Η κοινωνική ευθύνη των επιστημόνων

Θα ήθελα να κοινοποιήσω μερικές σκέψεις από κουβέντες με φίλους και φίλες σχετικά με τη γρίπη και το εμβόλιο. Σίγουρα θα έχετε διαβάσει, ακούσει, συζητήσει, σκεφτεί, αισθανθεί πολλά. Σε κάποια κουβέντα που είχα με ένα φίλο μού είπε τα εξής:
α) ακούμε ή δεν ακούμε το γιατρό μας όταν έχουμε μικρά παιδιά για να κάνουν όλα τα απαραίτητα εμβόλια και τα κάνουμε στα παιδιά μας; Ναι είναι η απάντηση, τότε γιατί δεν τον ακούμε και τώρα που λέει να το κάνουμε;
β) γνωρίζουμε ή δεν γνωρίζουμε ότι όλα τα εμβόλια, χάπια, φάρμακα είναι από εταιρείες, οι οποίες πωλούν και εμείς αγοράζουμε; Ναι είναι η απάντηση, τότε γιατί μας πειράζει ότι τώρα με το νέο εμβόλιο θα πλουτίσουν κάποιες εταιρείες;
γ) έχουμε ή δεν έχουμε κάνει εμείς οι μεγαλύτεροι πολλά εμβόλια; Ναι είναι η απάντηση, τότε γιατί μας πειράζει άλλο ένα εμβόλιο;
δ) ακούμε τη γνώμη των ειδικών και σε άλλα θέματα, και όταν λέω ειδικών εννοώ των επιστημόνων, ή κάνουμε του κεφαλιού μας όταν θέλουμε να χτίσουμε σπίτι, να αλλάξουμε σύστημα θέρμανσης, να κάνουμε νομική αγωγή, να γίνουμε καλά, να, να, να, κτλ; Ναι είναι η απάντηση, τότε γιατί τώρα που οι ειδικοί μας λένε να κάνουμε το εμβόλιο εμείς δεν το δεχόμαστε, αρνούμαστε και επιπλέον "γινόμαστε ειδικοί" σε θέματε που δεν ξέρουμε;
ε) θέλουμε οι διπλανοί μας να έχουν μια κοινωνική ευθύνη σε θέματα περιβάλλοντος, ανθρωπιάς, πρόληψης, υγείας ή ακόμη και οδήγησης και να μην είναι αδιάφοροι σε όλους τους υπόλοιπους και αναίσθητοι για τις όποιες επιπτώσεις των πράξεων τους σε εμάς; Ναι είναι η απάντηση, τότε γιατί και εμείς με τη σειρά μας αδιαφορούμε όταν λένε οι γιατροί αλλά και οι ιατρικές ενώσεις ότι με το εμβόλιο μειώνεται ο κίνδυνος διασποράς;
Για να μη γίνονται αυτά και να υπάρχει τέτοια συζήτηση, αντιπαράθεση αλλά και απόρριψη σημαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά στον κόσμο των επιστημόνων αλλά και στην κοινωνία. Άγνοια, καχυποψία; συμφέροντα; αδιαφορία; απληστία; ανευθυνότητα; έλλειψη εμπιστοσύνης; απογοήτευση; ωχαδερφισμός;
Με προβλημάτισαν τα λόγια του και τα μεταφέρω εδώ, δεν έχω ακόμη καταλήξει. Προβληματίζομαι ευχάριστα, η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει ο διάλογος και ο προβληματισμός με επιχειρήματα όμως και με καθαρές καρδιές και όχι με ταμπέλες και αφορισμούς, και πάνω στον προβληματισμό μου βρήκα ένα κείμενο-ομιλία ενός φυσικού (τι να κάνουμε, η φυσική είναι παντού!) το 1999 για την Κοινωνική Ευθύνη των επιστημόνων. Θίγει θέματα που ακόμη και σήμερα είνα επίκαιρα, δέκα χρόνια μετά!. Εκεί μιλάει για τους φυσικούς (ο συγκεκριμένος καθηγητής ήταν βαθιά ειρηνιστής και εναντίον των πυρηνικών όπλων) αλλά αν το διαβάσετε και όπου αναφέρει φυσικούς θεωρήσετε ότι μιλάει για τον οποιονδήποτε επιστήμονα (γιατρό, βιολόγο, χημικό, μαθηματικό, μηχανικό κτλ) θα δείτε ότι ναι, έχει δίκιο, ο επιστήμονας έχει μια ευθύνη απέναντι στην κοινωνία. Ευθύνη που αφορά τις γνώσεις του, την εφαρμογή τους, την εξέλιξή τους, τη διάδοσή τους.
Διαβάστε το άρθρο! http://www.physics4u.gr/articles/2005/socialconsciencescientists.html