Και επειδή μιλήσαμε για θυμό έψαξα και βρήκα το απόσπασμα για το θυμό γραμμένο από τον Αριστοτέλη.
Αριστοτέλης, ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ, 1106α14-1107α6, (Μεταφρ. Δ. Λυπουρλής. 2002. Αριστοτέλης. Ηθικά Νικομάχεια. Βιβλίο Β΄. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος)
Πηγή:
http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=28
"...μπορεί κανείς να οργισθεί σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό, και ούτε το ένα ούτε το άλλο από τα δύο αυτά είναι καλό. Να τα αισθανθεί όμως όλα αυτά τη στιγμή που πρέπει, εν σχέσει με τα πράγματα που πρέπει, εν σχέσει με τους ανθρώπους που πρέπει, για τον λόγο που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει, αυτό είναι, κατά κάποιον τρόπο, το μέσον και το άριστο ― αυτό το δεύτερο έχει, βέβαια, άμεση σχέση με την αρετή..."
Αριστοτέλης, ΗΘΙΚΑ ΝΙΚΟΜΑΧΕΙΑ, 1106α14-1107α6, (Μεταφρ. Δ. Λυπουρλής. 2002. Αριστοτέλης. Ηθικά Νικομάχεια. Βιβλίο Β΄. Θεσσαλονίκη: Ζήτρος)
Πηγή:
http://www.greek-language.gr/greekLang/ancient_greek/tools/corpora/anthology/content.html?m=1&t=28
"...μπορεί κανείς να οργισθεί σε μεγαλύτερο ή σε μικρότερο βαθμό, και ούτε το ένα ούτε το άλλο από τα δύο αυτά είναι καλό. Να τα αισθανθεί όμως όλα αυτά τη στιγμή που πρέπει, εν σχέσει με τα πράγματα που πρέπει, εν σχέσει με τους ανθρώπους που πρέπει, για τον λόγο που πρέπει και με τον τρόπο που πρέπει, αυτό είναι, κατά κάποιον τρόπο, το μέσον και το άριστο ― αυτό το δεύτερο έχει, βέβαια, άμεση σχέση με την αρετή..."
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου