Θα κλείσω τις ευχές για το φετινό Πάσχα με τι άλλο; με μια ακόμη ταινία που σας την προτείνω ανεπιφύλακτα, "τα χιόνια του Κιλιμάντζαρο". Ο σκηνοθέτής της έχει Robert Guediguian δώσει μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μπορείτε να την διαβάσετε ολόκληρη εδώ από το in.gr. Ολόκληρη η συνέντευξη είναι αποκαλυπτική για την ματιά του σκηνοθέτη, για το ζευγάρι της ταινίας, τα παιδιά και τα εγγόνια τους, για τους φίλους τους, για τους εργάτες στο εργοστάσιο για τον νεαρό που θα τους αναστατώσει, για τις συνθήκες, για την κοινωνία.
Η ταινία αφηγείται τη ζωή ενός ζευγαριού, της Marie-Claire και του Michel, ενός τόσο τρυφερού-ζεστού-ανθρώπινου-μεγαλόκαρδου-πολιτικοποιημένου ζευγαριού που έχουν παιδιά και εγγόνια και στην εποχή της κρίσης τούς συμβαίνουν αυτά που θα δείτε στην ταινία. Και υπάρχει και ο Raul ο φίλος και μπατζανάκης του ήρωα μας και ο Cristophe, ένας νεαρός απολυμένος που βλέπει αλλιώς τα πράγματα, που έχει ανάγκη να κάνει κάτι όχι για την πάρτη του αλλά για τα δύο μικρότερα αδέλφια του και έχει και πρόταση κάποια στιγμή.
Κι όμως η Marie και ο Micel στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλον πάντα με αγάπη-κατανόηση-στήριξη-σεβασμό-αλληλεγγύη-ανθρωπιά ακόμη και σε τρίτους. Και προσπαθούν να μοιράζονται και να χαίρονται τα απλά πράγματα παρόλο που θα υποστούν ένα σοκ, σοκ σωματικό και ψυχικό αλλά και πνευματικό και πολιτικό για τις αξίες τους και τις αρχές τους, στο τέλος τα καταφέρνουν.
Σε ένα σημείο ο σκηνοθέτης λέει ότι: "...Η ταινία του κάθε ανθρώπου είναι μια ταινία που αποκαλύπτει στους ανθρώπους το μεγαλείο που έχουν μέσα τους...".
Και ένα άλλο μήνυμα είναι η ομάδα, το να είμαστε ενωμένοι και μαζί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου