν ζήσεις κάθε μέρα ωσάν να ήταν η τελευταία σου, κάποια μέρα είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα δικαιωθείς». Μου έκανε εντύπωση αυτή η ρήση, και έκτοτε, για τα τελευταία 33 χρόνια, κάθε πρωί κοιτάζομαι στον καθρέφτη και ρωτώ τον εαυτό μου: «Εάν η σημερινή μέρα ήταν η τελευταία της ζωής σου, θα ήθελα να κάνω αυτό που ετοιμάζομαι να κάνω σήμερα;». Και όποτε η απάντηση ήταν «όχι» για σειρά ημερών, ήξερα αμέσως ότι κάτι έπρεπε να αλλάξω. Υπενθυμίζοντας στον εαυτό μου ότι «σύντομα θα πεθάνεις», βρήκα το πιο χρήσιμο εργαλείο ώστε να παίρνω τις σημαντικότερες αποφάσεις στη ζωή μου. Διότι σχεδόν όλα τα πράγματα -όλες οι εξωτερικές προσδοκίες, όλες οι υπερηφάνειες, όλοι οι φόβοι και οι όλες οι ντροπές για πιθανή αποτυχία- όλα αυτά απλώς γκρεμίζονται, εξαφανίζονται όταν βλέπεις μπροστά σου το θάνατο και μένουν μόνο εκείνα που είναι στ' αλήθεια σημαντικά. Υπενθυμίζοντας στον εαυτό σου ότι μια μέρα θα πεθάνεις, είναι ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγεις την παγίδα τού να σκέφτεσαι συνεχώς αυτά που θα χάσεις εάν πάρεις την «άλφα» ή «βήτα» απόφαση. Θυμήσου ότι είσαι ήδη γυμνός. Δεν υπάρχει κανένας λόγος, λοιπόν, να μην ακολουθήσεις αυτό που σου ζητάει η καρδιά σου. Πριν από περίπου έναν χρόνο, μου ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι έχω καρκίνο. Έκανα MRI (μαγνητική τομογραφία) στις 7.30 το πρωί και έδειξε ξεκάθαρα ότι είχα καρκίνο στο πάγκρεας. Τότε δεν ήξερα κάν τι είναι το πάγκρεας. Οι γιατροί μού είπαν ότι ο καρκίνος που είχα εγώ εκεί ήταν σχεδόν αθεράπευτος και ότι θα έπρεπε να αρχίσω να συνηθίζω στην ιδέα ότι δεν μου έμενε περισσότερη ζωή από τριών έως εννέα μηνών. Ο προσωπικός μου γιατρός με συμβούλευσε να επιστρέψω στο σπίτι και να αρχίσω αμέσως να τακτοποιώ τις «προσωπικές» μου υποθέσεις, μία φράση που χρησιμοποιούν ως κλισέ οι γιατροί αντί να σου πουν «προετοιμάσου να πεθάνεις». Η «τακτοποίηση προσωπικών υποθέσεων» είναι να προσπαθήσεις να πεις, σε ελάχιστους μήνες, στα παιδιά σου όσα νόμιζες ότι είχες άλλα τουλάχιστον δέκα χρόνια για να τους τα πεις. Είναι, επίσης, να μην αφήσεις πίσω σου, πεθαίνοντας, εκκρεμότητες που θα ταλαιπωρήσουν τους δικούς σου ανθρώπους που θα μείνουν πίσω. Σημαίνει, τέλος, αυτό το «τακτοποίηση προσωπικών υποθέσεων», να βρεις τον κατάλληλο χρόνο και τρόπο για να αποχαιρετίσεις τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Ζούσα με αυτήν την καταραμένη διάγνωση κάθε μέρα της ζωής μου. Το ίδιο βράδυ που ανακοίνωσαν οι γιατροί ότι είχα καρκίνο, μου έκαναν και βιοψία ενδοσκοπικά, μέσω του λαιμού μου, στο στομάχι και από εκεί στα έντερα, πέρασαν μία βελόνα στο πάγκρεας και πήραν μερικά κύτταρα από τον καρκίνο. Εγώ ήμουν σε καταστολή, αλλά η γυναίκα μου, που ήταν παρούσα, μου είπε ότι όταν είδα οι γιατροί τα κύτταρα κάτω από ένα μικροσκόπιο, άρχισαν να κλαίνε, διότι αποδείχτηκε ότι είχα μια πολύ σπάνια μορφή καρκίνου του παγκρέατος που είναι θεραπεύσιμη με εγχείρηση. Σχεδόν όλες οι άλλες μορφές τέτοιου καρκίνου είναι καταδικασμένες. Ετσι, λοιπόν, με βάλανε στο χειρουργείο, και σήμερα είμαι μια χαρά. Αυτό ήταν το κοντινότερο που έχω φτάσει στο θάνατο. Και ελπίζω να είναι το κοντινότερο που θα φτάσω σε αυτόν για τις επόμενες δεκαετίες. Έχοντας ζήσει, λοιπόν, αυτήν την εμπειρία, νομίζω πως μπορώ, με μεγαλύτερη σιγουριά απ' ό,τι όταν ο θάνατος ήταν για μένα απλώς μία «φιλοσοφική ιδέα», να πω ότι: Κανείς δεν θέλει να πεθάνει. Ακόμα και οι άνθρωποι που θέλουν να πάνε στον Παράδεισο, δεν θέλουν να πεθάνουν για να φτάσουν εκεί. Και όμως, ο θάνατος είναι ο προορισμός που όλοι μοιραζόμαστε. Κανείς, ποτέ, δεν έχει γλιτώσει από αυτόν. Ο Θάνατος είναι, ίσως, η καλύτερη ανακάλυψη της Ζωής. Και έτσι, μάλλον, πρέπει να είναι. Ο Θάνατος είναι ο ατζέντης, ο μεσίτης, που σε βοηθά να αλλάξεις τη Ζωή σου, προτού έρθει αυτός να σε πάρει. Ξεκαθαρίζει το παλιό, προετοιμάζοντας το έδαφος για να 'ρθει το καινούργιο. Αυτή την στιγμή που σας μιλάω, το καινούργιο είστε εσείς. Αλλά κάποια μέρα, όχι πολύ μακρινή από τώρα, και εσείς θα εξελιχθείτε σιγά σιγά σε «παλιό», και θα... ξεκαθαριστείτε. Συγχωρήστε με που γίνομαι τόσο δραματικός, αλλά αυτή είναι η απλή αλήθεια. Ο χρόνος σας είναι περιορισμένος. Μην τον σπαταλάτε, λοιπόν, ζώντας τη ζωή κάποιου άλλου ανθρώπου. Μην παγιδευτείτε από το δόγμα τού να ζείτε από τα αγαθά της σκέψης ενός άλλου. Μην αφήστε το θόρυβο από την άποψη άλλων ανθρώπων να πνίξει την δική σας, εσωτερική φωνή. Και, το πιο σημαντικό απ' όλα, να έχετε πάντα το θάρρος να ακολουθείτε την καρδιά και το ένστικτό σας. Αυτά τα δύο, κάπως, πάντοτε, γνωρίζουν ήδη τι εσύ θέλεις πραγματικά να γίνεις. Είναι δευτερεύοντα. Όταν ήμουν νέος, υπήρχε ένα καταπληκτικό δημοσίευμα που είχε τίτλο «The Whole Earth Catalog» («Ο κατάλογος όλου του κόσμου»), που ήταν μία από τις βίβλους της δικής μου γενιάς. Τον είχε συντάξει ένας τύπος ονόματι Stewart Brand, που ζούσε όχι μακριά από εδώ, στο Menlo Park, και το ζωντάνεψε με το ποιητικό του άγγιγμα. Αυτό συνέβη στα τέλη της δεκαετίας του '60, πριν από τους προσωπικούς υπολογιστές (personal computers) και το desktop publishing. Όλα τυπώνονταν με τη χρήση γραφομηχανών, ψαλιδιού, και φωτογραφιών από μηχανές Polaroid. Ήταν, ας πούμε, σαν να 'χαμε το Google σε έντυπη μορφή, 35 χρόνια πριν έρθει αυτό που ξέρουμε σήμερα σε ηλεκτρονική: ήταν ιδεαλιστικό και ξεχείλιζε από υπέροχες εφαρμογές και ιδέες. Ο Στιούαρτ και η ομάδα του έβγαλαν πολλές εκδόσεις του «The Whole Earth Catalog», και τότε, όταν είχε κάνει τον κύκλο του, έβγαλαν και μία τελευταία έκδοση. Αυτό συνέβη στα μέσα της δεκαετίας του '70, και είχα τη δική σας ηλικία. Στο οπισθόφυλλο της τελευταίας αυτής έκδοσης υπήρχε μία φωτογραφία που απεικόνιζε το ξημέρωμα σε έναν επαρχιακό δρόμο, ένα δρόμο στον οποίο θα μπορούσατε να βρεθείτε και εσείς κάποια στιγμή, εάν είστε περιπετειώδεις τύποι, να κάνετε οτοστόπ. Κάτω από αυτήν τη φωτογραφία, υπήρχε μια λεζάντα με τα λόγια: «Stay hungry. Stay foolish». Δηλαδή, «Μείνε πεινασμένος. Κάνε την τρέλα σου». Ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμα της ομάδας του Στιούαρτ, καθώς υπέγραφαν την τελευταία τους έκδοση. Μείνε πεινασμένος. Μείνε ανόητος. Αυτό ευχόμουν και εγώ πάντοτε για τον εαυτό μου. Και τώρα, καθώς αποφοιτάτε για να αρχίσετε μια καινούρια ζωή, εύχομαι και για σας το ίδιο, ακριβώς, πράγμα: «Stay Hungry. Stay Foolish. Thank you all very much».

ΥΓ.: Το πρωτότυπο κείμενο μπορείτε να το βρείτε και στα αγγλικά.