14 βράδια με βωβό κινηματογράφο

Το 2ο φεστιβάλ βωβού κινηματογράφου είναι γεγονός!
14 βραδιές με ταινίες του βωβού ευρωπαϊκού κινηματογράφου μας περιμένουν στην Αθήνα στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης. Ταινίες όπως η Μητρόπολη του Fritz Lang έως το Θωρηκτό Ποτέμκιν του Eisenstein θα μας ταξιδέψουν σε άλλες εποχές για 14 συνεχόμενες μέρες. Ένα πολύ αξιόλογο κινηματογραφικό αφιέρωμα για τους λάτρεις του είδους αλλά και για τους νεότερους. Ξεκινάει την Πέμπτη 30 Ιουνίου και ολοκληρώνεται την Τετάρτη 13 Ιουλίου. Ολόκληρο το πρόγραμμα εδώ.

Μια τρυφερή εικόνα σε ένα νοσοκομείο

Ποιος είπε ότι δεν μπορεί να δει κανείς ωραίες εικόνες στην Αθήνα; Ωραίες εικόνες όμως σε ένα νοσοκομείο, στους άσπρους διαδρόμους; Κι όμως γίνεται! Είδα ένα ηλικωμένο ζευγάρι να περπατά χέρι με χέρι για ώρες στο διάδρομο της πτέρυγας του νοσοκομείου στο οποίο νοσηλεύονταν η γιαγιά. Ώρες πολλές. Και όλες τις μέρες. Και κάθε τόσο ο παππούς την έβαζε να είναι απέναντί του της έπιανε τα χέρια και της έκανε ασκήσεις. Ναι, ο παππούς, ένα μικροκαμωμένος παππούς, λεπτός με το μουστακάκι του και το κοντομάνικο πουκάμισο το γκρίζο. Και ξανά βόλτες πάνω-κάτω και ύστερα ασκήσεις. Και η γιαγιά φορώντας τη λουλουδάτη νυχτικιά τις έκανε τις ασκήσεις, τον ακολουθούσε τον παππού! Τους έχω ακόμη στο μυαλό μου, ένα τόσο τρυφερό ζευγάρι!

Κινηματογραφική Λέσχη ελλληνικού-Αργυρούπολης, το πρόγραμμα

Μιλώντας για δημιουργικές προσπάθεις πολιτών μου ήρθε η πληροφορία για την Κινηματογραφική Λέσχη Ελληνικού-Αργυρούπολης. Οι προβολές γίνονται στο Πάρκο 129 ΠΥ, Δραγατσανίου και Πραξιτέλους (πίσω από το Praktiker-είδη κήπου, στο ύψος της 4ης Στάσης Αργυρούπολης, πρώτος παράλληλος στη Λ. Βουλιαγμένης). Με ελεύθερη είσοδο παρακαλώ! Και η αφίσα για το πρόγραμμα

Υπαίθρια προβολή ταινίας στον Καρέα

Μου αρέσει πολύ που οι πολίτες και οι δημότες οργανώνονται και δημιουργούν μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα. Δείχνει ότι υπάρχουν αντιστάσεις, ποιότητα, αγάπη για την τέχνη, κοινότητα όλα τα απαραίτητα συστατικά μιας καλής -ανθρώπινης-ουσιαστικής παρέμβασης και μαγιάς για κάτι καλύτερο.

Οι δημότες του Βύρωνα δημιούργησαν μια κινηματογραφική λέσχη, ξέρετε πόσο μου αρέσει ο κινηματογράφος, και αύριο το Σάββατο θα γίνει η 2η προβολή ταινίας αλλά αυτή τη φορά θα γίνει υπαίθρια, στην πλατεία Νικολαϊδη στον Καρέα. Μην τρομάξετε με την ημερομηνία που δείχνει η αφίσα, δεν είναι λάθος απλά έγινε αλλαγή, θα γίνει Σάββατο 25 Ιουνίου στις 9.00μμ.

Πληροφορίες στην κινηματογραφική λέσχη Καρέα- Βύρωνα.

για το ταξίδι της ζωής σου

Και επειδή μίλησα για αυτόν που συναντάς στη ζωή ακόμη και σε ένα δωμάτιο νοσοκομείου και ίσως κάτι θέλει να σου 'πει', μια φίλη μού έστειλε το παρακάτω μικρό κειμενάκι για το πως να πορεύεσαι στη ζωή.

Αν είσαι αρκετά θαρραλέος για να αφήσεις πίσω οτιδήποτε οικείο που μπορεί να είναι από το σπίτι σου μέχρι τις παλιές σου ενοχές και να ξεκινήσεις ένα ταξίδι εξωτερικό ή εσωτερικό για να βρεις την αλήθεια και
αν είσαι αποφασισμένος να θεωρήσεις σημάδι ό,τι σου συμβεί στο ταξίδι αυτό και δεχτείς όποιον εμφανιστεί μπροστά σου ως δάσκαλο κι
αν είσαι προετοιμασμένος πάνω από όλα να αντιμετωπίσεις και να συγχωρήσεις τις σκληρές αλήθειες του εαυτού σου, τότε η αλήθεια θα σού αποκαλυφθεί!

Τρέχοντας για τα παιδιά του δρόμου...

Το Σάββατο 25 Ιουνίου στις 6.00 το απόγευμα γίνεται μια εκδήλωση για όλα τα παιδιά που εργάζονται στους δρόμους. Οργανώνεται από την ΑΡΣΙΣ και αφορά να τρέξουμε συμβολικά για όλα αυτά τα παιδιά που τα βλέπουμε στα φανάρια, στους δρόμους, στα πεζοδρόμια αλλά για μας είναι αόρατα.
Μπορείτε να βρείτε πληροφορίες για τα παιδιά του δρόμου αλλά και για την όλη εκδήλωση που θα περιλαμβάνει και φαγητό, μουσική και άλλα στο τρέχοντας για τα παιδιά.

Για τους γονείς

Με αφορμή περιπέτεια υγείας πολύ κοντινού μου προσώπου αλλά και σκεφτόμενος τα περσινά τα δικά μου, ξαναθυμήθηκα προβληματισμούς και σκέψεις παλιές. Από πέρσι τέτοια εποχή που 'έτρεχα' 2-3 λόγια: οι γονείς μας μάς έδωσαν πάρα πολλά και μάς στάθηκαν πολύ στα πρώτα χρόνια που μεγαλώναμε με άπειρα ξενύχτια, αρρώστιες, κλάματα, κολικούς, ξανά αρρώστιες, επισκέψεις σε γιατρούς, αγωνία κλπ. Έρχεται μια στιγμή λοιπόν που η ίδια η ζωή στα φέρνει έτσι που ανταποδίδεις κι εσύ με τη σειρά σου αυτή την αγάπη, την περιποίηση, την φροντίδα, το νοιάξιμο, το ξενύχτι, το να είσαι δίπλα του και τη δίνεις στους γονείς σου, πίσω.
Και μια δεύτερη σκέψη, ο καθένας που συναντάς εκεί σε αυτό το ψυχρό και κρύο δωμάτιο ενός νοσοκομείου έχει κάτι να σου δείξει, να σου μάθει, να σου διδάξει. Από το διπλανό σου στο κρεβάτι μέχρι τη νοσοκόμα, το συγγενή, το γιατρό. Το μάθημα, αν θέλεις να το δεις έτσι, της ταπεινότητας στη ζωή, το να υπηρετείς τη ζωή χωρίς εγωισμούς ή ανάγκη για επιβράβευση και καλά λόγια, το να μάθεις ότι δεν είναι 'κακό ή ντροπή' να ζητάς βοήθεια και να εκτιμάς τη ζωή και αυτό που έχεις, να το εκτιμάς πραγματικά.

2 θεατρικές παραστάσεις σχολείων

Γεια, σας παρουσιάζω δύο δημιουργικές προσπάθειες σχολείων. Δύο σχολεία, ένα στη Σύρο και ένα στο Αιγάλεω ανέβασαν θεατρικά έργα. Αξιόλογες προσπάθειες μέσα σε χαλεπούς καιρούς. Για να μη νομίζετε ότι τίποτα δεν κινείται. Όπου υπάρχει όραμα, αγάπη, διάθεση, κοινότητα, αξίες, ομάδα υπάρχει και προσπάθεια και παιδεία και θέατρο και Ζωή.

1ο ΕΠΑΛ Σύρου με τη θεατρική ομάδα "Τρέχα Γύρευε"

και 6ο ΓΕΛ και 2ο ΕΠΑΛ Αιγάλεω

ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!

Διδασκαλία στη βιολογία

Και για τους φίλους μου τους βιολόγους τους έχω μια δειγματική διδασκαλία που έγινε στη Σύρο από το συνάδελφο Μίλτο Σακελλαρίου με θέμα: "επιχρίσματα-χρώσεις-καλλιέργειες βακτηρίων". Μπράβο και σε υπόλοιπες καλές διδασκαλίες.

Ένα νέο blog από την Πέλλα για την αγωγή υγείας

Ένα νέο blog βρήκα στο διαδίκτυο και αφορά εκπαίδευση εφήβων, ψυχική υγεία, αγωγή υγείας, εκπαίδευση ενηλίκων. Είναι ενός συναδέλφου υπεύθυνου αγωγής υγείας της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Πέλλας του Κωνσταντίνου Κιουρτσή. Με αξιόλογο υλικό , πληροφορίες, άρθρα, ειδήσεις και κείμενα για σκέψη. Για δείτε το.

prismGR2010

Το πρίσμα GR2010 είναι μια συλλογική προσπάθεια καλλιτεχνών να αποθανατίσουν την Ελλάδα το χειμώνα του 2010. Ξεκίνησε από δύο παιδιά που είναι φίλοι, παραγωγοί και σκηνοθέτες ντοκιμαντέρ οι οποίοι κατάφεραν μαζί με άλλους καλλιτέχνες, φωτογράφους, δημοσιογράφους να φτιάξουν ένα σύνθετο φιλμ με πολλές παράλληλες ιστορίες, φωτογραφίες, κολλάζ και άλλα. Απολαύστε το και δείτε τι μπορεί να καταφέρει μια ομάδα.
Ευχαριστώ τη φίλη για την πληροφορία.

The PrismGR2010 - Trailer from niko on Vimeo.

Έκθεση για το ΚΕΘΕΑ ΔΙΑΒΑΣΗ

Μια εικαστική έκθεση με πολλές προεκτάσεις γίνεται αυτές τις μέρες στην Αθήνα. Μια έκθεση για τη Ζωή. Πιο συγκεκριμένα στην Τεχνόπολι στο Γκάζι (Πειραιώς 100) από τις 8 έως τις 19 Ιουνίου οργανώνεται από το πρόγραμμα ΚΕΘΕΑ-ΔΙΑΒΑΣΗ μια έκθεση με θέμα "το σπίτι". Πολλοί καλλιτέχνες δημιούργησαν έργα τα οποία μπορείτε να τα δείτε αλλά και να ενημερωθείτε για τα 20 χρόνια του προγράμματος.
Πληροφορίες στο Αθήνα 984 ή στο ΚΕΘΕΑ.

Διεθνής διάκριση σε καθηγητή φυσικής

Ένας καθηγητής φυσικής διακρίνεται για δεύτερη φορά σε ένα διεθνή διαγωνισμό. Πρόκειται για τον καθηγητή Γιώργο Κοντέλλη από το 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης που διακρίθηκε με το 3ο βραβείο του Διεθνούς Διαγωνισμού για πρωτοπόρους εκπαιδευτικούς που οργάνωση η Microsoft και έγινε στη Μόσχα στα μέσα Μαρτίου. Μπράβο του!
Πηγή athens984 και lesvosnews.
Και αν θέλετε περισσότερα για αυτόν το εξαιρετικό φυσικό μπορείτε να δείτε το blog του, τη σελίδα του για τη δίκη του Γαλιλαίου που είχε διακριθεί σε προήγουμενο διαγωνισμό της Microsoft το 2008, πληροφορίες για αυτό το σενάριο της δίκης και βίντεο από τον προηγούμενο διαγωνισμό.
Συγχαρητήρια και πάλι και εύχομαι να συνεχίσει έτσι αλλά και να βρει και μιμητές. Μπράβο και στο 3ο ΓΕΛ Μυτιλήνης. Κάνουν καλή δουλειά εκεί.

Εκδήλωση για τους πρόσφυγες

Από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες με πολλά σχολεία, ζωγραφιές παιδιών, έργα τέχνης και αλληλεγγύη.

Βραβείο σε σχολείο για διαδικτυακό τόπο

Και μιας και μιλήσαμε για σχολεία, το 3ο Γενικό Λύκειο Μυτιλήνης πήρε το πρώτο βραβείο στον Πανελλήνιο Διαγωνισμό Εκπαιδευτικών Διαδικτυακών τόπων! Μπράβο στους μαθητές και στους καθηγητές τους. Αν δείτε την ιστοσελίδα τους, θα δείτε έναν ωραίο τόπο με φρεσκάδα. Συγχαρητήρια. Και όπως σας είπα η καλή δουλειά, η αγάπη για το αντικείμενο, η ποιότητα, η προσπάθεια, το όραμα δεν κρύβονται. Υπάρχουν δίπλα μας. Πάρτε ιδέες, τολμήστε να τις κάνετε πράξεις, δοκιμάστε, μην φοβάστε να κάνετε λάθη.

Βραβεία σε ηλεκτρονικές εφημερίδες σχολείων

Ίσως γνωρίζετε ότι εδώ και χρόνια γίνεται από την εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ ένας διαγωνισμός μαθητικών εντύπων. Αυτός ο διαγωνισμός έγινε και φέτος και μάλιστα προστέθηκε μια νέα κατηγορία, αυτή της ηλεκτρονικής εφημερίδας. Ζούμε πλέον στην εποχή των ηλεκτρονικών ΜΜΕ, διαδικτύου βλέπετε! Πριν μερικές μέρες έγινε η απονομή των βραβείων σύμφωνα με άρθρο των ΝΕΩΝ στις 5-5-2011 και είναι πράγματι πολύ ελπιδοφόρο σε τέτοιες εποχές που ζούμε να βλέπεις ωραίες προσπάθειες παιδιών, μαθητών, εφήβων από όλη την Ελλάδα. Προσπάθειες να εκφραστούν, να πουν κάτι, να το ψάξουν, να ξεφύγουν ίσως από την τηλεόραση ή από το στενό περιβάλλον του σχολείου ή της κοινωνίας που ζουν.
Ειδικό βραβείο πήρε η εφημερίδα των νέων από το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Αυλώνας, σας έχω γράψει παλαιότερα για αυτό. Να τη ξαναδείτε την εφημερίδα τους και να τη διαβάσετε με άλλα μάτια τώρα.
Βραβείο πήρε και το "Μακρύ Σοκάκι" του Γενικού Λυκείου Πολιχνίτου στη Λέσβο.
Συγχαρητήρια στα παιδιά και στους καθηγητές τους. Πάντα θα υπάρχει δίπλα μας και το καλό αρκεί να έχεις μάτια να το δεις και ανοιχτή καρδιά να το αγκαλιάσεις.
Ολόκληρο το άρθρο από ΤΑ ΝΕΑ εδώ.

Έκλειψη Σελήνης ορατή στην Ελλάδα!

Μια έκλειψη Σελήνης θα είναι ορατή στον ουρανό της Ελλάδος το βράδυ της Τετάρτης 15 Ιουνίου 2011 σύμφωνα με άρθρο του AstroVox. Μιλάμε για μια ωραία εμπειρία να βλέπεις τη Σελήνη να εξαφανίζεται και να εμφανίζεται το βράδυ, και μάλιστα σχετικά νωρίς. Ολόκληρο το άρθρο και σχετικές πληροφορίες για τις εκλείψεις εδώ.

για τη βαρεμάρα στην τάξη...

Πόσοι από σας τους εκπαιδευτικούς δεν έχετε γράψει αυτή τη λέξη ή μια παρόμοια στα 12 χρόνια που ήσασταν μαθητές και στα 4 χρόνια που ήσασταν φοιτητές;
Πόσοι από σας τους εκπαιδευτικούς δεν έχετε δει την παρακάτω λέξη γραμμένη στα θρανία των μαθητών σας;
Βαριέμαι, βαριέμαι, βαριέμαι, βαριέμαι, βαριέμαι, ΒΑΡΙΕΜΑΙ, βα -ριέ-μαι. βαριέμαι.

Από την ιστοσελίδα του OTENET της Τετάρτης 8 Ιουνίου 2011 ένα μικρό αρθράκι για τη βαρεμάρα.
http://www.otenet.gr/portal/portal/media-type/html/user/anon/js_panename/technews?action=portlets.PsmlPortletAction&eventsubmit_doview=2959585&category=technews


Ξεχωρίζω:
"...η βαρεμάρα είναι η έλλειψη ερεθισμάτων, η συνεχής επανάληψη προβλέψιμων συμπεριφορών...
...είναι ένα απολύτως φυσιολογικό συναίσθημα που αποτελεί σήμα κινδύνου για να αρχίσουμε μια αλλαγή..."


Μήπως αφορά και εμάς τους εκπαιδευτικούς;
και εμάς τους ίδιους για το αν μας αρέσει και μας κινητοποιεί το ίδιο το μάθημά μας (ωχ πάλι άνωση θά κάνω σήμερα...και δεν περνάει και η ώρα με αυτούς...##@@@??#****) αλλά
αφορά και τους μαθητές μας, και αντί να αρχίσουμε να τους κατηγορούμε για άλλη μια φορά για ανίκανους, άχρηστους ή αδιάφορους, τους αξιοποιήσουμε γιατί μας καθρεφτίζουν τη διδασκαλία μας; Μας δείχνουν ότι κάτι χρειάζεται αλλαγή. Μας εντοπίζουν ότι "κάπου μπάζει το όλο πράγμα".

Θέλουμε όμως να δούμε τους μαθητές μας ως εκπαιδευτές μας;
Αντέχουμε να τους έχουμε δασκάλους μας;
Θεωρούμε ότι σε μια τέτοια σχέση καθηγητή-μαθητή και οι δύο πλευρές χρειάζεται να μαθαίνουν κάτι καινούργιο για τον εαυτό τους ώστε η σχέση να εξελίσσεται και να μη βαλτώνει;
Οι απαντήσεις δικές σας και μέσα σας τώρα που τελείωσαν τα μαθήματα και οι εξετάσεις.

για τις πλατείες

Για τις πλατείες.
Παρακολουθώ, αισθάνομαι, διαβάζω, σκέφτομαι, προβληματίζομαι, νιώθω, βλέπω, συμφωνώ, διαφωνώ, ακούω, συμμερίζομαι, βάζω τον εαυτό μου στη θέση του οποιαδήποτε άλλου, προσπαθώ να νιώσω όπως εκείνος, βουτάω ξανά μέσα μου, συνθέτω, ξανά-παρακολουθώ, ξανά-αισθάνομαι, ξανά-......, ξανά....., φτιάχνω νέα επιχειρήματα, χαλάω τα παλιά τα δικά μου, ξαναφτιάχνω...

Έχω ήδη δημοσιεύσει ένα κειμενάκι μιας νέας κοπέλας, της Ν.Λ. Σήμερα σας έχω κείμενα που βρήκα από τη Λίλη Βασιλείου "περί πανηγυριού", από την Αλεξάνδρα Βασιλείου "περί Δημοκρατίας" και για ένα σχολικό τετράδιο που συμπλήρωνε όποιος ή όποια ήθελε στα Χανιά. Κείμενα που μου άρεσαν για το τι λένε αλλά και για το πως το λένε. Τόσος πλούτος σε όλες τις απόψεις και τόσο δύσκολο το έργο της σύνθεσης.
Νάστε καλά όλοι σας.

Εκδήλωση του Χαμόγελου του Παιδιού στο Βύρωνα

"Όνειρα και χαμόγελα γιορτάζουν στην γειτονιά του Βύρωνα"

Αυτός είναι ο τίτλος μιας ανοικτής εκδήλωσης στο Βύρωνα από το Χαμόγελο του Παιδιού που έχει σπίτι στον Καρέα. Στόχος είναι να ενισχυθεί το Σπίτι στον Καρέα. Ίσως γνωρίζετε ότι το Χαμόγελο του Παιδιού βρίσκεται σε μια δύσκολη φάση αυτή την εποχή. Το σπίτι φιλοξενεί 30 παιδιά από πολύ μωρά έως εφήβους. Θα γίνει την Κυριακή 12 Ιουνίου στο θέατρο Άννα Συνοδινού (δίπλα στο γνωστό θέατρο βράχων στο Βύρωνα ) και θα είναι ανοικτά όλη την ημέρα από τις 10 το πρωί έως στις 11 το βράδυ.

Στις δραστηριότητες της εκδήλωσης περιλαμβάνονται από ζωγραφική και μαγειρική έως χορός hiphop, μουσική με τους Deskshades, Πασχαλίδη, Αλκίνοο και δημοπρασίες.
Πληροφορίες στο σχετικό άρθρο.
Αξίζει της προσοχής μας!

2 νέα στοιχεία στον Περιοδικό Πίνακα

2 νέα στοιχεία απέκτησε ο γνωστός σε όλους μας Περιοδικός Πίνακας. Στοιχεία με ατομικό αριθμό 114 και 116 (θυμηθείτε ότι ο ατομικός αριθμός δείχνει τον αριθμό των πρωτονίων στον πυρήνα ενός ατόμου). Ύστερα από έρευνα χρόνων είμαστε κοντά στην επίσημη ανακοίνωση από την IUPAC (Διεθνής Ένωση για τη Εφαρμοσμένη Χημεία) και την IUPAP (Διεθνής Ένωση για την Εφαρμοσμένη Φυσική).
Πηγή: Newsscientist (3-6-2011) και άρθρο στην IUPAC αλλά και άρθρο στο physics4u. Η επιστημονική έρευνα καλά κρατεί.

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος

Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος
Από τον Οργανισμό των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον μπορείτε να δείτε και να βρείτε:
δραστηριότητες

υλικό

φωτογραφίες

για την Ελλάδα

Ένα άρθρο, 3 λέξεις

Μια φίλη μου έστειλε ένα άρθρο παλιό αλλά επίκαιρο για τις μέρες που περνάμε. Την ευχαριστώ πολύ.

Πηγή: εφημερίδα Τα Νέα, Παρασκευή 13-11-2009
http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4545896&ct=2

Μιχάλης Μητσός . Ξεχάσαμε να λέμε «όχι»

Τρεις λέξεις. Αγαπητέ Τζορτζ Στάινερ, που στα ογδόντα σας είστε πιο διαυγής από ποτέ, μπορείτε εν μέσω όλης αυτής της πνευματικής σύγχυσης να ξεχωρίσετε για μας τρεις λέξεις;

OΧΙ. Ξεχάσαμε την τέχνη τού να λέμε «όχι», απαντά ο μεγάλος κοσμοπολίτης διανοούμενος στη σχετική έρευνα της Ρεπούμπλικα. «Όχι» στη βιαιότητα της πολιτικής, «όχι» στην παράνοια των οικονομικών ανισοτήτων, «όχι» στην εισβολή της γραφειοκρατίας στην καθημερινή μας ζωή. «Όχι» στην ιδέα ότι μπορεί να θεωρούνται φυσιολογικοί και να γίνονται αποδεκτοί οι πόλεμοι, η πείνα, η παιδική δουλεία. Έχουμε ξεχάσει να λέμε «όχι», έχουμε γίνει πρωταθλητές στην παθητικότητα, αισθανόμαστε αμηχανία απέναντι στη διαμαρτυρία. Οι μεγάλες προσωπικότητες της εποχής μας, αντίθετα, οι Μαντέλα και οι Χάβελ, δεν αισθάνθηκαν ποτέ αυτή την αμηχανία. Πρέπει να φταίει η οικογένεια και το σχολείο, για να μη μιλήσουμε για ολόκληρο το σύστημα ενημέρωσης. Αυτοί μας μπολιάζουν συστηματικά με τον ιό του κομφορμισμού. Αυτοί μας διδάσκουν τον φασισμό του χρήματος.

ΙΔΙΩΤΙΚΟΤΗΤΑ. Δεν υπάρχει πλέον πλευρά της ιδιωτικής ζωής, ακόμη και η πιο ιερή, που να μην εκτίθεται και να μη δημοσιοποιείται. Σε όλους τους τομείς, από την ψυχανάλυση ως τη δημόσια διοίκηση και από τα μέσα ενημέρωσης ως την ιατρική, λειτουργεί μια διεστραμμένη «βιομηχανία της διείσδυσης» που απογυμνώνει το ανθρώπινο ον από τα προσωπικά του μυστικά. Κι όμως, η πραγματική δύναμη του καθενός μας βρίσκεται σ’ αυτό που μπορούμε και πρέπει να κρατάμε μέσα μας. «Η διακριτικότητα εξαφανίζεται», έλεγε ο Έζρα Πάουντ σ΄ ένα ποίημα που έγραψε το 1912. Η διαίσθησή του εκείνη επιβεβαιώνεται, οι συνέπειες είναι ολέθριες και το χειρότερο είναι ότι δεν μπορούμε να γυρίσουμε πίσω.

ΠΑΘΗ. Υπάρχει στον άνθρωπο ένα συναίσθημα πιο δυνατό από τον έρωτα και το μίσος. Πρόκειται για εκείνα τα «βαθιά πάθη», ανεξήγητα συχνά για τους άλλους, που στα δικά μας μάτια όμως αποτελούν ανώτατες αξίες. Πολλοί τα λένε χόμπι, αλλά είναι κάτι πολύ σημαντικότερο, που μερικές φορές συνδέεται με την ίδια μας τη μοίρα. «Εμένα, ας πούμε, μ’ αρέσει να ακούω τζαζ, να παίζω με το σκυλί μου και να ψάχνω στα βιβλιοπωλεία παλιές μεταφράσεις της Ιλιάδας», λέει ο Στάινερ. «Όταν κάποιος μου λέει ότι αυτός είναι ένας χαζός τρόπος να περνά κανείς την ώρα του, δεν κάνω καν τον κόπο να του απαντήσω. Γιατί είμαι πεισμένος ότι το να τρελαίνεσαι για κάτι, το να κυριαρχείσαι από ένα πάθος είναι το μεγαλύτερο χάρισμα που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος. Το λέω πάντα στους φοιτητές μου: καλλιεργήστε τις εκκεντρικότητές σας, διευρύνετε τους ελεύθερους χώρους του πνεύματός σας. Είναι κι αυτός ένας τρόπος να λέτε “όχι” και να προστατεύετε την “ιδιωτικότητά σας”».

ένα γράμμα από τη Ν.Λ.

Από μια κοπέλα, τη Ν.Λ., ένα κείμενο.

"Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Θα είμαστε μέχρι το τέλος μας τόσο θλιμμένη γενιά; Ο Σόλων είπε, κανέναν μην ανακηρύξεις ευτυχισμένο πριν να έρθει η ώρα του να φύγει. Είμαι ευτυχισμένη - με την ημιμάθεια των 21. Μεγάλωσα και μεγαλώνω σε ένα σπίτι με ξύλινο πάτωμα και φωτεινά παράθυρα, δεν είναι μεγάλο ούτε μικρό, είναι όσο χρειάζεται για να χωράει τις μουσικές, τις μυρωδιές, τα πρωινά της Κυριακής. Μεγάλωσα με αγάπη. Ακόμα με αυτή μεγαλώνω. Την τεμαχίζω σε μικρές μπουκιές, την περιστρέφω στο στόμα μου, ύστερα καταπίνω με απληστία. Καμία φορά πριν κοιμηθώ, όταν όλα έξω είναι ήσυχα και οι θόρυβοι σπάνιοι και σαν μαγικοί, τότε φοβάμαι ξαφνικά και πανικοβάλλομαι, τι θα γίνει αν συμβεί το αναπάντεχο και όλα αυτά μου φύγουν χωρίς να ρωτηθώ. Καταστρώνω σενάρια, πώς θα σώσω τους δικούς μου αν έρθει ο κακός, πώς θα τους φυγαδεύσω από ταράτσα σε ταράτσα. Ύστερα χτυπάω ξύλο παιδιάστικα και σκέφτομαι όμορφα πράγματα. Τη θάλασσα Σεπτέμβρη, την αμυγδαλιά, αυτόν που αγαπώ. Και κοιμάμαι.
Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Χιλιάδες κόσμου μαζεύονται στην Ισπανία, στο Σύνταγμα, στο Λευκό Πύργο, στη Λαμία, στο Παρίσι. Χτυπάνε κατσαρόλες. Χθες μια ομάδα ήρθε κρατώντας δύο αυτοσχέδιες κρεμάλες αντί για πανό. Πολλά πανό, ευφάνταστα, ουσιαστικά, περιπαικτικά, οργισμένα, με χιούμορ, υβριστικά, αβάσταχτα. Γύρω γύρω κάθονται ήσυχα τα παππουδάκια, ένα παιδάκι πέταξε ένα αεροπλάνο πάνω από τις σκηνές, ο αέρας μυρίζει σουβλάκια κι όχι δακρυγόνα. Στις συνελεύσεις ο καθένας περιμένει στη σειρά, τις πρώτες μέρες αυθόρμητα, τώρα πια με χαρτί και στόχους. Είναι λίγο σαν πανηγύρι, λίγο σαν την Αγορά της Αρχαίας Ελλάδας, λίγο σαν ασχημάτιστος Μάης. Κοιτάω τα υψωμένα χέρια και σκέφτομαι ότι από το 2008 μέχρι σήμερα σηκώθηκαν ουκ ολίγες φορές. Και στεναχωριέμαι ξαφνικά γιατί σκέφτομαι ότι μπορεί εκεί που κοιτάνε τα χέρια να έχει πέσει πια ανοσία. Ξέρουν ότι δεν χαίρουν συμπάθειας κι εκτίμησης και έχουν μάθει να λειτουργούν με αυτό σαν δεδομένο. Έχω μια αναλαμπή και αξιολογώ το ενδεχόμενο να έχουν να σώσουν μια εικόνα σε ένα διακρατικό και διεθνές επίπεδο. Τη σβήνω φέρνοντας μπροστά μου εκπροσώπους του διεθνούς κόσμου που δε μου δείχνουν ότι αξιολογούν προσωπικότητες ως άξιες προς συνεργασία ανάλογα με το ήθος και την ικανότητά τους που εξαίρει ή καθαίρει ο λαός. Πανικοβάλλομαι πάλι λίγο όπως εκείνες τις φορές πριν κοιμηθώ όταν σκέφτομαι ότι ούτε αυτοί λογοδοτούν σε κάποιον άλλο, ο οποίος θα βάλει τα πράγματα στη θέση τους και θα μαλώσει τα κακά παιδιά που τσιμπούσαν το νεογέννητο αδερφό τους όταν δεν τα έβλεπαν. Θα ήθελα να μπορώ να καταστρώσω ένα σενάριο στο οποίο να ήξερα τη λύση και ξαφνικά μια μέρα να σηκωνόμουν, να έστελνα ενημέρωση ότι αναλαμβάνω να το εκτελέσω και να τους έσωζα όλους, από ταράτσα σε ταράτσα.
Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Με την ίδια ημιμάθεια των 21, δεν με πειράζει το απολιτίκ της συγκέντρωσης. Ίσως γιατί δεν το θεωρώ απολιτίκ. Στα δικά μου μάτια ο ξεκάθαρος χαρακτήρας των πολιτικών γραμμών που εκφράζουν τα κόμματα έχει πάψει να μου φαίνεται ξεκάθαρος πριν ακόμα ψηφίσω πρώτη φορά. Σκέφτομαι με αμηχανία ότι αν βάλω ένα «Σκέφτομαι και γράφω» σε έναν εκπρόσωπο από κάθε κόμμα και τους ζητήσω να καλύψουν τα ονόματά τους όπως στις Πανελλήνιες, απομονώνοντας παραγράφους ίσως δεν ξέρω να ξεχωρίσω ποιός είναι ποιος. Ο κόσμος κατεβαίνει χωρίς κόμματα, συσπειρώνεται, εκφράζει αιτήματα, προσπαθεί να καταλήξει σε ένα σχέδιο από κοινού με τον διπλανό του που ίσως έχει εκ διαμέτρου διαφορετική άποψη. Ψάχνει κοινή γραμμή σε φιλικό κλίμα με ειλικρινή διάθεση συνεννόησης. Είναι νωρίς να πεις πού θα οδηγήσει αυτό, το να προσαρμόσεις το μοντέλο της Εκκλησίας του Δήμου σε έναν άλλο χώρο και χρόνο, δε θα ευδοκιμήσει εισαγόμενο αυτούσιο όπως κάθε φορά κάνουμε με πρότυπα που υιοθετούμε και ενσωματώνουμε άκριτα χωρίς να τα φέρουμε στα μέτρα μας. Όχι ότι εδώ συνέβη έτσι. Θέλει πάντως το χρόνο του, την τριβή του, τον καθορισμό του τρόπου λειτουργίας του. Όμως κάθε μέρα ξημερώνει τόσο διαφορετική από την προηγούμενη που μπορείς όλα να τα περιμένεις. Καμία φορά θες κιόλας.
Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Το να μαζεύεσαι να διεκδικήσεις όχι αυτό που σου είπε αυτός που ψήφισες αλλά αυτό που νιώθεις στο πετσί σου και ξέρεις να το εκτιμήσεις ξέρεις να το εκφράσεις, είναι θετικό. Το να μαζεύεσαι από μόνο του – είναι θετικό. Ο αποκομμένος βίος των θλιμμένων χρόνων της οθόνης υπήρξε σε στιγμές του τρομακτικά μόνος.
Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Μπορείς να διαβάσεις εφημερίδα ή να μην τη διαβάσεις. Με αφορμή τις τελευταίες μέρες, ξεχάσαμε την Αραβική Άνοιξη, ξεχάσαμε τον Μπιν Λάντεν, ξεχάσαμε όλο τον πόνο και τα σκάνδαλα, τις φωτιές στα μάτια την ανατριχιαστική σιωπή στο θόρυβο. Καμία φορά όταν ψηλαφώ αυτό που θεωρώ ότι ίσως είναι ευτυχία, νιώθω άσχημα και το επαναπροσδιορίζω, σκέφτομαι ότι δεν είναι ευτυχία όταν το νιώθεις μόνο εσύ γιατί πηγάζει από τον προσωπικό σου κόσμο. Ως όντα που αποτελούμε ένα σύνολο κοινωνικό, αναπόσπαστα μέρη του, ευτυχία θα είναι όταν είναι μέσα σε ευτυχισμένο σύνολο. Φταίει λίγο κι ο Αριστοτέλης όταν το σκέφτομαι αυτό. Μετά το πιάνω ανάποδα. Ευτυχισμένο σύνολο θα γίνει όταν ο καθένας προσπαθήσει να επιδιώξει την ευτυχία του χωρίς να περιμένει βοήθεια. Ναι, όμως τι γίνεται όταν είσαι 40 χρονών παντρεμένος, άνεργος όπως και η σύντροφός σου, με δύο παιδιά κι εσύ έχεις 20 λεπτά στα οποία αν προσθέσεις άλλα 1,20 θα μπορείς να πάρεις εισιτήριο λεωφορείου. Θα επιδιώξεις την ευτυχία σου για να προκύψει το ευτυχισμένο σύνολο; Πώς; Νιώθοντας ευτυχισμένος με το εισιτήριο του λεωφορείου;
Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Τώρα περισσότερο από ποτέ χρειάζεται να επιστρατεύσουμε τα αποθέματα αισιοδοξίας μας, τώρα που τα υπόλοιπα τα αναλώσιμα εξαντλούνται. Με τσαμπουκά και υπομονή. Να μη φοβηθούμε τις μέρες που έρχονται. Ας επιστρέψουμε στο ανταλλακτικό εμπόριο, εγώ θα κάνω στο παιδί σου αρχαία εσύ θα βάψεις το σπίτι μου. Να σκεφτόμαστε πιο πολύ, να βοηθήσουμε τη σκέψη μας να σχηματίζει μικρά θεωρήματα σαν των μαθηματικών που θα μας βοηθήσουν να αξιολογούμε τους συλλογισμούς μας στέρεα και σίγουρα. Αν χ = 10 ευρώ στην τσέπη και ψ=0, 70 λεπτά η τιμή του ψωμιού, τότε τι συνάρτηση θα φτιάξουμε που να μας πει πόσο ψωμί τη μέρα αντέχει η τσέπη μας να τρώμε. Ίσως βγουν κι άλλα καλά από αυτό, όπως το να σταματήσουμε την τάση των προηγούμενων ετών να κινδυνεύουμε να μοιάσουμε στους πίνακες του Μποτέρο με τα φουσκωμένα πρόσωπα. Να κρατηθούμε από ό,τι έχουμε με νύχια και με δόντια, να έχουμε ένα μέρος που θα καταφεύγουμε όσο τα πράγματα θα ζορίζουν. Τη θάλασσα το Σεπτέμβρη, την αμυγδαλιά, αυτόν που αγαπώ. Να συνεχίσουμε να διεκδικούμε τους καλύτερους όρους μας και να μη μπούμε το βράδυ στο σπίτι ηττημένοι. Να αφήνουμε από καιρό σε καιρό τα παιδικά συναισθήματα να μας συνεπαίρνουν, να επανεξετάσουμε την αθωότητά μας, να θυμηθούμε τι είναι αυτό που μας έκανε κάποτε λίγο σαν πιο ανέμελους λίγο σαν πιο χαμογελαστούς. Να κρατηθούμε ο ένας από τον άλλο και να προτάξουμε στους καιρούς αυτό το μέσα μας που κανείς δε θα διαπεράσει αν εμείς δεν τον αφήσουμε. Και αυτό τελικά θα τον συντρίψει.
Οι πλατείες ήταν γεμάτες. Ο Σόλων είπε, κανέναν μην ανακηρύξεις ευτυχισμένο πριν να έρθει η ώρα του να φύγει. Είμαι ευτυχισμένη – με την ημιμάθεια των 21. Ίσως τώρα πιο πολύ από πριν. Από πείσμα."

Ημέρα Περιβάλλοντος στο Πάρκο Τρίτση

Η Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος πλησιάζει και προγραμματίζονται πολλές και ποικίλες εκδηλώσεις. Το Πάρκο Ευαισθητοποίησης Αντώνης Τρίτσης έχει οργανώσει πολλές δράσεις. Μπορείτε να τις δείτε όλες στο πρόγραμμα.

Παράλληλα τρέχουν εκεί και εκδηλώσεις της ΔΗΩ, της εταιρείας πιστοποίησης βιολογικών προιόντων. Από εκεί είναι και η αφίσα.

Έκλειψη Ηλίου μέσα στη νύχτα

Μια παράξενη έκλειψη Ηλίου έγινε σήμερα 1 Ιουνίου. Έκλειψη Ηλίου μέσα στη νύχτα, είναι όντως παράξενο ή ανήκουστο. Αλλά όταν γίνεται στο Βόρειο Ημισφαίριο είναι δυνατό. Η NASA εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση.
Μπορείτε να δείτε την έκλειψη σε προσαρμογή για ηλεκτρονικούς υπολογιστές εδώ.

Η ισχύς πρόβλημα για τα διαστημόπλοια

Ποιο είναι ένα από τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιστήμονες των διαστημικών αποστολών; Η ισχύς!
Για αυτό σχεδιάζεται μια συνάντηση ειδικών στη Γαλλία για ανταλλαγή απόψεων, προτάσεων και λύσεων.
Περισσότερα για αυτή τη συνάντηση στη σελίδα της ESA.

ένα τρυφερό βίντεο από το National Geographic

Ένα βίντεο από το National Geographic. Η φύση είναι άγρια, το ξέρουμε αυτό. Η επιβίωση είναι ο παράγοντας που κινητοποιεί τα ζώα. Εδώ όμως μπορείτε να δείτε ότι κρύβεται μια έκπληξη. Άραγε υπάρχουν και άλλα συναισθήματα;