Σήμερα Δευτέρα γίνεται ο ραδιομαραθώνιος για την Αιτή, για μια χώρα που έχει πληγεί πάρα πολύ. Μια χώρα που ό,τι και να πούμε για αυτό που της συνέβη είναι λίγο. Ο παππούς μου έλεγε "όπου φτωχός και η μοίρα του". Μια φίλη μού έστειλε το ακόλουθο άρθρο του Στέλιου Κούλογλου από το Lifo "Αιτή: το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου" και σας το παραθέτω. Μιλάει για την χώρα προ του καταστροφικού σεισμού και πως οι μεγάλες, πολιτισμένες και αναπτυγμένες χώρες 'βοήθησαν' να χτίσει η Αιτή υποδομές, οργανώσεις, υπουργεία, ανάπτυξη, ό,τι χρειάζεται δηλαδή μια σύγχρονη χώρα για να μπορεί να ανταπεξέλθει σε κάποια δύσκολη και κρίσιμη στιγμή. Διαβάστε το, φωτίζει μια άλλη πλευρά της καταστροφής: Το πριν της χώρας. http://www.lifo.gr/mag/columns/2595
Ψάχνοντας κάτι παραπάνω διαβάζω στο in.gr και στο THE LANCET, μια ιατρική επιθεώρηση, ότι οι μεγάλες οργανώσεις ανταγωνίζονται η μια την άλλη πάνω στον τόπο της καταστροφής και ότι καμιά φορά βάζουν τα συμφέροντά τους πάνω από όλα. http://www.thelancet.com/journals/lancet/article/PIIS0140-6736(10)60110-9/fulltext και
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1097753&lngDtrID=252.
Αυτά, από κει πέρα ο καθένας μυαλό έχει, καρδιά έχει συνεισφέρει όσο μπορεί, ό,τι μπορεί, όσο θέλει, όσο αντέχει.
Εγώ πάντως σήμερα κάτι έδωσα μαζί με τους υπόλοιπους συναδέλφους μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου