Δευτέρα 30 Ιανουαρίου 2012

Θέατρο: "Μακμπέθ"

Μακμπέθ στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών.


Μια θεατρική παράσταση που απόλαυσα τις προάλλες και μου άρεσε. Προβληματίστηκα, αναγνώρισα πολλά κοινά με την δική μας εποχή, διάβασα σχετικά και είμαι εδώ να σας τα πω. Μια συνεχής πάλη για την εξουσία που καταλήγει σε δολοφονίες, κατάχρηση της εξουσίας, νέες δολοφονίες και ταυτόχρονα μια κάθοδο σε τύψεις, οράματα, κατάθλιψη, σύγκρουση με τον εαυτό του, φόβο, καχυποψία, τρέλλα. Και ένα ζευγάρι βουτηγμένο στις πιο σκοτεινές πλευρές του ανθρώπου. Πολύ καλοί ηθοποιοί, υπέροχα σκηνικά, μεταφερμένο στον 20ο αιώνα με τους σκωτσέζους στρατιώτες. Και κοινά με την εποχή μας την σκληρή και την απάνθρωπη, συνωμοσίες και κατάχρηση της εξουσίας και της ισχύος. Ο Μακμπέθ ανεβαίνει σε σκηνοθεσία του Θωμά Μοσχόπουλου στη Στέγη. Και αντιγράφω λίγο από το εισαγωγικό του σημείωμα:


"...καταστροφές, ωμή βία, σκληρότητα, κατάχρηση εξουσίας, τρομοκρατία ...γεμίζουν τις σελίδες της ανθρωπότητας. Δεν υπάρχει διαφυγή λοιπόν; ...Ποια επιλογή μπορεί να εκτρέψει την ροπή μας να μετέχουμε στην καταστροφή; ...Μήπως η ικανότητα του ανθρώπου να έχει συνείδηση της ιστορίας του και να την καταγράφει παραμένει ένα από τα πιο ισχυρά αντίδοτα στην απώλεια της ανθρωπιάς;... Ως αντίβαρο στα αγωνιώδη διλήμματα και τα αναπάντητα ερωτήματα που εγείρονται στα έργα του Σαίξπηρ, προτείνεται η ελευθερία του να μπορεί το ανθρώπινο πνεύμα να διατηρεί το δικαίωμα στην αμφιβολία και στο στοχασμό..." και συνεχίζει "...στα αγγλικά θέατρα χρησιμοποιούσαν μια ευχή-ξόρκι ενάντια στην κατάρα της Σκωτσέζικης τραγωδίας: είθε όσοι παρακολουθήσουν απόψε αυτό το έργο να επιλέγουν την αγάπη από το μίσος, την ειρήνη από τον πόλεμο, το καλό από το κακό..." [τα τονισμένα είναι δική μου επιλογή]



Και αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε μια συνέντευξη του Αργύρη Ξάφη ο οποίος εμφανίζεται ως Μακμπέθ και μια συνέντευξη της Άννας Μάσχα η οποία εμφανίζεται ως λαίδη Μακμπέθ.

Δεν υπάρχουν σχόλια: