Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Τι Σχολείο θέλουμε στις μέρες μας; Ένα άρθρο για το αειφόρο σχολείο

Από μήνυμα του υπευθύνου του Βραβείου του Αειφόρου Σχολείου Δημήτρη Καλαϊτζίδη:

"Να μην αφήσουμε το έξω μαύρο να μαυρίσει την ψυχή μας. Να κάνουμε την φρικτή συγκυρία ευκαιρία να ξαναβρεθούμε, να δημιουργήσουμε και να ξανασυστήσουμε τις συλλογικότητές μας, να έλθουμε εγγύτερα ο ένας με τον άλλον, να αναπτύξουμε την αλληλεγγύη μας, να στοχαστούμε και να αναστοχαστούμε πάνω στην πρόσφατη ιστορία μας και να δώσουμε συλλογικές και αισιόδοξες απαντήσεις στην απαισιοδοξία και στην παραίτηση. Μέσα από το αειφόρο σχολείο να ξαναενώσουμε το διασπασμένο σχολείο, να ξανακολλήσουμε τα κομμάτια του θρυμματισμένου από τον ατομικισμό και τον σκληρό ανταγωνισμό σχολείου, να δώσουμε ένα εσωτερικό αγώνα να γίνουμε ένα όλον, ένας οργανισμός μάθησης, εμπειρίας, αισθήματος και αποτελέσματος.
Ξαναστήνοντας στα πόδια του ένα μοντέλο αλληλεγγύης και συλλογικής προσπάθειας, να αλλάξουμε το σχολείο σε κάτι που θα το μισούμε λιγότερο και θα το δεχόμαστε περισσότερο, να το αλλάξουμε σε χώρο συνδιαλλαγής, σε χώρο διαλόγου, σε χώρο-πεδίο ανάδειξης ιδεών μέσα από την επιχειρηματολογία και τη συμμετοχική συζήτηση-διαλεκτική.
Το αειφόρο σχολείο δεν μας καλεί για επενδύσεις σε νέα και καινοτόμα τεχνολογικά προϊόντα «πράσινης» τεχνολογίας. Ασφαλώς και αυτά έχουν θέση στο σχολείο μας.
Ωστόσο, το αειφόρο σχολείο μας καλεί να δούμε τη ζωή μας στο σχολείο ως τη ζωή μας μέσα στη μικροκοινωνία, να δούμε τις σχέσεις μας, τα παράγωγά τους, τη συμπεριφορά μας και τις επιπτώσεις της, την κατανάλωσή μας και το αποτύπωμά της πάνω στο σώμα του περιβάλλοντος και της κοινωνίας. Δεν αφηνόμαστε να μας παρασύρει η παραίτηση, η λευκή σημαία, η πετσέτα στο καναβάτσο! Θέλουμε να αγωνιστούμε συλλογικά για να κάνουμε το σχολείο μας χώρο όπου θα ανθίσουν όλα τα άνθη των ιδεών και δεν θα ανθίσουν μάταια. Από την δική μας προσπάθεια θα προκύψει το καινούργιο, το νέο, το πιο φωτεινό και πιο ελπιδοφόρο. Συμμετέχουμε όλοι και όλες με όλες μας τις δυνάμεις. Δίνουμε και παίρνουμε σ’ αυτό το κοινό των ιδεών, καινοτομιών, προσπαθειών. Μαθαίνουμε ο ένας από τον άλλο και πολλοί μαζί κάνουμε νέα και όμορφα πράγματα. Λέμε όχι στο έξω μαύρο σκοτάδι, λέμε ναι στο μέσα φως. Λέμε ναι στο αειφόρο σχολείο, λέμε ναι στο πυρφόρο σχολείο των ιδεών, της συνεργασίας. Σχηματίζουμε μια μεγάλη ελληνική κοινότητα σχολείων της χαράς, της συνομιλίας, της συνεργασίας, της ανταλλαγής καλών ιδεών και ωραίων δράσεων. Είμαστε όλοι μαζί μια μεγάλη δύναμη που μπορεί να αλλάξει τα πράγματα από μέσα προς τα έξω με μια μεγάλη χρωματιστή έκρηξη που θα βάψει με χρώματα χαράς τη μαυρίλα και την απόγνωση. Είμαστε πολλοί και θα γίνουμε όλοι γι αυτό πρέπει να είμαστε κοντά. "

1 σχόλιο:

Πέγκυ Φακή είπε...

Είναι καιρός η κοινωνία να θυμηθεί τον Δάσκαλο! Και αυτό δεν είναι εγωκεντρικό...