Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

Από τη 'Μαρία Νεφέλη' του Ελύτη

Έτυχε να χρειαστεί να κάνω μια εργασία στη διαθεματική και έπεσα πάνω σε στίχους του Οδυσσέα Έλύτη. Με την ποίηση άρχισα σιγά-σιγά να γοητεύομαι. Στην αρχή τα κλασσικά, δηλαδή Καβάφης κλπ, ύστερα και άλλα. Και να που βάζω συχνά ποιήματα στην σελίδα αυτή. Σας αφιερώνω στίχους από τη "Μαρία Νεφέλη", του Οδυσσέα Ελύτη, Εκδ. Ίκαρος (1994).


Χαράξου κάπου με οποιονδήποτε τρόπο και μετά πάλι σβήσου με γενναιοδωρία.

Είναι διγαμία ν' αγαπάς και να ονειρεύεσαι.

Αν δεν στηρίξεις το ένα σου πόδι έξω άπ' τη Γη ποτέ σου δεν θα μπορέσεις να σταθείς επάνω της.

Η Λύπη ομορφαίνει επειδή της μοιάζουμε.

Τρώγε την πρόοδο και με τα φλούδια και με τα κουκούτσια της.

Δυστυχώς και η Γη με δικά μας έξοδα γυρίζει.

Δίνε δωρεάν τον χρόνο αν θες να σου μείνει λίγη αξιοπρέπεια.

Την αλήθεια την 'φτιάχνει΄κανείς ακριβώς όπως φτιάχνει και το ψέμμα.

Κι από την ανάποδη φοριέται η φαντασία και σ' όλα τα μεγέθη της.

Το άπειρο υπάρχει για μας όπως η γλώσσα για τον κωφάλαλο.

Μια νομοθεσία εντελώς άχρηστη για τις Εξουσίες θα' τανε αληθινή σωτηρία.

Το 'κενό' υπάρχει όσο δεν πέφτεις μέσα του.

Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά.

Από τον Θεό τραβιέται ο άνθρωπος όπως ο καρχαρίας από το αίμα.

Δεν εγεννήθηκεν ακόμη ο Μαγγελάνος ενός τριανταφύλλου.

Όποιος μπορεί και φορτίζει την ερημιά έχει ακόμη ανθρώπους μέσα του.

Κάπου ανάμεσα Τρίτη και Τετάρτη πρέπει να παράπεσε η αληθινή σου μέρα.

Όταν ακούς 'τάξη' ανθρώπινο κρέας μυρίζει.

Αν είναι να πεθάνεις πέθανε αλλά κοίτα να γίνεις ο πρώτος πετεινός μέσα στον Άδη.

Δεν υπάρχουν σχόλια: